Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Για μια χώρα για την οποία η αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα ήταν πάντα ζητούμενο, η ανάδειξη μιας κυβέρνησης που πρέσβευε την επικράτηση όρων αξιοκρατίας και άρτιου συντονισμού ενός «επιτελικού κράτους», τόνωσε την προσδοκία των πολιτών ως προς την ικανοποίηση αυτού του πάγιου ζητούμενου.
Δυστυχώς, αυτή η προσδοκία δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί αλλά -αντίθετα- τείνει να ατονήσει, υπό το φως σειράς αστοχιών στις οποίες έχει υποπέσει η παρούσα κυβέρνηση. Αστοχιών που λογίζονται στα μάτια των πολιτών -στην καλύτερη περίπτωση ως «γκάφες».
Γκάφα το διαβόητο «Σκόιλ Ελικικού», που εμφανιζόταν στις αιτήσεις των επιστημόνων οι οποίοι διεκδικούσαν το επίδομα των 600 ευρώ, γκάφα οι υπερμεγέθεις μάσκες προστασίας από τον κορωνοϊό, οι οποίες προορίζονταν για μαθητές σχολείων, γκάφα ολκής και τα περί «ιστορικής συμφωνίας» με τη Βόρεια Μακεδονία, που αποσύρθηκαν άρον άρον. Γκάφα ολκής και η υπόθεση του υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά, ο οποίος μολονότι καταδικάστηκε σε πολυετή ποινή κάθειρξης, εξακολουθεί να διαφεύγει της σύλληψης.
Όλα αυτά, δε, εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος, δίκην μπαράζ, υπονομεύουν το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών προς την αποδοτικότητα μίας κυβέρνησης, η οποία αναρριχήθηκε στην εξουσία στη βάση μίας ξεκάθαρης μεταρρυθμιστικής ατζέντας και με την υπόσχεση της μεγιστοποίησης της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα. Με άλλα λόγια, τη δημιουργία αυτού που έγινε κοινώς γνωστό ως το «επιτελικό κράτος».
Στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις διαπιστωμένης αστοχίας, αυτές του Σκόιλ Ελικικού και των μασκών, η ευθύνη επιχειρήθηκε να μετατεθεί σε ώμους τρίτων και όχι σε εκείνους της κεντρικής διοίκησης. Για την περίπτωση του Χρήστου Παππά, όμως, η ευθύνη εναποτίθεται αναγκαστικά στους ώμους της εκτελεστικής εξουσίας.
Η κυβέρνηση, μέσω ανακοίνωσης του αρμόδιου υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, υποστηρίζει ότι οι περιοριστικοί όροι που είχαν επιβληθεί στον Χρ. Παππά με δικαστικό βούλευμα το 2015, αφενός, ήσαν επιεικέστεροι εκείνων που ίσχυαν επί της προηγούμενης κυβερνήσεως (Σαμαρά) και αφετέρου, τηρούνταν, καθώς ο Παππάς εμφανιζόταν άπαξ μηνιαίως στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του, όπως ήταν υποχρεωμένος. Επικαλείται την κείμενη νομοθεσία, δε, υποστηρίζοντας ότι για την τυχόν παρακολούθησή του θα έπρεπε να είχε εξασφαλιστεί σχετική εισαγγελική εντολή.
Σύμφωνοι, να αναφωνήσει οποιοσδήποτε νοήμων. Ουδείς ζητά από την εκτελεστική εξουσία να παραβιάσει τη νομοθεσία. Στοιχειώδη ευφυΐα, ωστόσο, οφείλει να επιδεικνύει.
Από την ημέρα έκδοσης της καταδικαστικής απόφασης για τη διευθυντική ομάδα της Χ.Α. την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, έως την ανακοίνωση της απόφασης ως προς το ποιοι εκ των καταδικασθέντων θα οδηγηθούν τελικώς στις φυλακές, την Πέμπτη 22 τρέχοντος, ουδείς εκ των ιθυνόντων της Ελληνικής Αστυνομίας ή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη σκέφτηκε ότι συντρέχει το ενδεχόμενο ορισμένοι εκ των καταδικασθέντων να επιχειρήσουν να διαφύγουν της Δικαιοσύνης; Όλοι συμμερίζονταν την κρίση της εισαγγελέως, η οποία εκτιμούσε πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ύποπτοι φυγής;
Ακόμη κι αν απαιτούνταν εισαγγελική εντολή για την παρακολούθηση καταδικασθέντων μελών του διευθυντηρίου της Χρυσής Αυγής, γιατί δεν τη ζήτησαν; Εντέλει, εάν είχαν οι φίλτατοι της κυβέρνησης εντοπίσει ένα νομοθετικό κενό ή κώλυμα το οποίο έστεκε ως εμπόδιο στον δρόμο τους τους τελευταίους 15 μήνες, γιατί δεν νομοθέτησαν για την άρση του;
Τι ήταν αυτό το οποίο καθιστούσε τόσο βέβαιη και προβλέψιμη στα μάτια των ιθυνόντων τη συμπεριφορά ανθρώπων οι οποίοι είναι ορκισμένοι εχθροί της Δημοκρατίας και πλέον καταδικασμένοι για κακουργήματα;
Ανεξάρτητα της τροπής που θα λάβει τελικώς αυτή η υπόθεση, υπό το φως των αλλεπάλληλων κρίσεων με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας, θα ήταν απολύτως φρόνιμο η κυβέρνηση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να φανεί αντάξια του ρόλου που της εμπιστεύθηκε το εκλογικό σώμα.
Ένας τρόπος, δε, για την επίτευξη αυτού του σκοπού θα ήταν, όντως, η επικράτηση όρων αξιοκρατίας στη στελέχωση τόσο της ιδίας όσο και των φορέων που αυτή εποπτεύει.