Αναμφίβολα πολλοί διεθνείς οικονομικοί αναλυτές θα έξυσαν το κεφάλι τους από αμηχανία όταν θα άκουσαν πρόσφατα την απόφαση των G-7 (ΗΠΑ, Γαλλία, Καναδάς, Γερμανία, Ιαπωνία Αγγλία και Ιταλία) να σταματήσουν τις εισαγωγές χρυσού από την Ρωσία. Ηταν μια απόφαση που ασφαλώς είχε νόημα στα πλαίσια της κρατούσας Δυτικής λογικής «Ερχεται από την Ρωσία βάρα το!» όμως υπάρχει το ερώτημα αν είχε νόημα στα πλαίσια της ευρύτερης οικονομικής λογικής,
Προαναγγέλλοντας την απόφαση και προτού καν αρχίσει η συνάντηση των G7 στη Γερμανία, ο Πρόεδρος Μπάιντεν έγραψε στον λογαριασμό του στο twitter. «Οι ΗΠΑ έχουν επιβάλλει πρωτοφανή κόστη στον Πούτιν προκειμένου να σταματήσουν τα έσοδα πού χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει τον πολέμου του εναντίον της Ουκρανίας. Από κοινού οι G7 θα ανακοινώσουν την απαγόρευση της εισαγωγής ρωσικού χρυσού, ένα σημαντικό εξαγωγικό προϊόν που αποδίδει δισεκατομμύρια δολάρια στην Ρωσία». Ομως αυτή η διαπίστωση του Προέδρου των ΗΠΑ πού οδήγησε στην σχετική απόφαση ήταν εν μέρει μόνο σωστή.
Είναι γεγονός ότι η Ρωσία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στον κόσμο παράγοντας 9,5% της παγκόσμιας παραγωγής χρυσού (πρώτη είναι η Κίνα με 10,5% της παγκόσμιας παραγωγής). Ομως οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς χρυσού τα τελευταία έτη δεν υπήρξαν οι πλούσιες χώρες που συγκροτούν τους G7. Υπήρξαν οι αναπτυσσόμενες αγορές όπως η Ινδία, η Τουρκία και πάνω απ’ όλα η Κίνα. Αντίθετα οι G7 χώρες σταδιακά ξεφορτώνονταν τον χρυσό προτιμώντας να στοκάρουν (πιθανώς άχρηστα σε λίγο) χαρτάκια».
Επίσης μεγάλος αγοραστής χρυσού είναι η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας. Η τελευταία ήταν τα τελευταία δέκα χρόνια ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές χρυσού αυξάνοντας τα αποθέματα της από 883 τόνους το 2011 σε 2.300 τόνους το 2021. Συνολικά η χώρα έχει προσθέσει πάνω από 1.900 τόνους χρυσού στα αποθέματα της από το 2005. Σήμερα ο χρυσός αποτελεί το 20% των συνολικών αποθεμάτων και ισοδυναμεί με 140 δισ. δολάρια.
Είναι προφανές ότι οι αγορές χρυσού από την Ρωσία και τις άλλες μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές γίνονται στα πλαίσια της προσπάθειας αποδολαροποίησης των οικονομιών τους επενδύοντας τα κεφάλαια τους σε μία «σταθερή και σεβαστή» αξία όπως ο χρυσός. Απ’ αυτή την σκοπιά η απόφαση των G7 θα επιταχύνει πιθανώς την τάση αποδολαροποίησης στις μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές.
Σ αυτά τα πλαίσια είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα της αποδολαροποίησης Ρωσίας και Κίνας τα τελευταία έτη. Τα αποθέματα τους σε δολαριακά ομόλογα έχουν μειωθεί κατά 20% τα τελευταία χρόνια, ενώ τα αποθέματα τους σε χρυσό έχουν αυξηθεί κατά 80%.
Αν λοιπόν η απόφαση των G7 να σταματήσουν τις εισαγωγές χρυσού δύσκολα θα επηρεάσει την ρωσική οικονομία είναι σίγουρο πάντως ότι θα βλάψει τον πολίτη της Δύσης. Γιατί; Διότι προκειμένου να αντιμετωπίσουν την τεράστια ύφεση που δημιούργησαν, οι δυτικές ελίτ θα αρχίσουν πάλι να κόβουν «χαρτάκι» μοιράζοντας επιδόματα, επιδοτήσεις και ανάλογα μέτρα «στήριξης της ζήτησης» (και στήριξης του εαυτού τους...). Αυτά τα μέτρα αναμφίβολα θα προκαλέσουν πληθωρισμό δηλαδή μείωση της αγοραστικής αξίας του νομίσματος.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μια από τις άμυνες που είχε ο πολίτης για να αντιμετωπίσει το πληθωριστικό τσουνάμι ήταν να επενδύσει τις οικονομίες του σε χρυσό. Ομως μετά την απόφαση των G7 αυτός ο δρόμος για τον δυτικό πολίτη καθίσταται δυσκολότερος.