Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Εάν η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρώην υπουργός Άμυνας της Γερμανίας και νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επιθυμούσε να «ενταφιάσει» ακόμη μία φορά την πρόταση έκδοσης κορωνο-ομολόγων που έκαναν εννέα κράτη-μέλη της ΕΕ, θα μπορούσε εντίμως και απλά να το δηλώσει.
Έτσι κι αλλιώς, πέραν της πρώην (;) πολιτικής της προϊσταμένης, κας Α. Μέρκελ, η οποία έχει ήδη απορρίψει τη συγκεκριμένη πρόταση, κατά το πρόσφατο παρελθόν το είχε πράξει και η ίδια η κα Ντερ Λάιεν. Μιλώντας στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων την προηγουμένη εβδομάδα, είχε πει ότι «οι επιφυλάξεις οι οποίες υπάρχουν στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες είναι δικαιολογημένες», ως προς την έκδοση αυτών των ομολόγων...
Άρα, προς τι η κυβίστηση στην οποία προχώρησε στη συνέχεια, μόλις τη Δευτέρα, λέγοντας ότι «πολλά μέσα, συμπεριλαμβανομένων των ομολόγων, εξετάζονται και συζητούνται στο Eurogroup» (Politico), το οποίο έχει εξουσιοδοτηθεί ως προς αυτό από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τροφοδοτώντας έτσι προσδοκίες περί του ενδεχομένου έκδοσης κορωνο-ομολόγων;
Διότι όσα παρουσίασε χθες η κα Ντερ Λάιεν σχετικά με τους τρόπους χρηματοδότησης των μέτρων πολιτικής για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού, όχι μόνον απηχούν τις απόψεις της Γερμανίας και των βορείων συνοδοιπόρων της αλλά στέκουν ευθέως αντίθετα με την πρόταση των «9». Ασφαλώς, δε, είναι ανεπαρκή και χαμηλότερα των περιστάσεων που θέτει η παρούσα κρίση.
Κοντολογίς, η πρόταση της «Κομισιόν» αφορά στην αξιοποίηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, γνωστού ως MFF, και στη δημιουργία, μέσω αυτού, ενός εργαλείου παροχής εγγυήσεων ύψους 25 δισ. ευρώ, για την άντληση συνολικού ποσού ύψους 100 δισ. ευρώ.
Με αυτά τα χρήματα η κα Ντερ Λάιεν επιθυμεί να αντιγράψει σε ευρωπαϊκή κλίμακα το γερμανικό πρόγραμμα βραχείας εργασίας «Kurzarbeit», προτείνοντας στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να ενταχθούν σε ένα σχήμα υπό το οποίο οι εργοδότες μειώνουν το ωράριο εργασίας και όχι τις θέσεις απασχόλησης και η κυβέρνηση καλύπτει τη διαφορά στις μισθολογικές αποδοχές, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να διατηρήσουν την αγοραστική τους δύναμη.
Η διαδικασία αυτή, δε, δεν θα είναι καν «αυτόματη». Το κάθε κράτος-μέλος θα πρέπει να αιτηθεί δανείου, ώστε να μπορεί να καλύπτει τις μισθολογικές διαφορές, στη συνέχεια η Κομισιόν να αποφασίζει για το ποσό και τους όρους του δανείου και να καταθέτει προς έγκριση την πρότασή της στις λοιπές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Με άλλα λόγια, η κα Ντερ Λάιεν όχι μόνον προτείνει μία παλιά λύση για ένα καινούργιο πρόβλημα, η οποία μάλιστα προέρχεται από την κυριότερη αντίπαλο των κορωνο-ομολόγων, τη Γερμανία, αλλά δεν φροντίζει καν να τη συνοδεύσει και με κάποιου είδους «αυτοματισμό», ο οποίος θα ήρε τους όποιους συμβολισμούς υποτέλειας συντρέχουν για τη χώρα που ζητά το δάνειο.
Το οξύμωρο, δε, της υπόθεσης είναι ότι και η ίδια η πρόεδρος της Κομισιόν παραδέχεται πως «το βάθος και εύρος αυτής της κρίσης προϋποθέτει άνευ προηγουμένου απάντηση σε μέγεθος, ταχύτητα και αλληλεγγύη»...
Πού είναι αυτή η «άνευ προηγουμένου απάντηση»;
Στα 25 δισ. ευρώ, τα οποία θα «γεννήσουν» 100 δισ. ευρώ, ή ακόμη και στα 400 δισ. ευρώ που θεωρητικά μπορεί να κινητοποιήσει ο ESM, όταν οι ΗΠΑ έχουν ήδη εγκρίνει πακέτο 2 τρισ. δολ. για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του Covid-19;
Ας μη γελιόμαστε, φίλτατοι.
Οι Ιταλοί είναι πολύ κοντά στο να αρχίσουν να κουνάνε το μαντίλι του αποχωρισμού, οι Γάλλοι μιλούν για αντιμετώπιση χαμηλότερη των περιστάσεων και τα συναισθήματά τους, δίχως άλλο, μοιράζονται και άλλοι λαοί της ΕΕ, υπό το φως της εμμονικής άρνησης της Γερμανίας και των συνοδοιπόρων της να συναινέσουν σε γενναία μέτρα χρηματοδότησης, όπως τα κορωνο-ομόλογα, για την αντιμετώπιση της χειρότερης κρίσης στην Ευρώπη, από τον Β’ Π.Π.
Έτσι που το πάνε οι βόρειοι εταίροι μας, το «μαγαζί» που ακούει στο όνομα «Ε.Ε.» θα είναι σύντομα... παρελθόν.