Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Από την έναρξη της πανδημίας έως τώρα, πέραν της προφανούς ανάγκης ανακάλυψης εμβολίου ή αποτελεσματικής θεραπείας, το άμεσο στοίχημα για την αντιμετώπισή της αφορούσε κυρίως την τήρηση ή μη των μέτρων. Την ανάγκη, δηλαδή, συμμόρφωσης των πολιτών στα μέτρα που κατά καιρούς θεσμοθετούσε η Πολιτεία αναφορικά με τη χρήση μάσκας, κοινωνικής αποστασιοποίησης, λειτουργίας της μίας ή της άλλης επιχειρηματικής ή κοινωνικής δραστηριότητας που χαρακτηριζόταν από συνθήκες έντονου συγχρωτισμού ή ακόμη και συνωστισμού, όπως η νυχτερινή διασκέδαση, η εστίαση κ.ά.
Στη διάρκεια των μηνών που κύλησαν από τον Φεβρουάριο, οπότε εκδηλώθηκαν τα πρώτα σημάδια της πανδημίας, έως και σήμερα, αυτά τα μέτρα άλλαξαν επανειλημμένως, στη βάση είτε όσων εκτιμούσε η αρμόδια επιτροπή επιστημόνων που συμβουλεύει στην κυβέρνηση είτε όσων κρινόταν ότι έχει ανάγκη η χώρα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας, μετά το αρχικό lockdown.
Η ανάγκη επαναλειτουργίας του τουριστικού κλάδου, για παράδειγμα, σε μία χώρα όπου το ένα πέμπτο ή ακόμη και το ένα τέταρτο του ΑΕΠ εξαρτάται εμμέσως ή αμέσως από τον συγκεκριμένο κλάδο, είναι σαφές ότι βάρυνε, τουλάχιστον κατά έναν βαθμό, στο πλαίσιο μέτρων που ίσχυσε κατά τους θερινούς μήνες. Αντίστοιχα, έκτοτε βιώσαμε δύο ή και τρία διαφορετικά πλαίσια μέτρων, σε ό,τι αφορά είτε στη χρήση μάσκας, είτε στις ώρες λειτουργίας ορισμένων δραστηριοτήτων, στον περιορισμό της κυκλοφορίας των πολιτών κ.ο.κ.
Από αύριο, δε, εισερχόμαστε σε ακόμη μία νέα κατάσταση πραγμάτων, την πλέον αυστηρή στο διάστημα που κύλησε από τη λήξη του lockdown. Στο επίκεντρό της, ένας νέος σχεδιασμός, βάσει δύο ζωνών επικινδυνότητας και η παύση λειτουργίας δραστηριοτήτων δυνητικά υψηλού συγχρωτισμού όπως η εστίαση.
Κατά πόσον τούτη η κατάσταση θα αποδώσει ή θα απαιτηθεί η περαιτέρω αυστηροποίησή της αναμένεται να κριθεί σε διάστημα περίπου 15 ημερών. Ωστόσο, τίποτε δεν μπορεί να εγγυηθεί είτε το ένα ενδεχόμενο είτε το άλλο και το γεγονός αυτό δεν άπτεται μόνον της πιστής τήρησης των όποιων μέτρων αλλά του κατά πόσον τούτα όντως καλύπτουν τις δυνητικές πηγές μετάδοσης της νόσου Covid-19.
Με άλλα λόγια, εάν όντως τα μέτρα στην εστίαση και τη βιομηχανία θεάματος, συμπεριλαμβανομένων του θεάτρου, του κινηματογράφου, ή των όποιων άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων ή ακόμη και στις λοιπές δραστηριότητες για τις οποίες υφίσταται περιορισμός βάσει των τελευταίων μέτρων, όπως τα γυμναστήρια, αρκούν ώστε να αναχαιτιστεί η πανδημία.
Αποτελούν οι χώροι εργασίας στη βιομηχανία, στα κτήρια γραφείων, ακόμη και με καθεστώς τηλεργασίας 50%, δυνητικές πηγές υπερμετάδοσης της νόσου; Ικανοποιεί η παρούσα κατάσταση λειτουργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς; Διατρέχουν ή όχι κίνδυνο οι χρήστες του μετρό, του σιδηροδρόμου, των λεωφορείων κ.ο.κ.;
Με άλλα λόγια, υπάρχουν ή όχι «άγνωστοι Χ» στην εξίσωση για την αντιμετώπιση της πανδημίας; Διότι, εντέλει, κατά πόσον θα αρκέσουν ή όχι τα τελευταία μέτρα για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης της νόσου εναπόκειται και από την ευστοχία που αυτά είχαν σε ό,τι αφορά στον προσδιορισμό της μίας ή της άλλης δραστηριότητας ως «αιτίας του κακού».
Πέραν της παραμέτρου αυτής, βεβαίως, παραμένει πλήρως σε ισχύ αυτό που από την πρώτη στιγμή επικαλείται ο κάθε εχέφρων: Η περίφημη «προσωπική ευθύνη». Εάν όντως τούτη επιδειχθεί, ίσως τελικά αποφύγουμε το έσχατο των μέτρων, το σκληρό lockdown.