Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Στην υπέροχη πατρίδα μας (κατά κυριολεξία και όχι κατ’ ευφημισμό) χθες συνέβησαν, μεταξύ πολλών άλλων, δύο τινά.
Πρώτον, η Επιτροπή Ανταγωνισμού δημοσιοποίησε το πόρισμά της για τον τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου. Μολονότι εντοπίζονται στρεβλώσεις στη λειτουργία της συγκεκριμένης αγοράς, για τις οποίες μάλιστα κατατίθενται και προτάσεις με στόχο την άρση τους, κυρίαρχο είναι το εύρημα ότι ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό (95%) των ερωτηθέντων είναι ευχαριστημένοι από τη συνολική εμπειρία τους ως ηλεκτρονικοί καταναλωτές.
Το δεύτερο που συνέβη, αφορά στις αντιδράσεις που εξέφρασαν παραγωγικοί και εργοδοτικοί φορείς, όπως η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ, σε τροπολογία που κατέθεσε το Υπουργείο Ανάπτυξης για τη λειτουργία των καταστημάτων την προσεχή Κυριακή, 6 τρέχοντος.
Όπως τονίζει η φίλτατη τάξη των εμπόρων «... το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων αιφνιδιάζει τους μικρούς επιχειρηματίες και τους εργαζόμενούς τους, προκαλώντας αχρείαστη αναστάτωση στην αγορά», με τη λειτουργία των καταστημάτων την επόμενη Κυριακή!
Μεταξύ άλλων, υποστηρίζουν ότι «η τροπολογία αυτή ανοίγει μία επικίνδυνη "κερκόπορτα" στο συμφωνημένο καθεστώς κυριακάτικης λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, η οποία θα μπορεί να "ρυθμίζεται" με αιφνιδιαστικές αποφάσεις του εκάστοτε υπουργού Ανάπτυξης, ακόμη και αν δεν απηχούν τη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας των εμπορικών επιχειρήσεων και των εργαζομένων σε αυτές».
Με άλλα λόγια, οι φίλοι μας οι έμποροι διαμαρτύρονται -τις παραμονές του διαλόγου που έχει προαναγγείλει ότι θα προκηρύξει το Υπουργείο Ανάπτυξης για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές- επειδή το κράτος επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων για μία και μόνη Κυριακή. Και μάλιστα προαιρετικά.
Όλα αυτά, δε, ενώ είναι σαφές ότι το καταναλωτικό κοινό μπορεί πλέον, ελέω τεχνολογίας, να κάνει τις όποιες αγορές επιθυμεί, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα και 365 ημέρες τον χρόνο, από την άνεση του σπιτιού του ή από όπου αλλού βρίσκεται, αδιαφορώντας πλήρως για το αν λειτουργούν τα φυσικά καταστήματα ή όχι.
Το θέμα της λειτουργίας των καταστημάτων και δη τις Κυριακές έρχεται και επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο χρόνια τώρα, κυρίως ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που καταβάλλουν οι συλλογικοί φορείς του λιανεμπορίου να «προστατεύσουν» τα μέλη τους, πρώτον, από τους λεγόμενους μεγάλους ομίλους οι οποίοι, σε αντιδιαστολή με σειρά οικογενειακών ή εν γένει μικρών επιχειρήσεων, έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν τις Κυριακές ευχερέστερα. Δεύτερον, από τα καταστήματα του εμπορικού κέντρου της Αθήνας, τα οποία έλκουν το καταναλωτικό κοινό και εξαντλούν την αγοραστική του δύναμη, αφήνοντας έτσι τα συνοικιακά καταστήματα εκτός «πίτας».
Ως αποτέλεσμα, σήμερα επικρατεί μία μάλλον στρεβλή κατάσταση, κατά την οποία οι Περιφέρειες κρίνουν, με τη σύμφωνη γνώμη των κατά τόπους εμπορικών συλλόγων, ποιες 7 Κυριακές τον χρόνο θα λειτουργήσουν τα εμπορικά καταστήματα, πλην τουριστικών περιοχών, όπου επιτρέπεται ούτως ή άλλως η κυριακάτικη λειτουργία.
Πρόκειται, ωστόσο, για μία τζάμπα κουβέντα. Πρώτον, οι εξελίξεις έχουν κάνει ήδη άχρηστη -σε μεγάλο βαθμό- αυτή τη συζήτηση, υπό το φως του εδάφους που κέρδισε το ηλεκτρονικό εμπόριο στη διάρκεια της πανδημίας και δεύτερον, επειδή αφορά μία στρέβλωση. Αφορά, δηλαδή, έναν χαλινό που μπαίνει στην ελεύθερη εμπορική δραστηριότητα και στην απαξίωση του θεμελιώδους κανόνα της ύπαρξης ή μη οικονομικού κινήτρου.
Εάν υπάρχει το κίνητρο του κέρδους, γιατί να μην επιτρέπεται η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας; Εάν δεν υπάρχει, προφανώς, δεν τίθεται καν ζήτημα συζήτησης περί αυτού, καθώς οι… διαβόητες δυνάμεις της αγοράς το έχουν ήδη λύσει!
Έτσι, λοιπόν, χθες παρακολουθήσαμε, σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια, να εξελίσσεται ενώπιόν μας ένα θέατρο του παραλόγου και μάλιστα άλλων εποχών. Με τους εμπόρους να διαμαρτύρονται διεκδικώντας «προστασία», την ίδια ώρα που οι καταναλωτές, ελέω τεχνολογίας, τους έχουν ξεπεράσει… Γιατί, άραγε, όλο αυτό; Αφήστε το εμπόριο ελεύθερο να λειτουργήσει!