Είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Κίνα εδώ και αρκετό καιρό βρίσκονται σε μία πορεία σύγκρουσης στο επίπεδο των εμπορικών συναλλαγών με αφορμή τις αμφιλεγόμενες πρακτικές της Κίνας στην προώθηση των εξαγωγών της και τις προστατευτικές αντιδράσεις της ΕΕ.
Αυτό όμως πού είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι η ΕΕ πολλές φορές απλά ακολουθεί τις κυρώσεις που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στην Κίνα, λες και υπάρχει συντονισμός. Οπως αναφέρει το Glbal Trade Alert στο δελτίο του τον Μάιο: «Υπάρχουν πολλά τεκμήρια που πιστοποιούν ότι όταν οι ΗΠΑ παίρνουν μέτρα να περιορίσουν τις εισαγωγές, η ΕΕ πράττει το ίδιο και αυξάνει τους δασμούς στον ίδιο τομέα».
Ετσι είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν αυτό το καλοκαίρι -ένα μήνα μετά τις ΗΠΑ- την απόφασή τους να επιβάλλουν δασμούς μέχρι 48% στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα πού προέρχονται από την ασιατική υπερδύναμη.
Η ιστορία δεν έμεινε εκεί φυσικά. Στις 14 του Αυγούστου η Κίνα προσέφυγε στον ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) και την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωστοποίησε ότι εξετάζει την πιθανότητα να επιβάλλει δασμούς ύψους 19% στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της Tesla που έχουν εισαχθεί από την Κίνα.
Με την σειρά του το Πεκίνο ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει έρευνα για τις πιθανές επιδοτήσεις των εισαγομένων από την ΕΕ γαλακτοκομικών προϊόντων.Από τα 20 προγράμματα που θα διερευνηθούν τα 6 ανήκουν στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και τα 13 λειτουργούν σε εθνικό επίπεδο σε διάφορες χώρες. Στην απάντησή τους οι Βρυξέλλες επανέλαβαν την αφοσίωσή τους στην (υπερπροστατευτική) ΚΑΠ: «Η ΕΕ θα υπερασπισθεί με σθένος τα συμφέροντα της γαλακτοκομικής βιομηχανίας και την Κοινή Αγροτική Πολιτική»
Πάντως η τάση της ΕΕ να υιοθετεί τα προστατευτικά μέτρα που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στον υπόλοιπο κόσμο -και ιδιαίτερα στην Κίνα- δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Ενα έτος μετά την επιβολή δασμών από την κυβέρνηση Ομπάμα στα κινέζικα ηλιακά πάνελς (2012), οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν δασμούς αντιντάμπινγκ στο ίδιο προϊόν. Η απόφαση ήταν το αποτέλεσμα μιας ευρωπαϊκής έρευνας πού έδειξε ότι η «δίκαιη» τιμή για ένα κινέζικο ηλιακό πάνελ που πωλείται στην Ευρώπη θα έπρεπε να είναι 88% ακριβότερη από την σημερινή του τιμή.
Ετσι λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν διατρέχει μόνο τον κίνδυνο να μεταβληθεί -μέσω ΝΑΤΟ- σε μέρος της παγκόσμιας πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ συμμετέχοντας σε πολεμικές ενέργειες από τη Μέση Ανατολή μέχρι τη ΝΑ Ασία. Διατρέχει επίσης τον κίνδυνο να μεταβληθεί και σε έναν πρωταθλητή εμπορικού προστατευτισμού, ακολουθώντας το παράδειγμα της υπερδύναμης, με όποιες συνέπειες θα έχει αυτό όχι μόνο για την παγκόσμια οικονομία αλλά για τις χώρες πού την συγκροτούν με κυριότερο παράδειγμα την -ήδη σκληρά δοκιμαζόμενη- Γερμανία.
Και όπως γνωρίζουμε αν αρχίσει να φτερνίζεται η Γερμανία τότε οι επιπτώσεις στις άλλες χώρες της ΕΕ-ιδιαίτερα σε αυτές που ζουν από τα κοινοτικά κονδύλια- δεν θα παραμείνουν στο επίπεδο ενός κρυολογήματος…