Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Όσο σαφές είναι ότι η Ελλάδα έλαβε έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα και σήμερα υποφέρει αναλογικά μικρότερο φορτίο απώλειας ζωής, από ό,τι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, άλλο τόσο είναι ότι η υπέρμετρη παραμονή της σε καθεστώς «κατ' οίκον περιορισμού» μπορεί να επιφέρει καταλυτική ζημία στην οικονομία της. Ίσως, τουλάχιστον για ορισμένα τμήματα της οικονομίας, ανεπανόρθωτη και ίσως, επίσης, με ανθρώπινο κόστος.
Έτσι, λοιπόν, όσο τραγικά κι αν προβάλλει η ανάγκη να μη «χύσουμε την καρδάρα με το γάλα», για την οποία έκανε χθες λόγο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τερματίζοντας νωρίτερα του προσήκοντος τα περιοριστικά μέτρα, άλλο τόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να «αναστηθεί» σύντομα η ελληνική οικονομία, καθώς και από αυτήν κρίνονται ζωές.
Αναμφίβολα, το συγκεκριμένο δίλημμα θα βρει την απάντησή του από τα χείλη του ιατρικού επιτελείου που συμβουλεύει τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, στο διάβα του κορωνοϊού. Υπάρχουν όμως και πρόδρομες κινήσεις που μπορούν να γίνουν, ώστε η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας να είναι ταχεία και αποτελεσματική.
Όπως στέκουν σήμερα τα πράγματα, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, η ελληνική παραγωγή εμφάνισε σημάδια κατάρρευσης τον Μάρτιο. Τα στοιχεία της έρευνας PMI για τον μήνα που μόλις έληξε, υπέδειξαν επιδείνωση των λειτουργικών συνθηκών στον ελληνικό μεταποιητικό τομέα, δίνοντας ένα τέλος στην περίοδο περίπου τριών ετών συνεχούς ανάπτυξης, που αυτός σημείωσε.
Αντίστοιχα, τα μέχρι τώρα σημάδια από τον κλάδο των υπηρεσιών και δη τη «ναυαρχίδα» της οικονομίας, τον τουρισμό, είναι άκρως απογοητευτικά, όπως άπαντες διαπιστώνουν, με την υποχρεωτική παύση λειτουργίας ενός κλάδου ο οποίος παραδοσιακά τροφοδοτεί με έσοδα και μία σειρά από άλλους επιμέρους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας.
Όσο για το εμπόριο, τα κατεβασμένα ρολά απ’ άκρου εις άκρον της επικράτειας μαρτυρούν την τύχη των πραγμάτων ενώ η πορεία του φετινού καλοκαιριού παραμένει άδηλη ελέω και τουρισμού, με προφανές κόστος για την οικονομία και βεβαίως τα δημόσια έσοδα.
Αντιμέτωπος, πρόσφατα, με το παραπάνω ερώτημα, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΣΕΒ Μιχάλης Μασουράκης τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η αντιυφεσιακή πολιτική που εγκαίρως προώθησε η κυβέρνηση μπορεί να δοκιμαστεί από «την κλασική γραφειοκρατία της δημόσιας διοίκησης, αλλά και από τους περιορισμούς που έχουν τεθεί στην προσβασιμότητα των μέτρων».
Πρόσθεσε, δε, ότι «δεν είναι ώρα ούτε για πιστωτικά κριτήρια, ούτε για χειρουργικής ακρίβειας παρεμβάσεις κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που πλήττεται, ούτε για κριτήρια προσβασιμότητας που είναι δύσκολο να αξιολογηθεί ταχέως, εάν συντρέχουν ή όχι. Έχει μεγάλη σημασία οι διαθέσιμοι πόροι (€10 δισ.) να διοχετευθούν άμεσα στους ενδιαφερόμενους».
Χαρακτηριστική της ανάγκης για οριζόντια εφαρμογή των μέτρων είναι και η υπόθεση των επιταγών, για τις οποίες, αν και δόθηκε παράταση 75 ημερών έως ότου καταγγελθούν, τούτη ισχύει μόνον για τους «πληττόμενους» ΚΑΔ και όχι για το σύνολο της αγοράς. Ξεχνά, όμως έτσι, ο νομοθέτης, αφενός, ότι σχεδόν το σύνολο της αγοράς κινείται βάσει των ίδιων επιταγών, καθώς αλλάζουν χέρια και αφετέρου, ότι η κρίση χτυπά όλων την πόρτα και όχι μόνο εκείνων που έχουν χαρακτηριστεί ως «πληττόμενοι».
Η περίπτωση αυτή είναι σαφώς ενδεικτική των «αγκυλώσεων» στις οποίες αναφέρεται ο φίλτατος κ. Μασουράκης, που μπορούν να καθυστερήσουν συνολικά την επανεκκίνηση της οικονομίας και να επιβαρύνουν έτσι την εικόνα της απασχόλησης αλλά και του προϋπολογισμού.
Όσο νωρίτερα προετοιμαστεί η χώρα για την επιστροφή της στην εργασία, τόσο αποδοτικότεροι θα είναι οι κόποι της, όταν οι ειδικοί δώσουν το «πράσινο φως».