Ο τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Ν. Τομέα της Β' Αθηνών Νίκος Παππάς ασκεί σφοδρή κριτική στην εικόνα ενίσχυσης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που παρουσιάζει η κυβέρνηση και καταθέτει τις προτάσεις του κόμματος. Εξηγεί γιατί σήμερα «είναι δέκα φορές πιο αναγκαία από πριν» η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων και χαρακτηρίζει «τυχοδιωκτική» τυχόν πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, μιλώντας για σημαντική διαφορά σε σχέση με τον Αύγουστο του 2015.
Γιατί αντιδράτε στην τακτική «βλέποντας και κάνοντας» της κυβέρνησης ως προς την οικονομική διαχείριση της κρίσης; Ούτε το βάθος της ύφεσης γνωρίζουμε ακόμα ούτε μπορεί κανείς να προβλέψει εάν το φθινόπωρο έρθει δεύτερο κύμα πανδημίας.
Κάθε ευρώ που επενδύεται σήμερα σώζει περισσότερα από όσα θα σώσει ένα ευρώ που θα ρίξουμε στη φωτιά μετά από μερικούς μήνες. Αυτό το αντιλαμβάνονται όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εκτός από την ελληνική.
Την ώρα που η Ελλάδα προχωρά σε μέτρα ύψους μόλις 3,5% του ΑΕΠ της, η Γερμανία κάνει παρεμβάσεις της τάξης του 60% του ΑΕΠ της, η Ιταλία του 44%, η Γαλλία του 26%, το Ηνωμένο Βασίλειο του 21%, το Βέλγιο του 14,6% και η Δανία του 12,2%. Η δήθεν «νοικοκυρίστικη» τακτική της ΝΔ αποτελεί απλά σύνθημα που προσπαθεί να αποκρύψει τη λογική του ΣΕΒ που έχει κατισχύσει στα κυβερνητικά στελέχη. Τη λογική που λέει ότι πρέπει να εφαρμοστεί «ανοσία της αγέλης» και στην οικονομία. Να αφεθεί δηλαδή η ύφεση να εξελιχθεί, να πεθάνουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, να εφαρμοστεί το νέο πτωχευτικό δίκαιο που θα επιφέρει εξαγορές και συγχωνεύσεις εις βάρος των ΜμΕ και τέλος, να μοιραστεί το κρατικό χρήμα, που θα έχει φυλαχθεί, στις μεγάλες εταιρείες που θα έχουν επιβιώσει. Ο κ. Μητσοτάκης σε αλλεπάλληλα μηνύματά του «νίπτει τας χείρας του», ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, για την ύφεση. Δεν κάνει τίποτα για να τη μετριάσει, παρά μόνο επιχειρεί να προβλέψει το μέγεθός της. Αυτή την καταστροφική για την κοινωνία και την οικονομία στρατηγική δεν τη βλέπουμε μόνο εμείς, αλλά και η οργανωμένη επιχειρηματικότητα, η οποία διαφωνεί έντονα, όπως προκύπτει από τις δημόσιες παρεμβάσεις της, με το ακολουθούμενο μείγμα μέτρων. Πρακτικά, ο κ. Μητσοτάκης κήρυξε τον πόλεμο σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μισθωτούς.
Το συνολικό κόστος των μέτρων που βρίσκονται σε εφαρμογή ή θα υλοποιηθούν το προσεχές διάστημα ανέρχεται σε περίπου 12,5 δισ. ευρώ και η προστιθέμενη αξία τους σε 17,5 δισ. ευρώ, ενώ, κατά την κυβέρνηση, με τις νέες πρόνοιες που έρχονται, το συνολικό κόστος των μέτρων θα διαμορφωθεί στα 24 δισ. ευρώ. Σε τι διαφωνείτε;
Τα μόνα λεφτά που έχουν δοθεί ως σήμερα είναι τα 800 ευρώ για 45 ημέρες σε όσους οι συμβάσεις ανεστάλησαν. Παραλίγο να δοθούν από τους κύριους Βρούτση και Γεωργιάδη τα 80 εκατ. ευρώ για το αισχρό, προσβλητικό για τους επιστήμονες και άκρως σκανδαλώδες πρόγραμμα τηλεκατάρτισης, χωρίς να είμαστε βέβαιοι ακόμα ότι το θέμα πληρωμής των παρόχων εκπαίδευσης έχει κλείσει. Την ίδια στιγμή, η ομάδα Μητσοτάκη σκορπάει δεξιά και αριστερά χρήμα για την προμήθεια υλικών σε τιμές τραβηγμένες από τα μαλλιά. Μέχρι και διαγωνισμό είδαμε που ανέβηκε στη Διαύγεια μετά τη λήξη της προθεσμίας για την κατάθεση των προσφορών. Αντιλαμβανόμαστε το έκτακτο της κατάστασης, που επιβάλλει έκτακτες ενέργειες και δαπάνες, αλλά στο αίτημά μας για σύσταση διακομματικής ομάδας ελέγχου αυτών των δαπανών εισπράξαμε άρνηση από την κυβέρνηση. Πού είναι τα 24 δισ. ευρώ της κυβέρνησης, αλήθεια; Μόνο στους τίτλους των ειδήσεων. Γιατί στις επιχειρήσεις δεν έχει πέσει ευρώ. Οι άνθρωποι της αγοράς καταγγέλλουν -και στις τηλεδιασκέψεις που έχουμε μαζί τους- ότι λεφτά ακούνε και λεφτά δεν βλέπουν. Ένα επίδομα πήραν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι και άρχισαν ήδη, σε ορισμένες περιπτώσεις και σύμφωνα με καταγγελίες, οι κατασχέσεις του, παρότι στην υπουργική απόφαση είχε χαρακτηριστεί ακατάσχετο.
Το δικό σας πρόγραμμα «Μένουμε Όρθιοι μετά την πανδημία» ανακοινώθηκε στις αρχές Απριλίου. Έχει ξεπεραστεί; Πόση ύφεση προβλέπετε;
Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει τόσο τις πηγές χρηματοδότησης, ύψους 50 δισ. ευρώ, όσο και την ανάγκη αξιοποίησης 26 δισ. ευρώ για να στηριχθεί η απασχόληση και η οικονομία. Καταγράφει αναλυτικά τις ανάγκες και τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν για τη διάσωση και την αποφυγή της ολικής καταστροφής. Βεβαίως, η επικαιροποίησή του είναι ένα από τα βασικά σημεία που συμβάλλουν στην αξιοπιστία του. Από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε ότι το πρόγραμμα θα εμπλουτίζεται με προτάσεις φορέων, με τους οποίους συνομιλούμε καθημερινά, και θα εξειδικεύεται σε όλους τους τομείς. Όσον αφορά την ύφεση, παρακολουθούμε τόσο τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών όσο και των διεθνών οργανισμών. Βασική δουλειά των πολιτικών δυνάμεων και κυρίως όσων λαμβάνουν τις αποφάσεις είναι η εφαρμογή μέτρων για τη διάψευση των προβλέψεων προς το καλύτερο.
Εάν έπρεπε εσείς, ως κυβέρνηση, να διαχειριστείτε την κρίση, τι διαφορετικό θα κάνατε σε βασικά πεδία; Θα δίνατε μη επιστρεπτέα ενίσχυση στις επιχειρήσεις; Σε τι ύψος και με τι κριτήρια;
Η άρση εφαρμογής των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, η δυνατότητα αναπροσαρμογής των δαπανών του ΕΣΠΑ, η ελαστικοποίηση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, αλλά και το μαξιλάρι της κυβέρνησης Τσίπρα δίνουν ευκαιρίες ισχυρότατης παρέμβασης.
Για εμάς απαιτείται:
- Η στήριξη και ανάπτυξη του δημόσιου συστήματος Υγείας.
- Η πλήρης κάλυψη μισθών και ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, ώστε να επανέλθει η βιωσιμότητα των νοικοκυριών και η καταναλωτική δαπάνη.
- Η άμεση ενίσχυση των επιχειρήσεων με 3 δισ. ευρώ συνολικά. Ειδικό βάρος στις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι αποκλεισμένες από το τραπεζικό σύστημα και ειδική μέριμνα για τον τουριστικό κλάδο, ως βασικού πυλώνα της ελληνικής οικονομίας.
- Η συγκρότηση ενός σχεδίου κρατικών εγγυήσεων, ύψους 12 δισ. ευρώ, για τραπεζικό δανεισμό των επιχειρήσεων.
- Η άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για τις μικροπιστώσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν μία νέα, άμεση πηγή χρηματοδότησης.
- Η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων υποδομής που ο ΣΥΡΙΖΑ δρομολογούσε ή υλοποιούσε, όπως ο ΒΟΑΚ, ο Ε65, η Πατρών - Πύργου, το μετρό Θεσσαλονίκης και η γραμμή 4 του μετρό Αθήνας.
- Η προστασία των δικτύων επικοινωνιών και μεταφορών. Χώρες όπως η Γαλλία συζητούν λύσεις επαναφοράς στο δημόσιο εταιρειών, οι οποίες είναι κρίσιμες για την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια της χώρας.
Η άμεση ενίσχυση των επιχειρήσεων, που ήδη ανέφερα, θα μπορούσε να γίνει με κριτήρια την απασχόληση και τον τζίρο. Η επιστρεπτέα προκαταβολή της κυβέρνησης αποτελεί κοροϊδία για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η πλειονότητα των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα είναι μεγάλες επιχειρήσεις με τζίρους άνω των 50 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή, οι ΜμΕ παραμένουν αποκλεισμένες από το τραπεζικό σύστημα. Όχι μόνο για δανεισμό αλλά και για την αξιοποίηση εργαλείων δημόσιας πολιτικής.
Τα δάνεια στις επιχειρήσεις, με εγγύηση Δημοσίου στο 80%, δεν σας βρίσκουν σύμφωνους;
Άλλη μία κοροϊδία εις βάρος του επιχειρηματικού κόσμου. Αν το σχέδιο είναι να δίνονται δάνεια με τους όρους που λειτουργούσαν ως σήμερα οι τράπεζες, με την πλειονότητα των επιχειρήσεων αποκλεισμένες από αυτή την βοήθεια και με επιτόκιο πέριξ του 8%, τότε φοβάμαι ότι δύσκολα θα βρούμε κάποιον να συμφωνεί με αυτό το μέτρο.
Το Ινστιτούτο της ΓΣΕΒΕΕ εκτιμά ότι δεν θα ανοίξουν μία στις επτά επιχειρήσεις, που σημαίνει 100.000 λουκέτα και απώλεια περί των 250.000 θέσεων εργασίας. Τι θα μπορούσε να γίνει γρηγορότερα και τι αργότερα;
Με ευθύνη της κυβέρνησης και της αναποτελεσματικότητας των αποφάσεων που έχουν ληφθεί από το οικονομικό επιτελείο, οι επιχειρήσεις βρίσκονται δυστυχώς σε δυσχερή θέση. Ως χθες, κουβαλούσαν συσσωρευμένα χρέη και τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Από σήμερα, έρχονται αντιμέτωπες με βουνό νέων υποχρεώσεων και ένα καταναλωτικό κοινό χωρίς αγοραστική δύναμη. Το δίλημμά τους για το αν θα ανοίξουν ή όχι μετά την άρση των μέτρων έχει βάση. Όσο παραμένει η αβεβαιότητα και η αδυναμία των ανθρώπων της αγοράς να αντεπεξέλθουν στις νέες συνθήκες, οι πιθανότητες για έκρηξη λουκέτων και ανεργίας αυξάνουν δραματικά. Όσον αφορά την επανεκκίνηση της αγοράς, η οργανωμένη επιχειρηματικότητα ζητά ένα πιο στοχευμένο και πιο μελετημένο σχέδιο. Θεωρώ πως και τα στελέχη της κυβέρνησης δεν διαφωνούν στο ότι το σχέδιό τους επιδέχεται βελτιώσεων, με βάση ευρωπαϊκά παραδείγματα και με γνωστές τις ιδιαιτερότητες της χώρας, με την τήρηση βεβαίως όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας.
Ειδικά στον τουρισμό τι ζητάτε από την κυβέρνηση να κάνει «εδώ και τώρα»; Χάθηκε ο Μάιος, χάνεται ο Ιούνιος και ουδείς ξέρει τι θα γίνει Ιούλιο-Αύγουστο.
Ο ελληνικός τουρισμός συμβάλλει στο ΑΕΠ με ένα ποσοστό της τάξης του 20%, το υψηλότερο στην Ε.Ε. μετά από αυτό της Κύπρου. Η Ελλάδα, λοιπόν, θα έπρεπε να προχωρήσει σε ένα γενναίο πρόγραμμα εσωτερικού τουρισμού. Αλήθεια, ποια «νοικοκυρίστικη» τακτική κρατά την ενίσχυση του τουρισμού για αργότερα, ίσως για το φθινόπωρο, όταν θα κλείνει η σεζόν, πέρα από τη λογική της ηθελημένης ασφυξίας μικρών και μεσαίων κυρίως επιχειρήσεων του κλάδου και την περαιτέρω συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τομέα;
Η κυβέρνηση λέει ότι με την παράταση του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας καλύπτονται όλα τα «κόκκινα δάνεια», τόσο αυτά που δημιουργήθηκαν πριν το τέλος του 2018, όσο και αυτά που προέκυψαν λόγω της υγειονομικής κρίσης. Με δικλίδες ασφαλείας για να μην επωφεληθούν της επιδότησης οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Τι αντιπροτείνετε;
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα όχι στη βάση της στήριξης της απασχόλησης και της οικονομίας, αλλά στη βάση της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων ισχυρών συμφερόντων. Και με ορίζοντα τους πολιτικούς σχεδιασμούς του κ. Μητσοτάκη. Πριν από μερικές εβδομάδες, προτείναμε εξάμηνη παράταση της προστασίας της α’ κατοικίας. Η κυβέρνηση επέλεξε την τρίμηνη παράταση. Τόσος χρόνος τής χρειάζεται προφανώς για να ολοκληρώσει το νέο πτωχευτικό δίκαιο, το οποίο, όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα, είναι στη γραμμή των τραπεζών και έχει στόχο την εξαέρωση της μεσαίας τάξης. Τόσος χρόνος της χρειάζεται προφανώς μέχρι να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο, μαζί με μια σειρά ακόμα νομοσχεδίων, που έχει εξαγγελθεί ότι θα έρθουν στη βουλή ως το τέλος Ιουλίου, πριν επιχειρήσει να εξαπατήσει τους πολίτες στην κάλπη, που όσο περνά ο καιρόςμ φαίνεται ότι δεν μπορεί να αποφύγει. Με δεδομένες τις συνθήκες, ας μην ψάχνουν για στρατηγικούς κακοπληρωτές. Δεν μπορούν να βαφτίζουν έτσι τις επιχειρήσεις και τους πολίτες που υφίστανται ήδη τα πλήγματα της κρίσης και της πολιτικής Μητσοτάκη.
Οι πρόωρες εκλογές μέχρι τον Σεπτέμβριο θεωρούνται από πολλούς περίπου βέβαιες. Συμφωνείτε; Κι εσείς ζητήσατε ανανέωση της λαϊκής εντολής τον Αύγουστο του 2015, μετά τον συμβιβασμό και το νέο μνημόνιο.
Ο τυχοδιωκτισμός είναι κάτι που χαρακτηρίζει την ομάδα Μητσοτάκη. Συνεπώς τίποτα δεν αποκλείεται. Βλέπετε τι γίνεται με τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Ο καθένας θυμάται τι παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 και για ποιο πράγμα ζητήθηκε να κριθεί τον Σεπτέμβριο. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, ο Αλέξης Τσίπρας χάραξε τον δρόμο εξόδου της χώρας από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Τον Ιούλιο του 2015, είχαμε χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και είχαμε καταλήξει σε συμφωνία με τους εταίρους. Ό,τι καταφέραμε και ό,τι δεν καταφέραμε, το βάλαμε στην κρίση του λαού. Τώρα, εάν ο κ. Μητσοτάκης παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να βοηθήσει την οικονομία να ανακάμψει, παρ’ όλο που έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι άλλη υπόθεση.
Στα πρωτομαγιάτικα μηνύματά τους ο Αλέξης Τσίπρας και η Φώφη Γεννηματά μίλησαν για την ανάγκη «νέου κοινωνικού συμβολαίου» με τον λαό. Τυχαία η σύμπτωση; «Ψήνεται» προοδευτικό μέτωπο για κυβέρνηση συνεργασίας;
Η κρίση επιβάλλει την εφαρμογή προοδευτικών πολιτικών και όχι νεοφιλελεύθερων εμμονών. Και τώρα είναι η στιγμή της συγκρότησης μίας πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας, με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και της οργανωμένης επιχειρηματικότητας, ώστε να αποτρέψουμε μια νέα οικονομική καταστροφή που θα φέρει την υπογραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις οφείλουμε να παρουσιάσουμε ένα κοινό πλάνο ανασυγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, ένα σχέδιο προστασίας των αδύναμων, της εργασίας, της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτή η ανάγκη αφορά όλα τα κόμματα του προοδευτικού χώρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως, ως κορμός, εκ των πραγμάτων, της προοδευτικής αριστερής παράταξης της χώρας, θα εργαστεί συστηματικά προς αυτή την κατεύθυνση. Η πολιτική στρατηγική την οποία έχουμε ήδη χαράξει αποκτά ακόμα μεγαλύτερη επικαιρότητα, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Αν ήταν αναγκαία μία φορά χθες, είναι δέκα φορές πιο αναγκαία σήμερα.