Mπορεί η Κίνα να έχει προβλήματα και ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπινγκ να είναι σύμφωνα με παλαιότερο σχόλιο του πρόεδρου Τζο Μπάιντεν, «δικτάτορας», όμως η Κίνα εξακολουθεί να είναι το βιομηχανικό κέντρο του κόσμου, η μεγαλύτερη αγορά καταναλωτικών αγαθών του πλανήτη και ο κυριότερος αποδέκτης των περισσοτέρων αμερικανικών ευρωπαϊκών και ιαπωνικών επενδύσεων.
Αυτό σημαίνει ότι μία διακοπή των βιομηχανικών, εμπορικών και τεχνολογικών σχέσεων με τον ασιατικό γίγαντα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις όχι μόνο στην Κίνα, αλλά και στις ΗΠΑ και στη Δύση γενικότερα.
Αυτό το μήνυμα ίσως να μην το έχουν λάβει ακόμα ο Λευκός Οίκος και οι Αμερικανοί πολιτικοί, αλλά το έχουν καταλάβει ηγετικές φυσιογνωμίες του οικονομικού κόσμου των ΗΠΑ όπως δείχνει το γεγονός ότι έσπευσαν να επισκεφθούν την Κίνα και να μιλήσουν με τους αξιωματούχους της χώρας πολύ πριν από την επίσκεψη των Αμερικάνων αξιωματούχων όπως του υπουργού εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν και της υπουργού Οικονομικών Τζάνετ Γιέλεν.
Έτσι μετά το τέλος των μέτρων για τον έλεγχο της πανδημίας επισκέφθηκαν την Κίνα ο Ελον Μασκ (ιδιοκτήτης της Tesla και Sρace X), o Τιμ Κουκ (διευθυντής της Apple) και φυσικά ο Μπιλ Γκέιτς (ιδρυτής της Microsoft) πού έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από το πρόεδρο της χώρας.
Oλοι προσπάθησαν να διευρύνουν τους ορίζοντες της επιχειρηματικής συνεργασίας τόσο στον τομέα της παραγωγής όσο και των αγορών. Έτσι ο Μασκ δήλωσε ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ και Κίνας είναι σαν δύο «διδύμων και αχώριστων αδελφών», ενώ ο Κουκ έκανε αναφορά στη «συμβιωτική σχέση» της Apple με την Κίνα όπου παράγει το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων της. Τέτοιες δηλώσεις απέχουν παρασάγγας από αυτές που ακούμε από τα χείλη του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί το ενδιαφέρον παράδοξο ότι παρά την εχθρική ρητορική που επικρατεί στο επίπεδο των πολιτικών ηγεσιών, οι εμπορικές ανταλλαγές των δύο χωρών έφτασαν το περασμένο έτος σε επίπεδα ρεκόρ ξεπερνώντας τα 690 δισ. δολ. Αυτό προφανώς αφαιρεί οποιαδήποτε ηθική βαρύτητα από τις εκκλήσεις των ΗΠΑ προς διάφορες χώρες του κόσμου (κυρίως της Λατινικής Αμερικής) να μειώσουν τις οικονομικές σχέσεις τους με την Κίνα.
Επίσης, αυτός ο τεράστιος όγκος των εμπορικών συναλλαγών αποτελεί σημαντικό αντίβαρο στις προσπάθειες διαφόρων πολιτικών κύκλων της Ουάσιγκτον που θα έβλεπαν με μεγάλη ευχαρίστηση μια επιδείνωση στις σχέσεις των δύο χωρών που -όσο τρελό κι αν φαίνεται- θα μπορούσε να οδηγήσει και σε πολεμική αναμέτρηση.
Όπως δείχνουν λοιπόν οι επισκέψεις των Αμερικανών μεγαλοεπιχειρηματιών και το μέγεθος των εμπορικών ανταλλαγών οι σχέσεις ΗΠΑ και Κίνας είναι πολύ πιο στενές από ό,τι θα νόμιζε κανείς ακούγοντας τις δηλώσεις των πολιτικών.
Όμως από την άλλη πλευρά είναι ανησυχητικό το φαινόμενο ότι παρά την αύξηση των συναλλαγών το περασμένο έτος οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς την Κίνα σημείωσαν πτώση. Μόνο που αυτή την αφορά το αντικινεζικό λόμπι στην Ουάσιγκτον δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι η μείωση των εξαγωγών οφείλεται σε «άδικες πρακτικές» εκ μέρους της Κίνας όπως έχει συμβεί στο παρελθόν.
Διότι αυτή την φορά η μείωση των εξαγωγών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απαγόρευση πώλησης ημιαγωγών εκ μέρους των ΗΠΑ. Ενα μέτρο που σύμφωνα με τους αναλυτές φαίνεται ότι ισοδυναμεί με «χαρακίρι» τουλάχιστον στο οικονομικό επίπεδο.