Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η δυνατότητα μελλοντικής υπαγωγής στη ρύθμιση των 24/48 δόσεων όσων φορολογικών οφειλών διευθετηθούν κατά το τρέχον διάστημα με τη ρύθμιση των 12 δόσεων, που εμφανίζεται να εξετάζει η κυβέρνηση, αποτελεί σαφώς «θεάρεστη» εξέλιξη.
Ούτως ή άλλως, η νέα ρύθμιση των 24/48 δόσεων είχε «διαφημιστεί» ότι θα ισχύσει από την αρχή του τρέχοντος έτους και η διευθέτηση στην οποία φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει η κυβέρνηση σημειώνεται ως απόρροια αυτής της δέσμευσης.
Κατά συνέπεια, στη νέα ρύθμιση των 24ρων ή 48 δόσεων θα μπορέσουν να υπαχθούν μη ρυθμισμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές που βεβαιώθηκαν πριν το 2019 (παλαιές), αντίστοιχες που βεβαιώθηκαν έως την 1η Νοεμβρίου 2019, καθώς και όσες ρυθμίστηκαν βάσει των 12 δόσεων μετά την ημερομηνία αυτή και έως τη στιγμή που θα τεθεί σε λειτουργία η νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα της ρύθμισης των 24ρων/48 δόσεων, περί τον Μάρτιο 2020.
Έτσι, όμως, δημιουργούνται φορολογούμενοι δύο ταχυτήτων και εμμέσως πλην σαφώς «τιμωρούνται» όσοι -συνεπείς- εξ αυτών έσπευσαν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους κατά το 2019, βάσει της πάγιας ρύθμισης των 12 δόσεων.
Συγκεκριμένα, στον βαθμό που παρασχεθεί η παραπάνω δυνατότητα υπαγωγής εφετινών ρυθμισμένων οφειλών στη νέα ρύθμιση, οι μόνοι που δεν θα μπορέσουν να ωφεληθούν από τις ευεργετικές διατάξεις που τη συνοδεύουν θα είναι εκείνοι οι οποίοι ρύθμισαν τις οφειλές τους πριν την 1.11.2019. Με άλλα λόγια, οι συνεπείς και «νοικοκύρηδες».
Πέραν της αυξημένης ρευστότητας που θα τους προσέφερε μία ρύθμιση με τον διπλάσιο αριθμό δόσεων, θα χάσουν και το «μπόνους» της επιστροφής του 25% των τόκων κατά την τελευταία δόση, εάν είχαν φανεί συνεπείς.
Υπό αυτό το πρίσμα και στον βαθμό που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης όντως προχωρήσει -ως οφείλει, δεδομένων των δεσμεύσεών του- στην παραχώρηση της δυνατότητας «μετάπτωσης» οφειλών που ρυθμίζονται εφέτος μέσω της πάγιας ρύθμισης των 12/24 δόσεων στη νέα ρύθμιση των 24/48 δόσεων, τότε επίσης οφείλει να προχωρήσει σε αντίστοιχη διευθέτηση και για όσους ρύθμισαν πέρυσι τις οφειλές τους (πριν την 1.11.2019) βάσει της 12άρας ρύθμισης.
Αν μη τι άλλο, ίσως κατορθώσει έτσι να αναχαιτίσει σε κάποιο βαθμό περιπτώσεις αποποίησης κληρονομιών, καθώς το νέο καθεστώς αποπληρωμής φόρου κληρονομίας θα αφορά 48 δόσεις και όχι 24, όπως ισχύει έως τώρα.
Αντίθετα, εάν δεν προχωρήσει στην παραχώρηση αυτής της δυνατότητας (υπαγωγής ρυθμισμένων οφειλών πριν την 1.11.2019), κινδυνεύει να ενισχύσει την πεποίθηση ότι μόνος «ριγμένος» θα είναι πάντα σε αυτό τον τόπο ο συνεπής, ο οποίος σπεύδει να διευθετήσει τις οφειλές του βάσει του όποιου διαθέσιμου τρόπου τού προσφέρει η Πολιτεία.
Ποιο μήνυμα, όμως, στέλνει έτσι η Πολιτεία προς τους φορολογουμένους; Για τη δημιουργία ποιας «κουλτούρας πληρωμών» μπορούμε να κάνουμε λόγο, όταν επιβραβεύεται ο «κακοπληρωτής» και τιμωρείται ο συνεπής;
Την ίδια ώρα που διαμέσου της ρύθμισης των 24/48 δόσεων ελπίζεται ότι ένας μεγάλος αριθμός φορολογουμένων θα μπορέσει να διαφύγει των μέτρων αναγκαστικής είσπραξης με τα οποία θα ήταν διαφορετικά αντιμέτωπος για τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές του, δημιουργείται -εκ του μη όντος- ένα νέο κύμα δυσαρέσκειας, αναφορικά με τη φορολογική πολιτική που ακολουθείται στον τόπο μας.
Γιατί άραγε; Γιατί πρέπει πάντα να στέλνεται το λάθος μήνυμα προς όσους πασχίζουν να είναι συνεπείς και βλέπουν όσους δεν είναι να ωφελούνται;