Μετά την Νέα Υόρκη, την Βαρκελώνη, την Βενετία κ.λπ. τώρα ήρθε η σειρά ενός άλλου τουριστικού μεγαθηρίου να ορθώσει το ανάστημα του εναντίον των πλατφόρμων βραχείας μίσθωσης όπως η Airbnb.
Πρόκειται για τη Φλωρεντία μία από τις πιο τουριστικές πόλεις της Ιταλίας. Έτσι πρόσφατα το δημοτικό συμβούλιο πέρασε ένα μέτρο που απαγορεύει τα διαμερίσματα βραχείας μίσθωσης στο ιστορικό κέντρο της πόλης, με στόχο να αυξήσει την προσφορά διαμερισμάτων για τους κατοίκους της πόλης.
Στα μέτρα δεν υπάρχουν μόνο απαγορεύσεις, αλλά και κίνητρα. Έτσι οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων βραχείας μίσθωσης που αποφασίζουν να μετατρέψουν τα διαμερίσματα τους σε μακράς μίσθωσης θα απολαμβάνουν τρία έτη φοροελαφρύνσεων.
Ο δήμαρχος της Φλωρεντίας Ντάριο Ναρντέλα (αριστερός) δήλωσε ότι το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αναγκάστηκε να δράσει διότι τα κρατικά μέτρα για την ρύθμιση του Airbnb υπήρξαν απογοητευτικά και ανεπαρκή. «Το 2016 είχαμε λιγότερα από 6 χιλιάδες διαμερίσματα Airbnb σήμερα έχουμε 15 χιλιάδες».
Παράλληλα τονίζει ότι την ίδια περίοδο το μέσο ενοίκιο των κανονικών διαμερισμάτων αυξήθηκε κατά 42%.«Οι 40 χιλιάδες Φλωρεντίνοι πού ζουν στο κέντρο της πόλης διαμαρτύρονται ότι αίφνης μπορεί να βρεθεί να ζουν σε ένα διαμερισματοξενοδοχείο!»
Όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης ο συνδυασμός χαμηλών μισθών, διαμερισμάτων βραχείας μίσθωσης, πληθωρισμού έχει προκαλέσεις μια στεγαστική κρίση στην Ιταλία που επηρεάζει κυρίως τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα και τους φοιτητές. Με αποτέλεσμα τον λεγόμενο «Σιωπηλό Εκτοπισμό» -δηλαδή την μαζική εκδίωξη από το κέντρο και τις γραφικές συνοικίες της πόλης των παραδοσιακών της κατοίκων μετατρέποντας έτσι γειτονιές όπου όλοι ήξεραν όλους σε τουριστικά μαζικοποιημένους θορυβώδεις και βρώμικους απρόσωπους χώρους.
Πνιγμένες από Airbnb, φαγάδικα, μπαρ και δισκοθήκες οι παραδοσιακές συνοικίες και το κέντρο της πόλης χάνουν την «αστική τους μνήμη» (la memoria urbana), ενώ οι κάτοικοι αναγκάζονται να αναζητήσουν στέγη στέγη σε απόμακρες τοποθεσίες με τις οποίες δεν έχουν καμία οργανική σχέση.
Η μετατροπή των κατοικιών μακράς διαβίωσης σε Airbnb πλήττει επίσης και επαγγελματίες όπως π.χ. καθηγητές και γιατρούς που προέρχονται από διαφορετικά μέρη και δεν μπορούν να βρουν κατοικία παρ ότι έχουν θέση εργασίας, με αρνητικές επιπτώσεις στην παροχή παιδείας και ιατρικής φροντίδας.
Φυσικά δεν υποστηρίζουν όλοι τα νέα μέτρα. Έτσι οι μεγάλες μεσιτικές εταιρείες θεωρούν ότι τα μέτρα αυτά είναι «τελείως λανθασμένα πού στρέφονται εναντίον της ελευθερίας της αγοράς».
Κάθε ημέρα αυξάνει η λίστα των πόλεων και χωρών που προσπαθούν να περιορίσουν τις επιπτώσεις από τις πλατφόρμες βραχείας μίσθωσης στη στεγαστική αγορά, οδηγώντας τις τιμές των ακινήτων στα ύψη και προκαλώντας ελλείψεις στην προσφορά ακινήτων διαβίωσης.
Όμως, πολλές φορές οι προσπάθειες των αρχών να εφαρμόσουν μέτρα περιορισμού της δραστηριότητας των πλατφόρμων βραχείας μίσθωσης σε κρατικό επίπεδο συγκρούεται με τις χαλαρές κοινοτικές οδηγίες και την Κομισιόν. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Ιρλανδίας την οποία η Κομισιόν υποχρέωσε να αποσύρει ορισμένους περιορισμούς στα Airbnb που είχε θέσει η χώρα στη νομοθεσία της και στην περίπτωση της Πορτογαλίας όπου η Κομισιόν έθεσε σε αμφισβήτηση ορισμένες πτυχές του νέου νόμου πού απαγορεύει την δημιουργία νέων τουριστικών διαμερισμάτων.
Αυτό -δηλαδή ο φόβος σύγκρουσης της με τις Βρυξέλλες- ίσως να είναι ο λόγος για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να λάβει ουσιαστικά, θαρραλέα μέτρα επίλυσης του προβλήματος.