Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν και τροφή για την τουρκική προπαγάνδα προσφέρουν περιστατικά όπως αυτό που εκτυλίχθηκε πρόσφατα στα ανοικτά των Οινουσσών, μεταξύ τουρκικού αλιευτικού και σκάφους του Λιμενικού.
Η χρήση προειδοποιητικών βολών, την οποία επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή του το Λιμενικό Σώμα, έδωσε την ευκαιρία στην τουρκική πλευρά να ισχυριστεί ότι υπήρξε τραυματίας μεταξύ των αλιέων και να εξασφαλίσει έτσι τη δυνατότητα να δώσει την όποια συνέχεια επιθυμεί στο ζήτημα.
Τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος ο πρόεδρος Ερντογάν επαναλαμβάνει δημοσίως τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς περί υπόθαλψης και εκπαίδευσης Κούρδων μαχητών στην Ελλάδα, και μάλιστα κατά την ίδια ημέρα που εκπρόσωποι της Άγκυρας και της Αθήνας κάθονται στο τραπέζι των διερευνητικών συνομιλιών, ένα περιστατικό όπως αυτό των Οινουσσών -και πάλι την ίδια ημέρα- προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τυχαίο.
Όπως επίσης δεν είναι τυχαία η επίδειξη θράσους εκ μέρους των Τούρκων αλιέων, όχι μόνον να εισέλθουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά και να εκσφενδονίσουν αντικείμενα κατά του ελληνικού σκάφους του Λιμενικού Σώματος και τέλος, να επιχειρήσουν να το εμβολίσουν.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, όσο επιβεβλημένη κι αν υπήρξε η χρήση προειδοποιητικών βολών εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, για την αποτροπή του εναντίον της κινδύνου, άλλο τόσο παρείχε έδαφος εκμετάλλευσης του περιστατικού στην τουρκική πλευρά, με την υποβολή διαβήματος διαμαρτυρίας από το τουρκικό ΥΠΕΞ, σε μία περίοδο κατά την οποία η Τουρκία εμφανίζεται να αναζητεί ευκαιρίες όξυνσης της έντασης με την Ελλάδα.
Δίχως αμφιβολία, η Τουρκία εμφανίζεται συνεχώς να επιζητεί ευκαιρίες έντασης με την Ελλάδα. Είτε εργαλειοποιώντας τις μεταναστευτικές ροές είτε κλιμακώνοντας τη ρητορική κατά της Ελλάδος εκ μέρους κορυφαίων υπουργών της τουρκικής κυβέρνησης και του ίδιου του Ερντογάν, η επιθυμία της γείτονος για τη συντήρηση ή και μεγιστοποίηση της έντασης με την Ελλάδα είναι προφανής.
Σημειώνονται, δε, αυτές οι πρακτικές από κοινού με μία πρωτοφανή επιχείρηση αναθεωρητισμού, ο οποίος δεν εγκλωβίζεται πλέον στο πλαίσιο των υποτιθέμενων «γκρίζων ζωνών» αλλά επεκτείνεται ακόμη και επί της κυριαρχίας της Ελλάδος επί σειράς νήσων του Α. Αιγαίου ή του σφετερισμού ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσω του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Όλα αυτά, δε, στον απόηχο του casus belli με το οποίο απειλεί τη χώρα μας σε περίπτωση χρήσης του νόμιμου δικαιώματός της για την επέκταση των χωρικών της υδάτων αλλά και των ισχυρισμών περί διασύνδεσης της ελληνικής κυριαρχίας επί νήσων του Α. Αιγαίου με την ύπαρξη ή μη αμυντικών οχυρώσεων επ’ αυτών.
Τούτων όλων δοθέντων, η επιθυμία της Άγκυρας -αν μη τι άλλο- να σύρει τη χώρα μας σε διαπραγματεύσεις εφ’ όλης της ύλης είναι όχι μόνον πρόδηλη αλλά και εκπεφρασμένη, όταν η μόνη διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα αφορά την υφαλοκρηπίδα και τον καθορισμό ΑΟΖ.
Είναι διατεθειμένος ο κ. Ερντογάν να κλιμακώσει σε επίπεδο σύρραξης την ένταση μεταξύ των δύο πλευρών; Πιθανόν αλλά πάντως -έως την ύστατη ώρα- άγνωστο. Αυτό το οποίο είναι βέβαιο, ωστόσο, είναι ότι μία τέτοια εξέλιξη θα αναπροσανατόλιζε την τουρκική κοινή γνώμη από τα προβλήματα που της προκαλεί η εκεί οικονομική κρίση, τονώνοντας τις εθνικιστικές ιαχές και μάλιστα σε δυνητικά προεκλογικό χρόνο για την Τουρκία ενώ θα οδηγούσε τις δύο πλευρές στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, η χώρα μας, τόσο σε επίπεδο πολιτικού προσωπικού όσο και κοινωνίας, οφείλει να προετοιμάζεται ακόμη και για την πλέον οξεία τροπή αυτής της υπόθεσης.
Στον βαθμό που επιθυμούμε να προασπίσουμε την κυριαρχία, τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ακεραιότητα της πατρίδας μας, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι για αυτό.