Σε κάποιο σημείο τη δεκαετία του 1990, ο σχετικά νεαρός τότε ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ επισκέφθηκε την Ελλάδα για να παραστεί σε μια εκδήλωση που γινόταν στα Γιάννενα.
Πράγματι, ο Μπαρνιέ πήγε στα Γιάννενα αλλά προς έκπληξή του διαπίστωσε ότι ούτε ένας Έλληνας υπουργός δεν έδωσε το παρόν. «Καλά, εγώ έρχομαι από τις Βρυξέλλες για την εκδήλωση και δεν υπάρχει ούτε ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης;» φέρεται να είπε, γελώντας, ο φιλέλληνας Μπαρνιέ σύμφωνα με άτομο της συνοδείας του ο οποίος μας το μετέφερε μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας στη Γαλλία τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Χθες, ο Μπαρνιέ έγινε ο Γάλλος πρωθυπουργός με τη μικρότερη θητεία από το 1962, καθώς ο συνασπισμός της Αριστεράς και ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός υπερψήφισαν την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο πρώτος.
H πολιτική κρίση έχει αυξήσει σημαντικά το κόστος δανεισμού της Γαλλίας στο 2,90% έναντι 2,05% της Γερμανίας στα 10 χρόνια. Χθες, η διαφορά απόδοσης (spread) μεταξύ του 10ετούς γαλλικού ομολόγου και του αντίστοιχου γερμανικού ήταν 85 μονάδες βάσης. To spread, το οποίο υποδηλώνει την έξτρα απόδοση που ζητάνε οι επενδυτές για να αγοράσουν το γαλλικό ομόλογο, είχε ανοίξει 11 μονάδες σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και 27 μονάδες σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Δεν είναι το μεγαλύτερο 10ετές γαλλογερμανικό spread που έχει καταγραφεί ποτέ. Τον Δεκέμβριο του 2011, εν μέσω της κρίσης χρέους της ευρωζώνης, το 10ετές γαλλογερμανικό spread είχε ακουμπήσει τις 119 μονάδες βάσης. Την ίδια περίοδο, το 10ετές ελληνογερμανικό spread ήταν κοντά στις 3.300 μονάδες βάσης ενώ το 10ετές ιρλανδογερμανικό γύρω στις 650 μονάδες βάσης για σύγκριση.
Σε γενικές γραμμές, τα spreads στην ευρωπεριφέρεια άνοιξαν πολύ την περίοδο 2011-2012. Αυτό ήταν απόρροια των ανησυχιών που υπήρχαν στις αγορές για μετάδοση της κρίσης από την μια χώρα της ευρωπεριφέρειας στις υπόλοιπες.
Είναι ενθαρρυντικό ότι δεν παρατηρείται μετάδοση της γαλλικής κρίσης. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Δηλαδή να αυξηθεί το κόστος δανεισμού και να ανοίξουν πολύ τα spreads της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ισπανίας στη 10ετία έναντι της Γερμανίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 10ετές ελληνογερμανικό spread βρίσκεται στις 85-86 μονάδες βάσης από 80 στα μέσα Νοεμβρίου και πάνω από 100 μονάδες τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Αυτό σημαίνει ότι η γαλλική κρίση παραμένει γαλλικό γεγονός προς το παρόν. Κι αυτό πιθανόν οφείλεται στη πίστη των αγορών ότι η ΕΚΤ θα αναλάβει δράση αν χρειασθεί, φέρνοντας στο νου την φράση «οτιδήποτε χρειασθεί» του Μάριο Ντράγκι το καλοκαίρι του 2012. Η διολίσθηση του ευρώ που συνδέεται (και) με την γαλλική κρίση δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα προς το παρόν.
Φυσικά, η Αθήνα θα επιθυμούσε να μην μπαίνει η Ελλάδα στο ίδιο κάδρο με την Γαλλία και να υπάρξει αποσύνδεση των αποδόσεων τους στα ομόλογα. Κι αυτό γιατί δεν θέλει το κόστος δανεισμού της να ακολουθεί την Γαλλία σε υψηλότερα επίπεδα. Δεν θα είναι δύσκολο αν επιδείξει αποτελέσματα στο δημοσιονομικό πεδίο και ρυθμό ανάπτυξης.
Όμως, όλα αυτά θα μπορούσαν να δοκιμασθούν. Αν π.χ. ο πρόεδρος Τραμπ επέβαλε αυξημένους δασμούς στις εισαγωγές προϊόντων από την ΕΕ στις ΗΠΑ και προκαλούσε ενδεχομένως τα αντίποινα της ΕΕ και αν οι εκλογές στη Γερμανία τον Φεβρουάριο οδηγούσαν σε πολιτικό αδιέξοδο.
Λογικά, οι αγορές έχουν προεξοφλήσει, εν μέρει τουλάχιστον, το κακό σενάριο της κυβερνητικής ακυβερνησίας στη Γαλλία. Απομένει να δούμε αν είναι έτσι ή νέες εκπλήξεις ελλοχεύουν.