Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Με τη χώρα να συνθλίβεται μεταξύ των συμπληγάδων που σχηματίζουν η πανδημία και ο οικονομικός μαρασμός της, το δίλημμα δεν αφορά απλά την άρση του lockdown αλλά την επιβίωσή μας.
Με τις ΜΕΘ ήδη κορεσμένες και τον αριθμό των διασωληνωθέντων σε επίπεδα-ρεκόρ (735 χθες), πώς είναι δυνατή η υλοποίηση της κυβερνητικής «υπόσχεσης» περί ανοίγματος του λιανεμπορίου και των Λυκείων στις 5 Απριλίου, ακόμη κι αν η αρμόδια επιστημονική επιτροπή δώσει το «πράσινο φως»;
Τη στιγμή κατά την οποία τα επιδημιολογικά δεδομένα και η εξάντληση του ΕΣΥ οδήγησαν ήδη στην επίταξη των υπηρεσιών περισσοτέρων των 200 γιατρών από τον ιδιωτικό τομέα και ο αριθμός των διασωληνωθέντων αυξάνεται καθημερινά, πώς είναι δυνατόν έστω και να συζητάμε για άνοιγμα οικονομικών δραστηριοτήτων;
Αυτά τα ερωτήματα εμφανίζονται να διχάζουν την επιστημονική κοινότητα, καθώς η απάντησή τους ούτε μονολεκτική ούτε απλή μπορεί να είναι.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Γενετικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης Μ. Δερμιτζάκη, η παρούσα κατάσταση συνιστά ένα αδιέξοδο. Συνοψίζοντας πρόσφατες επισημάνσεις του, ο κ. Δερμιτζάκης παρατηρεί ότι τα κρούσματα συνεχώς αυξάνονται και πλέον το lockdown δεν αποδίδει. Υπό το φως τούτο, οι εκτιμήσεις που μιλούν εδώ και 3 εβδομάδες περί επικείμενης σταθεροποίησης των κρουσμάτων εμφανίζονται έωλες, συμπεραίνει.
Αναφορικά, δε, με την επιβολή ενός ακόμη αυστηρότερου lockdown για 2 εβδομάδες, εκτιμά ότι τελικά κάτι τέτοιο δεν θα απέδιδε, διερωτώμενος τι το «αυστηρότερο» θα εμπεριείχε ένα τέτοιο lockdown, υπό το φως και της κόπωσης που εμφανίζουν οι πολίτες;
Σύμφωνα με τον ίδιο, «εάν συνεχίσουμε έτσι, τα κρούσματα θα αυξάνονται μέχρι να αλλάξει ο καιρός. Και να αυξηθούν οι εμβολιασμοί, κάτι το οποίο θα συμβεί από Μάιο και μετά, θα πάρει χρόνο να πέσουν σε τέτοια επίπεδα, ώστε να είναι η χώρα μας έτοιμη για την έναρξη του καλοκαιριού και για μας, αλλά και για την άφιξη τουριστών με ασφάλεια».
Σε ευθεία αντιδιαστολή, ο Γιώργος Παυλάκης, επικεφαλής του Τμήματος Ανθρώπινων Ρετροϊών του Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, εκτιμά ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, πλήρους εξέλιξης του Γ’ κύματος της πανδημίας, ακόμη και ένα μικρό άνοιγμα της οικονομίας θα οδηγούσε σε εικόνες Μπέργκαμο και στην Ελλάδα. «Ο Απρίλιος πρέπει να θεωρηθεί χαμένος, είμαστε ακόμη στην κορυφή ενός τεράστιου επιδημικού κύματος, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Κατά τον ίδιο, «τα μέτρα αποδίδουν, γιατί αν δεν υπήρχαν, η Ελλάδα θα ήταν σε επίπεδο διάλυσης τύπου Βραζιλίας. Τα μέτρα δουλεύουν στον βαθμό που εφαρμόζονται. Αν μια μειοψηφία τα αγνοεί, τότε δεν δουλεύουν τέλεια. Την Ελλάδα την έχει σώσει ένα “τείχος των σωφρόνων” που τηρούν τα μέτρα και έχει έτσι αποφύγει τα χειρότερα».
Όποια εκτίμηση, όμως, κι αν επιλέξουμε ως «ορθή» υπό τις παρούσες περιστάσεις, υπάρχουν ερωτήματα τα οποία δεν βρίσκουν την απάντησή τους. Κυριότερο μεταξύ αυτών, οι λόγοι για τους οποίους η κυβέρνηση δεν προχωρά στην επίταξη ή εντέλει στην εξασφάλιση, περαιτέρω υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών είναι ήδη δεδομένη, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε κλίνες και η κάλυψη του ελλείμματος που εμφανίζει σήμερα το ΕΣΥ σε κλίνες ΜΕΘ, από τον ιδιωτικό τομέα, θα όφειλε να είναι αυτονόητη.
Εάν δεν αναδειχθεί σύντομα ως τέτοια, ο δρόμος προς το… Μπέργκαμο ίσως είναι συντομότερος από ό,τι φανταζόμαστε!