Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Οι καιροί που διανύουμε μόνον ως «κανονικοί» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Εκ των πραγμάτων, έχουμε υιοθετήσει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, εργασίας και επαφής μας με τον κοινωνικό περίγυρο. Οι συνήθειές μας, κατ' ανάγκην, άλλαξαν στη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων και πλέον καλούμαστε να τις αναπροσαρμόσουμε ξανά, στη βάση της σταδιακής αποκλιμάκωσης αυτών των μέτρων.
Στην εργασία, για όσους έχουν ακόμη, θα ισχύουν νέες νόρμες και δεδομένα. Στην εκπαίδευση, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα καθώς και σε κάθε πτυχή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας.
Υπό αυτό το πρίσμα, μόνη «σταθερά» σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο παραμένει ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, μικρά ή μεγάλα, που συναντάμε στον δρόμο μας. Εξηγούμαι, δε, αμέσως.
Στις πολύπαθες ΗΠΑ, όπου η πανδημία έγινε περισσότερο αισθητή από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, μία ομάδα δεκάδων κορυφαίων επιστημόνων καθώς και δισεκατομμυριούχων, υπό την ηγεσία του Tom Cahill, ενός 33χρονου επιχειρηματία με διασυνδέσεις στην αμερικανική καθεστηκυία τάξη, επέλεξε να κάνει τα πράγματα «αλλιώς».
Αποφάσισε να παρέμβει στη διαδικασία αναζήτησης τρόπου αντιμετώπισης της νόσου Covid-19, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του «ευφυούς ενδιάμεσου», μεταξύ του αμερικανικού κρατικού κατεστημένου και των φαρμακευτικών εταιρειών ή άλλων οργανισμών που αναζητούν θεραπεία ή εμβόλιο κατά αυτής της νόσου.
Περιγράφουν τη δουλειά τους ως ένα νέο «Manhattan Project» και εξετάζουν κατά δεκάδες προτάσεις για φάρμακα και εμβόλια, μέσω αυτού του άκρως εξειδικευμένου επιτελείου και αφού τις «ξεσκαρτάρουν», τις προωθούν υπόψη της αμερικανικής κυβέρνησης. Ελπίζουν έτσι ότι θα βρεθεί ταχύτερα η «άκρη του νήματος» και όντως εμφανίζονται να βρίσκουν στην Ουάσινγκτον ευήκοα ώτα.
Η δουλειά τους μπορεί να αποδειχθεί μία γιγαντιαία φούσκα ή -αντίθετα- μπορεί να οδηγήσει ταχύτερα σε έναν δόκιμο τρόπο αντιμετώπισης αυτής της νόσου.
Υπό οποιοδήποτε πρίσμα, όμως, είναι μία «ανορθόδοξη» δουλειά, ως απάντηση σε όσα ανορθόδοξα συμβαίνουν στον πλανήτη μας.
Πρόσφατα, ένας -ενδεχομένως εξίσου «ανορθόδοξος»- Έλληνας, ο Στηβ Βρανάκης, ο οποίος χρίστηκε εσχάτως από την κυβέρνηση “Chief Creative Officer” της χώρας (δημιουργικός διευθυντής), αποποιούμενος τη θέση του στην Google, έβγαλε στον αέρα του διαδικτύου την ηλεκτρονική πλατφόρμα για τον τουρισμό “Greece From Home”.
Μέσω αυτής φιλοδοξεί να διατηρήσει θερμό το ενδιαφέρον της παγκόσμιας τουριστικής κοινότητας για την Ελλάδα και -τουλάχιστον σε πρώτη ανάγνωση- η προσπάθειά του δείχνει να πιάνει τόπο, εάν μέτρο αποτελούν τα σχετικά δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο.
Και πάλι, πρόκειται για μία «ανορθόδοξη» προσέγγιση των πραγμάτων, ως απάντηση στην εντελώς ανορθόδοξη κατάσταση που βιώνει ο ελληνικός τουρισμός.
Υπό αυτό το πρίσμα, προβλήματα που μας κατατρέχουν εδώ και δεκαετίες και έχουν αφήσει έντονο το στίγμα τους στην καθημερινότητα των πολιτών, των επιχειρήσεων και εντέλει του τόπου, καθώς δεν έχουμε κατορθώσει να τα αντιμετωπίσουμε μέσω «ορθόδοξων» προσεγγίσεων, μήπως πρέπει να τα δούμε ανορθόδοξα;
Έτσι όπως συνειδητοποιήσαμε ότι προβλήματα όπως η γραφειοκρατία, που αποτελούσε τον «ελέφαντα στο δωμάτιο» εδώ και δεκαετίες, είναι δυνατόν -τουλάχιστον έως έναν βαθμό- να αντιμετωπιστούν μέσω του ψηφιακού εκσυγχρονισμού, σε διάστημα περίπου 20 ημερών, οφείλουμε να δούμε και τα υπόλοιπα από όσα μας ταλανίζουν.
Στον χώρο της αδιαφάνειας, της βραδύτητας στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, του ασφαλιστικού συστήματος, στη λειτουργία της αγοράςκαι σε τόσους άλλους τομείς, όπου επί δεκαετίες αντιμετωπίζουμε «τα ίδια και τα ίδια», μήπως πρέπει -επιτέλους- να υιοθετήσουμε έναν ανορθόδοξο τρόπο σκέψης;