Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η αβίαστη ερμηνεία των ερευνών που ήδη ξεκίνησαν κατά σειράς δικαστικών λειτουργών περί την υπόθεση Novartis, φαινομενικά αντιφατικών ως προς το περιεχόμενό τους, είναι ότι όλα πρέπει να διερευνώνται. Ιδίως, όταν αυτά τα «όλα» διατυπώνονται σε πόρισμα εισαγγελικής έρευνας.
Ούτως ή άλλως, η υπόθεση θα φθάσει κάποτε στο τέλος της διερεύνησής της και η Δικαιοσύνη αναμφίβολα θα απονείμει «τα του Καίσαρος… τω Καίσαρι». Ακόμη κι αν στο μεταξύ η κοινή γνώμη ασχολείται με τη... «γυναίκα του Καίσαρα» και τις εντυπώσεις που αυτή δημιουργεί.
Περίπου προ έτους, δύο αντιεισαγγελείς του Αρείου Πάγου, οι κ.κ. Ευάγγελος Ζαχαρής και Λάμπρος Σοφουλάκης, ξεκίνησαν έρευνα επί της... έρευνας που διενεργούσαν άλλοι δικαστικοί λειτουργοί επί της υπόθεσης Novartis, με αφετηρία τις καταγγελίες του συναδέλφου τους Ιωάννη Αγγελή αλλά και τις μηνύσεις πολιτικών προσώπων κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη.
Προ ολίγων ημερών παρέδωσαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Βαγγέλη Ιωαννίδη, ο οποίος βασιζόμενος στο πόρισμα του κ. Ζαχαρή άσκησε ποινική δίωξη κατά της κας Τουλουπάκη για σοβαρά αδικήματα σχετικά με χειρισμούς της στην υπόθεση Novartis.
Ταυτόχρονα, βασιζόμενος στο πόρισμα του κ. Σοφουλάκη, ο κ. Ιωαννίδης διέταξε την έναρξη προκαταρκτικών ερευνών κατά του κ. Γ. Αγγελή και της πρώην εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Ράικου, για σειρά αδικημάτων, καθώς και κατά τριών άλλων προσώπων, μη δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι διερευνώνται για το αδίκημα της ψευδορκίας.
Με άλλα λόγια, μετά από ένα χρόνο ερευνών και αφού είχαν εξετάσει πληθώρα στοιχείων και μαρτύρων και είχαν αξιολογήσει το ίδιο υλικό, οι δύο ανώτατοι εισαγγελικοί λειτουργοί κ.κ. Ζαχαρής και Σοφουλάκης σχημάτισαν διαφορετική ποινική εκτίμηση για τα πρόσωπα και τα γεγονότα με τα οποία ασχολήθηκαν, συγκλίνοντας ωστόσο και οι δύο πως το φόντο της υπόθεσης είναι η πολιτική. Επίσης συνέκλιναν στην εκτίμηση ότι οι δύο επίκουροι της Εισαγγελέως Διαφθοράς, Ε. Τουλουπάκη, κ.κ. Χρήστος Ντζούρας και Στέλιος Μανώλης, είναι «εκτός κάδρου» και έτσι η Εισαγγελία Πρωτοδικών έθεσε το σκέλος αυτό της υπόθεσης στο αρχείο.
Υπό το φως όλων αυτών, ο πολίτης σε τι συμπέρασμα καλείται να οδηγηθεί;
Όταν εξάγονται δύο διαμετρικά αντίθετα πορίσματα επί της ιδίας υποθέσεως, όσο κι αν αυτό συνάδει με τον νομικό πολιτισμό μας, πώς ακριβώς τονώνεται το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης;
Όταν κορυφαίοι δικαστικοί λειτουργοί διώκονται ποινικά, διατηρώντας ταυτόχρονα τις θέσεις τους, τι καλείται να σκεφτεί ο κάθε πολίτης;
Όταν, ούτως ή άλλως, δικαστικοί είναι εκείνοι οι οποίοι διερευνώνται και πιθανώς θα διωχθούν, γιατί θα έπρεπε ο πολίτης να εναποθέτει τις ελπίδες του περί ευνομίας και κράτους δικαίου στο υπάρχον σύστημα απονομής δικαιοσύνης;
Καλώς ή κακώς, όσα διαδραματίζονται εσχάτως περί την δραστηριότητα ορισμένων δικαστικών λειτουργών αφορούν στη λειτουργία του ίδιου του συστήματος απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Αφορούν, δηλαδή, στην πρώτη αλλά και την τελευταία γραμμή άμυνας που διαθέτει ο πολίτης αυτής της χώρας ενάντια στην αδικία. Υπό αυτό το πρίσμα, το σύστημα οφείλει να προστατευθεί, κατά τρόπο απόλυτο, σαφή και διαυγή.
Το μήνυμα που θα εκπέμψει η διαδικασία διερεύνησης -και απονομής δικαιοσύνης- αυτής της υπόθεσης, θα είναι ένα μήνυμα το οποίο θα αφορά στη λειτουργία των θεσμών στην Ελλάδα, στην διάκριση των εξουσιών αλλά και στην ύπαρξη δημοκρατίας ή μη.
Οφείλει, άρα, να ακουστεί κατά τρόπο εκκωφαντικό, ο οποίος να μην επιδέχεται αμφιβολιών ή αμφισβήτησης.