Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Αν και η ελληνική οικονομία εμφανίζεται να οδεύει σε πρωτόγνωρους, για τις τελευταίες δεκαετίες, ρυθμούς ανάπτυξης, ελέω Ταμείου Ανάκαμψης και λοιπών κοινοτικών κονδυλίων, ποτέ κατά το παρελθόν δεν διαμορφωνόταν σε τόσο υψηλά επίπεδα η παράμετρος της αβεβαιότητας ως προς την πορεία της.
Η νέα έξαρση της πανδημίας και όσα αυτή επιφυλάσσει για την κοινωνία και την οικονομία, η εκτόξευση των ενεργειακών τιμών και το συνεπακόλουθο κύμα ακρίβειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις και βεβαίως η αναστάτωση που υφίσταται στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, αποτελούν τμήματα, μεταξύ πολλών άλλων, ενός δαιδαλώδους γρίφου ως προς την πραγματική πορεία των πραγμάτων.
Για παράδειγμα, όσο κατηγορηματική κι αν είναι η κυβέρνηση ως προς την απόφασή της να μην υπάρξει ένα νέο γενικό lockdown, είναι δυνατόν να αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο, με την έξαρση που εμφανίζει η πανδημία στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη; Όταν οι προβλέψεις σχετικά με την πορεία των κρουσμάτων, των διασωληνώσεων αλλά και των θανάτων είναι τόσο δυσοίωνες, πώς μπορεί να υπάρξει κατηγορηματική βεβαιότητα ότι το όποιο πιθανό lockdown θα αφορά μόνον ανεμβολίαστους ή ότι ακόμη και η επιβολή ενός μερικού lockdown δεν θα έχει οικονομικές επιπτώσεις;
Αντίστοιχα, πώς είναι δυνατόν να αγνοηθεί η επίπτωση που θα έχει στην παραγωγική δραστηριότητα η εκτόξευση του ενεργειακού κόστους, όταν η βιομηχανία υψώνει κραυγή αγωνίας σχετικά με την επιβίωσή της και καλεί για την άμεση λήψη μέτρων;
Πέραν, όμως, όλων αυτών, η παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα και δη η εξωστρεφής απειλείται από ακόμη μία παράμετρο: τη χρονοκαθυστέρηση η οποία χαρακτηρίζει το τρέχον διάστημα την εφοδιαστική αλυσίδα, εξαιτίας της πανδημίας και της παύσης δραστηριότητας που σημειώθηκε παγκοσμίως, κατά τη διάρκεια των απανταχού lockdown.
Ως γνωστόν, στις μεγάλες βιομηχανίες της Δύσης όσο και της Ασίας, οι παραγγελίες πρώτων υλών αλλά και αντίστροφα τελικών προϊόντων γίνονται κατά κανόνα με ορίζοντα τουλάχιστον έτους. Ως αποτέλεσμα της παύσης δραστηριότητας που σημειώθηκε το 2020 σε σειρά κρατών του πλανήτη, αυτή η διαδικασία ετεροχρονίστηκε ως προς το ένα ή το άλλο σκέλος της, με αποτέλεσμα να παρατηρείται πλέον μία σημαντική χρονοκαθυστέρηση στη δυνατότητα εξυπηρέτησης της παραγωγικής διαδικασίας. Κατάσταση που επιβαρύνει βεβαίως και η αυξημένη ζήτηση καθώς και η εκτόξευση των ναύλων.
Για παράδειγμα, παραγγελίες που επρόκειτο να γίνουν για το 2021 δεν έγιναν πέρυσι και πλέον θα εκτελεστούν το 2022, μόνον εάν υπάρξει κάλυψη από πλευράς πρώτων υλών. Αντίστοιχα, ζήτηση τελικών προϊόντων από ευρωπαϊκά κράτη, φερειπείν για διαρκή αγαθά και άλλα βιομηχανικά προϊόντα όπως αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες εδώ στην Ελλάδα, θα καλυφθεί με σημαντική υστέρηση χρόνου.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, αυτό το παραγωγικό κενό θα εκδηλωθεί με κάποια υστέρηση, καθώς είμαστε κατά κύριο λόγο χώρα παραγωγής ενδιάμεσων και όχι τελικών προϊόντων, ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξει επίπτωση και στη χώρα μας. Αυτή η μείωση της παραγωγικής διαδικασίας, δε, σε συνδυασμό με την αύξηση του ενεργειακού κόστους, θα σημειωθούν ενόσω θα έχει τερματιστεί η κρατική στήριξη που υπήρχε νωρίτερα εφέτος και πέρυσι.
«Σωσίβιο» έναντι όλων αυτών, βεβαίως, αναμένεται να υπάρξει τόσο από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης όσο και από εκείνα του ΕΣΠΑ. Ωστόσο τα χρήματα αυτά δεν θα αφορούν στήριξη αλλά επενδύσεις. Κοινώς, οι επιχειρήσεις θα πάρουν χρήματα αλλά θα πρέπει και να… βάλουν χρήματα και η στήριξη θα αφορά την… ανάπτυξη.
Πόσοι όμως μπορούν να κάνουν ανάπτυξη, όταν δεν βγάζουν... τον μήνα;