Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Σπάνια σε αυτό τον τόπο μπορούμε να συνεννοηθούμε. Στο πολιτικό προσκήνιο, ο κανόνας αφορά στην αντιπαράθεση και στην κόντρα ενώ η σύμπτωση -ή ακόμη λιγότερο, η ταύτιση- απόψεων μεταξύ των κυριότερων πολιτικών εκπροσώπων μας είναι η εξαίρεση.
Εσχάτως αυτός ο κανόνας φαίνεται να σπάει. Τουλάχιστον επί των εθνικών θεμάτων.
Τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας αλλά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης μιλούν για το ίδιο πράγμα. Για την επιβολή κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας και μάλιστα κατά τρόπο «αυτοματοποιημένο» οσάκις αυτή παραβιάζει τις «κόκκινες γραμμές» έναντι της χώρας μας.
Όπως επεσήμανε από τη Σύνοδο της Πράγας ο κ. Μητσοτάκης, «υπάρχει πλαίσιο που δίνει τη δυνατότητα στο (Ευρωπαϊκό) Συμβούλιο να προχωρήσει σε κυρώσεις, αν η Τουρκία παραβιάσει κόκκινες γραμμές. Το πλαίσιο υπάρχει και ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να γίνει πράξη. Με βάση το όγδοο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, υπάρχει δυνατότητα επιβολής κυρώσεων σε τουρκικές οντότητες που παραβιάζουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας εξάγοντας σε αυτήν ευρωπαϊκά προϊόντα».
Αντίστοιχα, όπως τόνισε πρόσφατα ο κ. Τσίπρας, απευθυνόμενος προς τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ, «απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα δεν αρκούν οι δηλώσεις. Καλά τα λόγια αλλά χρειάζονται αποφάσεις και δράσεις. Όσο στην ΕΕ δεν διεκδικούμε και άρα δεν αποφασίζεται ένα πακέτο ισχυρών κυρώσεων απέναντι στην Τουρκία, εάν αυτή παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, τόσο ο Τούρκος πρόεδρος θα προκαλεί ανενόχλητος».
Ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος, δε, εμφανίστηκε και ο κ. Ανδρουλάκης, αναφερόμενος στην Τουρκία, καθώς επεσήμανε ότι «δεν μπορείς να λες ότι είναι υπό ένταξη στην Ευρώπη -έστω τυπικά, γιατί έχουν παγώσει όλα- μία χώρα που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της και απευθύνει προκλήσεις εναντίον όλων των γειτονικών χωρών, προς την Ελλάδα μάλιστα με απειλή πολέμου. Πρέπει, λοιπόν, να πάμε σε μία ειδική σχέση».
Κατά το παρελθόν, η υπόθεση της επιβολής κυρώσεων εκ μέρους της ΕΕ στην Τουρκία δεν ευδοκίμησε. Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών η Ελλάδα έχει επιδοθεί σε έναν διπλωματικό μαραθώνιο, σε διμερές επίπεδο αλλά και σε κάθε πρόσφορο φόρουμ, με στόχο την ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για την τουρκική επιθετικότητα έναντι της χώρας μας.
Εσχάτως, στη Σύνοδο της Πράγας, ηγέτες από ολόκληρη την Ευρώπη υπήρξαν μάρτυρες ακόμη μίας επίθεσης κατά της χώρας μας εκ μέρους του Τούρκου προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν, στην οποία ωστόσο δόθηκε απάντηση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Επρόκειτο για μία σπάνια ευκαιρία να καταδειχθεί η τουρκική επιθετικότητα και η απειλή χρήσης βίας κατά της χώρας μας, την οποία η Ελλάδα μπόρεσε να εκμεταλλευτεί κατά τον βέλτιστο δυνατό τρόπο.
Αντίστοιχου μεγέθους ευκαιρία για τα εθνικά θέματα συνιστά και η σύμπλευση επ’ αυτών, των κυριότερων πολιτικών εκπροσώπων της χώρας μας.
Η επίδειξη ενός αρραγούς μετώπου, τουλάχιστον επί των εθνικών θεμάτων, εφεξής αλλά ιδίως κατά την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, προσφέρει στην Ελλάδα μία σπάνια ευκαιρία προώθησης του αιτήματος επιβολής κοινοτικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Μία ευκαιρία, η οποία ούτως ή άλλως μπορεί να αξιοποιηθεί ώστε να καταδειχθεί για ακόμη μία φορά ποιος σέβεται το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της Θάλασσας στη γειτονιά μας και ποιος είναι ο ταραχοποιός. Κάτι, αναμφίβολα, χρήσιμο όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα!