Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με το κατά πόσο ωφέλησαν μέτρα όπως της «τυφλής καραντίνας» που εφάρμοσαν διάφορες χώρες, όμως σε ένα σημείο συμφωνούν όλοι: Οι δημογραφικές επιπτώσεις δεν πρόκειται να είναι οι ίδιες για όλους.
Συγκεκριμένα, οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι όσοι ανήκουν στη γενιά των περίφημων «millennials» (γεννηθέντες μεταξύ 1980-2000).
Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας της γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας Swiss Re. Με τις οικονομικές επιπτώσεις των μέτρων εναντίον της πανδημίας όπως οι «καραντίνες» να πλήττουν ιδιαίτερα τους millennials, που διατρέχουν τον κίνδυνο να μεταβληθούν οριστικά σε μια νέα «χαμένη γενιά» κάτω από την πίεση της ανεργίας και της οικονομικής ανασφάλειας, που έρπονται εδώ και αρκετά χρόνια.
Στην έκθεση με τίτλο «Νέες προοπτικές των αναπτυσσόμενων ρίσκων», η εταιρεία υποστηρίζει ότι οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες θα επηρεάσουν στα χρόνια που έρχονται κυρίως τις νέες γενιές, καθόσον εκατομμύρια νέοι σε ηλικία για εργασία θα αντιμετωπίσουν μείωση των εισοδημάτων τους και ανεργία.
Η Swiss Re υπογραμμίζει ότι πολλοί από τους millennials ήταν παιδιά ή έφηβοι κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης των ετών 2008-2009 και με το πέρασμα των χρόνων, πολλοί απ’ αυτούς υπέφεραν τις επιπτώσεις της λιτότητας και της ανεργίας.
«Αυτή η γενιά συσσώρευσε χρέη για να χρηματοδοτήσει τις δαπάνες της εκπαίδευσης, μια υποτιθέμενη επένδυση στις μελλοντικές τους καριέρες. Αυτο όμως που συνέβη αντίθετα ήταν ότι πολλοί βίωσαν μια προβληματική επαγγελματική εξέλιξη, μεταφερόμενοι από τη μία εργασία στην άλλη.
Μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν τα έξοδα μιας ανεξάρτητης ζωής, έτειναν να μένουν με τους γονείς τους για περισσότερο χρόνο. Ο κίνδυνος να μεταβληθούν σε μια «χαμένη γενιά» εξακολουθεί να ισχύει, με ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των νέων σε πολλές αγορές».
Ισως η μεγαλύτερη αδικία είναι ότι αυτοί που θα υποστούν κυρίως της επιπτώσεις της τεράστιας ανεργίας που επέφεραν τα περιοριστικά μέτρα είναι οι νέοι, δηλαδή ακριβώς εκείνοι που τα χρειάζονταν λιγότερο, στον βαθμό που η συντριπτική πλειοψηφία τους, αν κολλούσε τον ιό, θα περνούσε την ασθένεια «στο πόδι».
Στην Ελλάδα φυσικά η κρίση που βιώνουν οι millennials πολλαπλασιάζεται επί δύο. Μόλις με πολύ αργά βήματα έβγαιναν από τη δίνη της κρίσης των «μνημονίων» που δημιούργησαν οι «ευρωεκσυγχρονιστές» πολιτικοί. Και εκεί που είχαν αρχίσει να κάνουν όνειρα για το σπίτι που θα αγόραζαν, για το παιδί που θα έκαναν… ήρθαν οι «καραντίνες» και τα έσβησαν όλα αυτά όπως ένα κύμα σβήνει τους πύργους στην άμμο.
Και αν περιμένει κανείς μια V-shaped ανάπτυξη στο μέλλον, με ένα πανάκριβο νόμισμα..., ε, ο καθένας έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται.