Σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως Βέλγιο και Γαλλία κυρίως, δεν αλωνίζουν μόνον οι Τούρκοι ιμάμηδες στα διάφορα τζαμιά, που ξεπερνούν τα 600 στη γηραιά ήπειρο. Πρώτο ρόλο στο οργανωμένο έγκλημα παίζουν και τουρκικές μαφίες, οι οποίες έχουν πλέον και σημαίνοντα πολιτικό ρόλο. Και όποιοι θέλουν, ας το καταλάβουν, πριν είναι αργά.
Ήδη στη Γαλλία, σε διάφορα εργατικά προάστια του Παρισιού και της Μασσαλίας, Τούρκοι και Βορειοαφρικανοί «ντίλερ» ναρκωτικών περιφέρονται ελεύθερα, προκλητικά ενίοτε, τρομοκρατούν, εκβιάζουν και δολοφονούν και αν υπάρξει αστυνομική επέμβαση, οι επεμβαίνοντες κινδυνεύουν να βρεθούν φυλακή για «ρατσισμό» και παράβαση «ανθρώπινων δικαιωμάτων». Στην τουρκική περίπτωση επίσης, θα πρέπει να τονιστούν και οι σχέσεις των Τούρκων μαφιόζων με Κοσοβάρους και Αλβανούς «συναδέλφους» τους.
Όσο για τη σύνδεση του τουρκικού οργανωμένου εγκλήματος, με την πολιτική στη γείτονα, αποκαλυπτικό είναι και σχετικό ρεπορτάζ της «Deutsche Welle» Γερμανίας. Αναφερόμενο στο θέμα αυτό, το γνωστό και σοβαρό ειδησεογραφικό πρακτορείο, μεταξύ άλλων γράφει:
«Η τουρκική κυβέρνηση συνέταξε πέρυσι έναν νόμο περί αμνηστίας και επέτρεψε την πρόωρη απελευθέρωση περίπου 90.000 κρατουμένων. Ωστόσο, πολλοί δημοσιογράφοι, μέλη της αντιπολίτευσης ή κρατούμενοι με υποκείμενα νοσήματα παρέμειναν στις φυλακές. Άλλοι όμως, είναι και πάλι ελεύθεροι, όπως το διαβόητο αφεντικό της μαφίας Αλατίν Τσακιτσί, από τον Απρίλιο του 2020.
Στα τέλη Οκτωβρίου 2021, ο Κιρζάτ Γιλμάζ, ένα άλλο μεγάλο αφεντικό του τουρκικού υποκόσμου, αφέθηκε ελεύθερος. Ο Γιλμάζ είχε καταδικαστεί σε 66 χρόνια κάθειρξη για -μεταξύ άλλων- φόνο, σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και υποκίνηση δολοφονίας ενός δημάρχου. Ωστόσο, έπειτα από πρόταση για επανάληψη της δίκης, αφέθηκε ξαφνικά ελεύθερος ύστερα από 17 χρόνια φυλάκισης.
Τους δυο εγκληματίες δεν τους ενώνει μόνο το βαρύ ποινικό τους μητρώο. Και οι δύο προέρχονται από ακροδεξιούς κύκλους, από τους Γκρίζους Λύκους. Με πράξεις βίας, εμπρηστικές επιθέσεις και δολοφονίες, η ομάδα σκόρπισε τον τρόμο, ειδικά τη δεκαετία του 1970.
Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του, ο Τσακιτσί επισκέφθηκε τον επικεφαλής του υπερεθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ, Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν είναι πολιτικά κοντά στους Γκρίζους Λύκους. Μετά τη συνάντηση, το αφεντικό της μαφίας έβαλε στο στόχαστρο την αντιπολίτευση.
Σε πολλές επιστολές που δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δυσφήμησε τον πρόεδρο του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης CHP, Κεμάλ Κιλιτσάρογλου, επειδή επέκρινε την αποφυλάκισή του. Ο Γιλμάζ συναντήθηκε επίσης με τον επικεφαλής του ΜΗΡ Μπαχτσελί μετά την αποφυλάκισή του.
Σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας
Η εγγύτητα μεταξύ της πολιτικής και του υπόκοσμου, θυμίζει σε πολλούς Τούρκους ένα σκοτεινό κεφάλαιο της τουρκικής ιστορίας. Ήδη από τη δεκαετία του 1990 εικαζόταν ότι υπήρχαν πολλές διασυνδέσεις μεταξύ υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων και του υπόκοσμου. Πολιτικές δολοφονίες ή περιπτώσεις εξαφανίσεων υποτίθεται ότι οφείλονταν σε μηχανορραφίες εγκληματικών οργανώσεων, οι οποίες λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα.
Και τώρα υπάρχουν υπόνοιες ότι η μαφία βοηθά την κυβέρνηση να διασφαλίσει την εξουσία με «παραστρατιωτικά» μέσα. Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν χάνει ολοένα και περισσότερο τη λαϊκή υποστήριξη. «Η σημερινή κυβέρνηση δοκιμάζει μια νέα μέθοδο για να σωθεί», εκτιμά ο Φικρί Σαγκλάρ, πρώην μέλος του αντιπολιτευόμενου κόμματος CHP και ειδικός στο οργανωμένο έγκλημα. «Είναι η μέθοδος του εκφοβισμού, ειδικά των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκλογική διαδικασία».
Πέρα από όλα αυτά, οι Τούρκοι μαφιόζοι έχουν αρκετό χρήμα για να τροφοδοτούν αποσταθεροποιητικές ενέργειες σε Ευρώπη και Βόρεια Αφρική, εσχάτως δε και μαζικές μετακινήσεις εξαθλιωμένων ανθρώπων από Συρία, Αφγανιστάν και αλλού. Το οργανωμένο έγκλημα και οι διασυνδέσεις του με αυταρχικά καθεστώτα και ισλαμικές ομάδες τζιχαντιστών είναι γεγονός,επαρκώς τεκμηριωμένο από κορυφαίες δυτικές υπηρεσίες ασφάλειας.
Τα δε έσοδά του υπολογίζονται σε δύο τρισεκατομμύρια δολάρια, ήτοι σε πάνω από δέκα ελληνικά ΑΕΠ. Τα «λαγωνικά» έτσι που κατά καιρούς εκδίδουν διαφορά papers και αλλά τινά, ίσως θα έπρεπε να μας ενημερώσουν για το ποσό των καταθέσεων σε φορολογικούς παραδείσους αυταρχικών ηγετών που συνεργάζονται με το διεθνές οργανωμένο έγκλημα το οποίο εσχάτως τους προσφέρει και πολιτικές υπηρεσίες.
Οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν κάτι ξέρουν για παράδειγμα. Το ίδιο ισχύει και για την ηγεσία της, για παράδειγμα, της Χαμάς όπως και για επώνυμους Λατινοαμερικανούς «ηγέτες». Οσο για τους ισλαμιστές και τις σχέσεις τους με Άραβες δικτάτορες, μπορούν να γραφτούν αμέτρητα βιβλία.
Οι δημοκρατίες και τα κράτη δικαίου, έχουν πλέον απέναντί τους ένα σοβαρό καρκίνωμα, το οποίο βρίσκεται μόνον στην αρχή…
Και το οποίο είναι πολυπλόκαμο.