Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Εμετρήθη, εζυγίσθη και για ακόμη μία φορά βρέθηκε λιποβαρής.
Ο λόγος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία εμφανίζεται να υπαναχώρησε για ακόμη μία φορά έναντι της πρότασης να τεθεί πλαφόν στο εισαγόμενο φυσικό αέριο, παρά την εντολή που έλαβε από τα κράτη-μέλη να διερευνήσει αυτό το ενδεχόμενο κατά τη Σύνοδο Κορυφής του περασμένου μηνός.
Μετά από παλινωδίες και καθυστερήσεις μηνών ως προς τα μέτρα αντιμετώπισης της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης -η οποία απειλεί με ύφεση την ευρωπαϊκή οικονομία- και παρά την κοινή πρόταση που υπέβαλε σειρά κρατών-μελών με επικεφαλής την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πολωνία και το Βέλγιο, να υπάρξει πλαφόν στην τιμή του εισαγόμενου φυσικού αερίου, η Κομισιόν έστειλε σήμα ότι δεν θεωρεί αυτή τη λύση ως βέλτιστη και αντιπροτείνει σχέδιο που θα κατανείμει χρονικά το αυξανόμενο κόστος.
Με άλλα λόγια, προτείνει να επωμιστούν τα κράτη-μέλη τις τερατωδώς αυξημένες τιμές αλλά με δόσεις και σε εύρος χρόνου. Κάτι που ευνοεί φυσικά τα πλουσιότερα εξ αυτών και ιδίως εκείνα τα οποία είναι προετοιμασμένα να εκταμιεύσουν πακέτα έως και 200 δισ. ευρώ για τη στήριξη των εθνικών οικονομιών τους, όπως η Γερμανία.
Ουδόλως τυχαίο είναι βεβαίως ότι η Γερμανία και η συνοδοιπόρος Ολλανδία επικύρωσαν την ανάλυση της Κομισιόν.
Άρκεσε μία βραχεία περίοδος αποκλιμάκωσης των ενεργειακών τιμών, στην Ευρώπη και διεθνώς, (η διεθνής τιμή του φυσικού αερίου στο Χρηματιστήριο της Ολλανδίας έχει μειωθεί κατά 66% (από 349 ευρώ η μεγαβατώρα που είχε φθάσει τον Αύγουστο, στο επίπεδο των 115 ευρώ), ούτως ώστε η Κομισιόν να επαναπαυθεί και να ετεροχρονίσει για ακόμη μία φορά το πρόβλημα, ελπίζοντας ότι έτσι... κλωτσά το τενεκεδάκι παρακάτω. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι έτσι.
Η αποκλιμάκωση των τιμών αποδίδεται σε σειρά παραγόντων, οι οποίοι είναι αναστρέψιμοι και αναμένεται να οδηγήσουν την Ευρώπη σε «μία από τα ίδια»!
Οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, που είναι ο πρώτος παράγοντας της αποκλιμάκωσης των τιμών, φθάνουν, φευ, στο τέλος τους με την έλευση του χειμώνα. Η πλήρωση των αποθηκών φυσικού αερίου στην Ευρώπη σε επίπεδο άνω του 90% είναι αμφίβολο ότι θα διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα με την αναζωογόνηση της ζήτησης για το καύσιμο, όπως είναι αμφίβολο ότι θα συνεχιστεί και η παρούσα διαθεσιμότητα LNG, που είναι η κυριότερη εναλλακτική στο φυσικό αέριο.
Τέλος, με την ανάλυσή της η Κομισιόν εμφανίζεται να οδηγεί πολλά βήματα πίσω τις ζυμώσεις στην ΕΕ για την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, οι οποίες είχαν βαρύνει στη συγκράτηση των τιμών.
Πέραν όλων αυτών, δε, που μπορούν να αναζωπυρώσουν την ανοδική πορεία τιμών του καυσίμου, η Κομισιόν εμφανίζεται λιποβαρής και για ακόμη έναν λόγο: Δίδει την εντύπωση ότι είναι πιστή και υπάκουη στη Γερμανία. Μία χώρα η οποία φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την ανάδειξη της Ρωσίας τις τελευταίες δεκαετίες σε σχεδόν μονοπωλιακό ενεργειακό προμηθευτή της Ευρώπης και που σήμερα αρνείται να λάβει μέτρα από κοινού με τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Έτσι, όμως, αποδομείται τόσο η ύπαρξη της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης όσο και η ίδια η ενότητα μεταξύ των κρατών-μελών και παρέχεται άπλετος χώρος ανάπτυξης του ευρωσκεπτικισμού.
Δεν είναι προφανές;