Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Σε ποια συμπεράσματα καλείται να καταλήξει κανείς για μία κοινωνία η οποία εν μέσω έξαρσης της πανδημίας και κατακόρυφης αύξησης κρουσμάτων και θανάτων από τον κορωνοϊό, διαγκωνίζεται στην προσπάθειά της να «σπάσει» το lockdown και να ξεχυθεί στους δρόμους τις νυκτερινές ώρες;
Διότι η αποστολή ενός εκατομμυρίου SMS με αιτήματα μετακίνησης για άθληση, μετά τις 9 το βράδυ της Κυριακής, που αποκάλυψε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, χρήζει, δίχως άλλο, εξειδικευμένης ανάλυσης. Αντίστοιχης εκείνης που θα κληθεί να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά όσων μετείχαν σε πάρτι, επίσης την Κυριακή, σε κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο, για τον πρόωρο τερματισμό του οποίου μερίμνησαν οι αρχές…
Το γεγονός ότι μόλις την ίδια ημέρα, συνολικά 35 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περίπου 2.000 διαγνώστηκαν θετικοί με τον κορωνοϊό, δεν σήμανε τίποτε για όλους αυτούς; Ότι αναγκαστήκαμε να κλειστούμε στα σπίτια μας, για δεύτερη φορά σε διάστημα μόλις λίγων μηνών, δεν τους οδήγησε σε κάποιου είδους αφύπνιση;
Δίχως αμφιβολία, φίλτατοι, το δεύτερο lockdown διαφέρει από το πρώτο, σε πολλές πτυχές του. Αυτές, δε, δεν αφορούν μόνον τη λειτουργία των σχολείων ή την αυξημένη δυνατότητα μετακινήσεων για επαγγελματικούς λόγους ακόμη και εκτός νομού. Κυριότερα, οι διαφορές έγκεινται στον τρόπο με τον οποίο η ίδια η κοινωνία αντιμετωπίζει τον νέο γύρο κατ’ οίκον περιορισμού της. Συμβαίνει αυτό ως αποτέλεσμα μίας ιδιότυπης «κόπωσης» με την υπόθεση του κορωνοϊού και τα μέτρα που απαιτούνται για την αποφυγή της μετάδοσής του;
Είναι αποτέλεσμα ενός, επίσης ιδιότυπου, εθισμού της ελληνικής κοινωνίας στους αριθμούς των κρουσμάτων και των θανάτων από αυτή την πανδημία; Μήπως, εντέλει, δεν έχουμε αντιληφθεί τι μας συμβαίνει ή αρνούμεθα να το πιστέψουμε;
Όποια κι αν είναι η πιθανή εξήγηση του συγκεκριμένου φαινομένου, αλήθεια παραμένει ότι ετούτη τη φορά τίποτε δεν ήταν αιφνίδιο και τίποτε μη αναμενόμενο. Αντίθετα, όλοι, και ιδίως οι κυβερνώντες, είχαν κάθε δυνατότητα να αντιληφθούν πού οδεύει η χώρα και πώς είναι προετοιμασμένη, ώστε να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Για την ακρίβεια, οι φίλτατοι της κυβέρνησης ήσαν τόσο βέβαιοι ότι έχουν γίνει όλες οι προετοιμασίες που έπρεπε να γίνουν και ότι έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, ώστε απέπνεαν ένα συναίσθημα χαλαρότητας, με καταλυτικά αρνητική επίδραση σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Οδηγήθηκε έτσι μία μερίδα των συμπολιτών μας σε εφησυχασμό; Ενδεχομένως.
Το βέβαιον είναι, όπως άλλωστε κυριάρχησε χθες και στον Τύπο, ότι εάν συνεχίσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε σε αλλεπάλληλα lockdowns μέχρι την ανακάλυψη εμβολίου ή την έλευση του θέρους και των υψηλότερων θερμοκρασιών…
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, πετώντας από το παράθυρο οποιαδήποτε έννοια «προσωπικής ευθύνης», η ελληνική κοινωνία -ή τουλάχιστον ένα σημαντικό τμήμα της- θα έχει συμβάλει ενεργά στην κατακόρυφη αύξηση τόσο του ανθρώπινου όσο και του λοιπού κόστους για τη χώρα.
Θα θρηνήσουμε περισσότερα θύματα και θα αργήσουμε περισσότερο να σταθούμε στα πόδια μας από οικονομικής πλευράς.
Αυτή, όμως, ας μη γελιόμαστε, εφόσον συμβεί, θα είναι μία συνειδητή επιλογή μας. Θα είναι η κατάσταση που εμείς δημιουργήσαμε, ζητώντας -εν χορώ- να βγούμε το βράδυ, είτε για να αθληθούμε είτε για να συγχρωτιστούμε με φίλους, συγγενείς και αγνώστους.