Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ήταν παντιέρα στις προεκλογικές της διακηρύξεις και εξελέγη επί δεσμεύσεων ακριβώς όπως αυτή. Υλοποίησε ένα τμήμα αυτής της ατζέντας αμέσως μετά την ανάδειξή της στην εξουσία και χθες παρά την πανδημία και τα βάρη που αυτή εναποθέτει στους ώμους όλων μας, προχώρησε σε ακόμη ένα βήμα προς την ίδια κατεύθυνση.
Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών και δη όσων αφορούν στις επιχειρήσεις αναδεικνύεται σε ένα από τα κρισιμότερα στοιχήματα της θητείας της.
Πρώτον, εξαιτίας του δημοσιονομικού σκέλους και δεύτερον, αυτού που αφορά στην αναπτυξιακή διαδικασία. Εάν οποιοδήποτε από τα δύο δεν λάβει την επιθυμητή κατεύθυνση, το σημείο υπαναχώρησης είναι μακριά.
Ο φίλτατος Χρ. Σταϊκούρας συνόψισε το πρώτο σκέλος, λέγοντας ότι το δημοσιονομικό κόστος των μέτρων που αφορούν στη μείωση της προκαταβολής φόρου για επαγγελματίες και επιχειρήσεις, όπως και της μείωσης του συντελεστή φορολόγησης επιχειρήσεων εντοπίζεται σε περίπου 900 εκατ. ευρώ για το 2021 και σε 200 εκατ. ευρώ ετησίως, εφεξής, για την επόμενη τριετία. Αναμένει, δε, ο υπουργός Οικονομικών ότι θα αντισταθμιστεί αυτό το ποσό «από τη βελτίωση των προοπτικών ανάκαμψης της οικονομίας», όπως είπε.
Πέραν, όμως, του παραπάνω δημοσιονομικού κόστους, το οποίο αθροίζεται για την τετραετία σε περίπου 1,5 δισ. ευρώ, το κόστος της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα όπως και η αναστολή της εισφοράς αλληλεγγύης στον ιδιωτικό τομέα και για το 2022 αφορούν ακόμη περίπου 1,6 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, το στοίχημα της «ανάσας» που δόθηκε χθες στην επαγγελματική και επιχειρηματική κοινότητα αφορά ποσό άνω των 3 δισ. ευρώ σε «διαφυγόντα κρατικά έσοδα» επί φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
Θα ελαφρύνει την επιχειρηματική κοινότητα κατά το ισόποσο; Προφανώς! Είναι απαραίτητο υπό τις παρούσες περιστάσεις; Δίχως αμφιβολία!
Θα οδηγήσει στην ανάπτυξη που προσδοκά η κυβέρνηση και στην ανάκτηση των «διαφυγόντων κρατικών εσόδων»; Πιθανώς, αλλά πάντως είναι άγνωστο. Και αυτό όχι μόνον επειδή επικρατεί αβεβαιότητα σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας και φυσικά του οικονομικού και κατά προέκταση επιχειρηματικού περιβάλλοντος, αλλά κυριότερα εξαιτίας της διαπιστωμένης τάσης διανομής αυξημένων μερισμάτων αντί πραγματοποίησης επενδύσεων, σε περιπτώσεις αντιστοίχων «ελαφρύνσεων», ιδίως σε καιρούς αυξημένης αβεβαιότητας όπως οι παρόντες.
Εάν το στοίχημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η αναζωπύρωση της οικονομικής δραστηριότητας και η - κατά το δυνατόν- μεγαλύτερη κάλυψη του «επενδυτικού κενού» από το οποίο υποφέρει η χώρα μας και το οποίο -κατά τον ΣΕΒ- εκτιμάται σε ποσό άνω των 100 δισ. ευρώ, η έκβασή του θα κριθεί από την τροπή που θα λάβει η επενδυτική δραστηριότητα στον ιδιωτικό τομέα, μετά και τις τελευταίες μειώσεις φορολογίας και ασφαλιστικών εισφορών.
Σηματοδοτεί, δε, η ανακοίνωση αυτών των μειώσεων την ίδια ημέρα που η ΕΛΣΤΑΤ δημοσιοποίησε τα στοιχεία περί δημοσίου χρέους στο επίπεδο του 205,6% του ΑΕΠ, το εύρος αυτού του στοιχήματος, σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν τα προσδοκώμενα.
Μόνη σανίδα σωτηρίας, ενδεχομένως, τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης (συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των δανειακών), που θα αναθερμάνουν ούτως ή άλλως την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και -πιθανώς- την όρεξη των επιχειρήσεων για μεγαλύτερες επενδύσεις.
Είναι, δε, ιδιαιτέρως ενδιαφέρον να δει κανείς τα κεφάλαια που δαπανώνται στην Ευρώπη για την ανάκαμψή της, όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και σε εθνικό.
Αλλά αυτό είναι μία άλλη... συζήτηση.