Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Οι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις που έχουν επιστρατεύσει κράτη ανά την υφήλιο έναντι του κορωνοϊού, στις οποίες αναφέρθηκε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι όντως διαμετρικά αντίθετες.
Η λεγόμενη αγγλοσαξονική προσέγγιση στοχεύει κυρίως στην εξασφάλιση «αγελαίας ανοσίας» (herd immunity) από τον πληθυσμό ή εντέλει την πλειονότητα των πολιτών, με βαρύ όμως ανθρώπινο κόστος, καθώς χαρακτηρίζεται από την απουσία περιοριστικών μέτρων στις συναθροίσεις, τις μετακινήσεις κ.λπ.
Η δεύτερη προσέγγιση προσομοιάζει περισσότερο προς τα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ελλάδα και αφορά σαφείς περιορισμούς συναθροίσεων, αναίτιων μετακινήσεων καθώς βεβαίως και οικονομικών δραστηριοτήτων, οι οποίοι όμως οδηγούν σε “lock down” την οικονομία.
Υπάρχουν και ενδιάμεσες προσεγγίσεις, χωρίς όμως θεαματικές διαφοροποιήσεις ως προς το τελικό αποτέλεσμα.
Αν και υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ αμφότερων αυτών των προσεγγίσεων, ως προς τη μακροπρόθεσμη αξία τους στην ανάσχεση της νόσου Covid-19, καταλυτικό είναι το βάρος του ανθρώπινου κόστους στην εξίσωση υπέρ της δεύτερης προσέγγισης και υπό το φως τούτο, η Ελλάδα έπραξε άριστα, επιλέγοντας να εφαρμόσει αυστηρά περιοριστικά μέτρα από την αρχή.
Βάσει όσων παρέθεσε, όμως, χθες, ο κ. Μητσοτάκης, φαίνεται να κάνουμε τη «μισή δουλειά».
Αν και ο πρωθυπουργός υπαινίχθηκε σαφώς ότι θα ληφθούν περαιτέρω περιοριστικά μέτρα, ευλόγως δεν τα ονομάτισε, αν και αυτά θα μπορούσαν να αφορούν και σε όσα ανακοίνωσε μόλις πρόσφατα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, με κατ’ οίκον περιορισμούς επί ποινή, σε περίπτωση παραβιάσεως.
Αντίστοιχα, ο πρωθυπουργός επέλεξε να ακολουθήσει τη μέση οδό αναφορικά με την απάλυνση των επιπτώσεων που έχει το «κλείδωμα» της οικονομίας για πολίτες και επιχειρήσεις, προσφέροντας μόνον περιορισμένες εισφορο-φοροαπαλλαγές για όσες επιχειρήσεις πληγούν (όλες;) και καλύπτοντας μόνον ένα τμήμα του μισθού των εργαζομένων, για όσο διάστημα διαρκέσει αυτή η λαίλαπα.
Το συνολικό ύψος αυτού του «πακέτου στήριξης», μέχρι στιγμής, προσδιορίζεται περί τα 2 δισ. ευρώ, όπως επεσήμανε χθες ο κ. Μητσοτάκης.
Η αντίθετη άποψη μιλά για παροχές -αν όχι χωρίς φειδώ- τουλάχιστον ισχυρές και ικανές να αντισταθμίσουν ένα τμήμα του οικονομικού μαρασμού στον οποίο οδηγεί τη χώρα η περιπέτεια στην οποία έχει βρεθεί.
Όποια αντιπολιτευτική «δόση» ή χροιά κι αν είχε η τοποθέτηση του φίλτατου κ. Ευκλ. Τσακαλώτου, είναι σαφές ότι τα μέτρα στήριξης που προτείνει, ύψους σχεδόν 5 δισ. ευρώ, μέσω της αξιοποίησης ενός μέρους του «μαξιλαριού» των 35-37 δισ. ευρώ, των πλεονασμάτων του προϋπολογισμού και κεφαλαίων από το ΕΣΠΑ, θα οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα την οικονομία, στη λήξη του επίμαχου διαστήματος.
Όπως είπε και ο ίδιος, «αν αποφασιστεί να ξοδευτούν λίγα τώρα, η ύφεση θα γίνει κρίση και η κρίση, δράμα».
Επαναλαμβάνω. Πέραν της όποιας αντιπολιτευτικής διάθεσης τυχόν υφίσταται -γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, που θα έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης- εκ μέρους του κ. Τσακαλώτου, η βάση του επιχειρήματός του συνάδει απολύτως με το πνεύμα της προσέγγισης που ήδη εφαρμόζει η χώρα μας για την αντιμετώπιση τόσο του κορωνοϊού όσο και των επιπτώσεων που αναμφίβολα θα υπάρξουν στην οικονομία από τη μάχη για τη χαλιναγώγησή του.
Ούτως ή άλλως, το «πράσινο φως» έχει ήδη δοθεί από την ευρωζώνη και την ΕΕ και οφείλουμε να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας, λαμβάνοντας ολόκληρη τη «δόση» του αναγκαίου «φαρμάκου», αντί της... μισής.
Ισχυρότεροι περιορισμοί, στο πρότυπο εκείνων που ανακοίνωσε ο Μακρόν, αλλά και ισχυρότερη στήριξη της οικονομίας και του μισθού του κάθε εργαζομένου.
Κάποια στιγμή, είναι βέβαιον, η οικονομία θα ανταποδώσει.