Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Προ ολίγων ημερών, ο απόστρατος αντιναύαρχος Τσιχάτ Γιαγτσί, γνωστός και ως υποστηρικτής του διαβόητου σχεδίου “Γαλάζια Πατρίδα”, ισχυρίστηκε κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης (TVNET) ότι υπάρχει ελληνικός “δάκτυλος” στις πυρκαγιές που μαίνονται στα τουρκικά παράλια. Για την ακρίβεια, απέδωσε τις πυρκαγιές σε εμπρησμούς εκ μέρους του ΡΚΚ και υπονόησε ελληνική υποστήριξη και εμπλοκή. «Η πυρκαγιά σε αυτές τις περιοχές δεν προκλήθηκε από ατύχημα ή από αμέλεια, υπάρχει πρόθεση εδώ. Είμαστε αντιμέτωποι με την τρομοκρατία της Ελλάδας και του PKK» σημείωσε, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδος Yeni Safak.
Χθες, ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, έκανε λόγο για πράξη δολιοφθοράς εκ μέρους του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος PKK και διέταξε την πραγματοποίηση έρευνας για τον εντοπισμό των δραστών της «προδοτικής ενέργειας». Επίσης χθες, τουρκικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν πληροφορίες περί θανάτου Τούρκου υπηκόου, στην ανατολική όχθη του Έβρου, κοντά στο χωριό Αντασαρχανλί της Αδριανούπολης, από πυρά προερχόμενα από την ελληνική πλευρά.
Μολονότι, η Αθήνα απέρριψε τις τουρκικές αιτιάσεις, η γείτονα επέμεινε και προχώρησε σε διάβημα προς την επιτετραμμένη της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα, η οποία, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΞ «απέρριψε στο σύνολο τους τις τουρκικές αιτιάσεις».
Είναι σαφές ότι πρόκειται για ακόμη μία επιχείρηση “εξαγωγής κρίσης” εκ μέρους του Ερντογάν, υπό το φως της πίεσης που ο ίδιος και η κυβέρνησή του βιώνουν στην Τουρκία, εξαιτίας των χειρισμών τους στην αντιμετώπιση των τελευταίων καταστροφικών πυρκαγιών αλλά και ευρύτερα. Πρόκειται, δε, για φαινόμενο το οποίο είναι “σύνηθες” και προσφιλές στον Τούρκο Πρόεδρο, όποτε αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, ώστε να αναπροσανατολίζει την κοινή γνώμη προς τον “συνήθη ύποπτο” Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τακτικής, ο υβριδικός πόλεμος που διεξήχθη το 2020 και πάλι στον Έβρο με την εργαλειοποίηση μεγάλων ομάδων μεταναστών και προσφύγων, τους οποίους ώθησαν οι τουρκικές αρχές προς τα σύνορα με την Ελλάδα, κάνοντας και πάλι λόγο περί νεκρών από ελληνικές ενέργειες.
Πρόκειται όμως για μία επικίνδυνη συνήθεια. Όχι μόνον διότι έτσι αναφύεται όντως το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος, με απρόβλεπτες εξελίξεις, όσο – ενδεχομένως κυριότερα - διότι έτσι διαιωνίζεται ο ρόλος της Ελλάδος ως του υπαιτίου για τα δεινά που αντιμετωπίζει κατά καιρούς ο τουρκικός λαός, εμπεδώνοντας με αυτόν τον τρόπο εχθρικά αισθήματα προς τη χώρα μας.
Όλα αυτά, δε, συμβαίνουν, παρά τις αποκαλύψεις στις οποίες είχε προχωρήσει, περίπου προ δεκαετίας, μιλώντας στην εφημερίδα Μπιργκιούν ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ, ότι Τούρκοι πράκτορες ήσαν πίσω από εμπρησμούς στην Ελλάδα, την περίοδο 1995-1997.
Υπό το φως των προβλημάτων και των ποικίλλων πιέσεων με τις οποίες είναι αντιμέτωπος, ο πρόεδρος Ερντογάν ακολουθεί ένα ολισθηρό μονοπάτι, υιοθετώντας τακτικές προβοκάτσιας, fake news και προπαγάνδας. Πρόκειται για μία τακτική η οποία έχει αναχθεί σε συνήθεια και ακριβώς για αυτόν τον λόγο, ενίοτε, η σημασία της υποβαθμίζεται εκ μέρους της ελληνικής πλευράς.
Στους παρόντες - άκρως – “υπόπτους” καιρούς που διαβιούμε, μάλλον δεν έχουμε την πολυτέλεια τέτοιων κινήσεων και για ακριβώς αυτόν τον λόγο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τα συγκεκριμένα περιστατικά, όποτε τα συναντούμε, με την δέουσα επιμέλεια. Όσο “κοντά ποδάρια” κι αν έχει το ψέμα, μπορεί πάντα να κάνει ζημιά!