Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Αυτό που ζήτησε χθες η αγορά από τον πρωθυπουργό είναι μία ανάσα. Δεν αμφισβήτησε ότι δόθηκε στήριξη τους προηγούμενους μήνες ή ότι αυτά τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν. Το αντίθετο. Ζήτησε, όμως -υπό το φως και των νέων μέτρων που επιβλήθηκαν στο λιανεμπόριο- μία ευκαιρία να σταθεί στα πόδια της. Αυτό το αίτημα δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Κατά τη σύσκεψη που είχε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με εκπροσώπους του εμπορίου και της εστίασης, αναφορικά με το τελευταίο πακέτο μέτρων για την αναχαίτιση της πανδημίας, τα αιτήματα που κατατέθηκαν εκ μέρους τους ήσαν διάφορα. Κατά περίπτωση, δε, κατεδείκνυαν και την όποια σύγκρουση συμφερόντων υφίσταται μεταξύ των διαφόρων επιμέρους κλάδων του λιανεμπορίου.
Κοινό ήταν, όμως, το αίτημα όλων για ρευστότητα. Όχι για την παροχή νέας χρηματοδότησης αλλά, τουλάχιστον, για τη μη περαιτέρω αφαίμαξη των επιχειρήσεων, μέσω της έναρξης της διαδικασίας επιστροφής από 1ης Ιανουαρίου 2022 των χρημάτων που έλαβαν ως στήριξη.
Ζήτησαν, με άλλα λόγια, αντί της 1ης Ιανουαρίου, να υπάρξει μία χρονική μετάθεση, τριών ή ακόμη και έξι μηνών στην έναρξη αποπληρωμής των χρεών που δημιουργήθηκαν επί κορωνοϊού και βεβαίως των διαφόρων χρηματοδοτήσεων που σχετίζονται με τη λεγόμενη «επιστρεπτέα προκαταβολή».
Αντίστοιχα, ζήτησαν δικαίωμα χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ, την οποία στερούνται σήμερα ακριβώς εξαιτίας των χρεών που έχουν σωρεύσει.
Πρόκειται για ένα δίκαιο αίτημα. Επιχειρήσεις οι οποίες έμειναν επί σειρά μηνών κλειστές και υπέστησαν σημαντική αν όχι καθολική υστέρηση τζίρου, άνοιξαν και πάλι τις πύλες τους αντιμετωπίζοντας για ακόμη μία φορά ένα πακέτο μέτρων, που μόλις επιβλήθηκε, το οποίο δίχως αμφιβολία θα έχει περαιτέρω επίπτωση στον τζίρο τους. Δεν πρέπει να αντισταθμιστεί και αυτή η απώλεια;
Όταν η πολιτεία τούς αναθέτει μάλιστα και καθήκοντα αστυνόμευσης ή εποπτείας της τήρησης των μέτρων εκ μέρους των πελατών τους, μέσω μίας διαδικασίας η οποία απαιτεί κατά κανόνα την απασχόληση τουλάχιστον ενός υπαλλήλου με το συγκεκριμένο καθήκον (εξέταση πιστοποιητικών εμβολιασμού και ταυτοτήτων) και άρα συνεπάγεται κόστος ενώ συνάμα αποκλείει ένα τμήμα της πελατείας τους (τους ανεμβολίαστους), τότε αυτές οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να «αποζημιωθούν»;
Μπορεί το νέο πακέτο μέτρων κατά της πανδημίας να μην αφορά τα περίπου 6,5 εκατ. εμβολιασμένων κατοίκων αυτής της χώρας, αφορά όμως περί τα 4 εκατ. ανεμβολίαστων, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις οι οποίες πρέπει να τα εφαρμόσουν. Αυτή η διαδικασία έχει, αφενός, κόστος και αφετέρου, επίπτωση στον τζίρο και άρα πρέπει να «αποζημιωθεί». Ο απλούστερος τρόπος, δε, να γίνει αυτό είναι η παροχή χρόνου. Η παροχή ενός διαστήματος 3 έως 6 μηνών, όπως οι ίδιοι ζήτησαν, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν και στις λοιπές υποχρεώσεις τους κατά τρόπο ομαλό.
Η χρονική παράταση της έναρξης της διαδικασίας αποπληρωμής αυτών των χρεών ισοδυναμεί με μία αντιστάθμιση της ζημίας που συνεχίζουν να υφίστανται οι επιχειρήσεις του λιανεμπορίου, της εστίασης, του κλάδου αυτοκινήτων και μοτοσικλετών και τόσων άλλων κλάδων, οι οποίες -όπως στέκουν σήμερα τα πράγματα- είναι αναγκασμένες από την 1η Ιανουαρίου να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και συνάμα αντιμετωπίζουν περαιτέρω απώλεια τζίρου εξαιτίας των νέων μέτρων.
Πρόκειται για ένα δίκαιο αίτημα, κοινής λογικής, το οποίο θα δώσει ανάσα ζωής στην εμπορική δραστηριότητα της χώρας και εντέλει θα διασφαλίσει ότι και η πολιτεία θα πάρει τα λεφτά της… έστω λίγο αργότερα.