Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ο κόσμος ασφυκτιά από τα πολύμηνα περιοριστικά μέτρα και έχει ανάγκη να ξεδώσει. Αντιληπτό και προφανώς σεβαστό. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως, ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση lockdown! Ας μη θρηνούμε για το κύμα λουκέτων που σαρώνει και θα συνεχίσει -δίχως απολύτως καμία αμφιβολία- να σαρώνει την αγορά. Ας μην απορούμε για την πορεία της οικονομίας και συνεπακόλουθα της ανεργίας και βεβαίως των δημόσιων οικονομικών.
Ο λόγος για όσα συνέβησαν το Σαββατοκύριακο που μόλις κύλησε, από την Πάρνηθα έως το Σούνιο, με χιλιάδες πολίτες να ξεχύνονται στους δρόμους, στις παραλίες, στα πάρκα και κάθε πρόσφορο τόπο όπου θα μπορούσαν να απολαύσουν τις καιρικές συνθήκες και τη λιακάδα που επικράτησε.
Από την ορμή της εξόδου, στην Πάρνηθα δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό μποτιλιάρισμα, εξαιτίας του οποίου η Αστυνομία αναγκάστηκε να διακόψει την κυκλοφορία των οχημάτων σε τρία σημεία στη λεωφόρο Πάρνηθας, στο ύψος του τελεφερίκ, στο ύψος του ΟTΕ και στη συμβολή με την οδό Φιλίας των Λαών, όπου γυρνούσε τα αυτοκίνητα πίσω προς την Αθήνα.
Αντίστοιχα, από το Περιστέρι έως τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, επικράτησαν παρεμφερείς κυκλοφοριακές συνθήκες, καθώς χιλιάδες πολίτες κατέκλυσαν το παραλιακό μέτωπο, σχηματίζοντας κατά τόπους αυτοσχέδια «καφενεία», ώστε να απολαύσουν τις καιρικές συνθήκες και τη θέα της θάλασσας.
Καλά και άγια όλα αυτά και έως έναν βαθμό κατανοητά, δεδομένου ότι η Αττική, όπως και άλλες περιοχές της χώρας, βρίσκεται σε μία κατάσταση ιδιότυπου lockdown-ακορντεόν σχεδόν από τις αρχές Νοεμβρίου. Η υπομονή των πολιτών εξαντλείται, η ανάγκη για έξοδο και εκτόνωση καθίσταται προφανής και είναι κατανοητή η προσπάθεια εκμετάλλευσης των καλών καιρικών συνθηκών που προσέφερε η χθεσινή Κυριακή.
Κατά πόσον, όμως, συνάδουν όλα αυτά με την επιδημιολογική κατάσταση της χώρας; Τη στιγμή κατά την οποία εξαντλείται ο διαθέσιμος αριθμός κλινών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, πόσο νόημα έχει μία βόλτα σε συνθήκες συνωστισμού και ποιο θα είναι το τίμημα που θα κληθούμε όλοι να καταβάλουμε για αυτή την ολιγόωρη χαλάρωση;
Εντέλει, τι νόημα έχει να είναι κλειστό το λιανεμπόριο και τα καταστήματα κάθε λογής, ή να απαγορεύεται η κυκλοφορία των πολιτών μετά τις 6 το απόγευμα τα Σαββατοκύριακα, όταν επικρατούν συνθήκες όπως οι χθεσινές ανά την Αττική;
Μπορεί όσοι απέδρασαν χθες στην Πάρνηθα να χρησιμοποίησαν το σύστημα γνωστοποίησης μετακίνησης με SMS τηρώντας το γράμμα του νόμου, όμως παραβίασαν τα περιοριστικά μέτρα επί της ουσίας τους και δημιούργησαν ακριβώς εκείνες τις συνθήκες που πρέπει να αποφεύγουμε σε καιρό πανδημίας.
Όσο για τη στάση της Πολιτείας... Πόσοι έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν χθες, μία ημέρα αργίας, κατά την οποία δεν δικαιολογείται μεγάλος αριθμός μετακινήσεων ή κυκλοφοριακής συμφόρησης; Πόσα πρόστιμα επιβλήθηκαν σε όσους παραβίασαν τα περιοριστικά μέτρα;
Φίλτατοι, κοροϊδευόμαστε. Μεταξύ μας, δε, τελικά δεν έχει και νόημα όλο αυτό καθώς υποβαλλόμαστε σε μία δαπανηρή άσκηση, άνευ λόγου και αιτίας. Κάνουμε ότι εφαρμόζουμε τα περιοριστικά μέτρα και επωμιζόμαστε τη ζημία στην οικονομία ενώ η πανδημία και άρα ο λόγος επιβολής αυτών των περιοριστικών μέτρων δεν υποχωρούν, εξαιτίας της στάσης μας.
Με άλλα λόγια, κοροϊδευόμαστε και μάλιστα φόρα παρτίδα!
Μπορεί να κουραστήκαμε εδώ και ένα δωδεκάμηνο που μας κυνηγά ο κορωνοϊός, όμως με όσα κάνουμε -και βεβαίως με τους παρόντες ρυθμούς εμβολιασμού- οδηγούμε μόνοι μας σε παράταση το δράμα μας.
Κατά τα λοιπά, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…