Κάθε χώρα είναι διαφορετική. Αλλες χώρες έχουν φυσικό πλούτο όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με αποτέλεσμα οι ντόπιοι να είναι πλούσιοι. Άλλες είναι πλούσιες σε γεωργικά προϊόντα και ορυκτά, όπως η Αργεντινή, αλλά είναι καταχρεωμένες και η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων τους φτωχοί.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν χώρες που δεν έχουν φυσικό πλούτο, όπως η Σιγκαπούρη, η οποία ήταν ένα ψαροχώρι την δεκαετία του 1960, και σήμερα μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο, ενώ το ίδιο ισχύει για το Μονακό. Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε κάποιος να εντάξει την Ιαπωνία και την Νότιο Κορέα, καθώς δεν έχουν φυσικό πλούτο.
Σε τι ξεχωρίζει το δεύτερο γκρουπ χωρών από το πρώτο; Στη μεθοδικότητα, τον προγραμματισμό, την σκληρή δουλειά και την συγκριτικά πολύ μικρότερη διαφθορά θα λέγαμε ανάμεσα σε άλλα.
Η Ελλάδα είναι ένα από τα «καλύτερα οικόπεδα στον κόσμο», όπως λέγεται, με κάποιους φυσικούς πόρους- ενδεχομένως και εκμεταλλεύσιμους υδρογονάνθρακες. Από την άλλη πλευρά, είναι υπερχρεωμένη και το κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων της παραμένει ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ παρά την ανάκαμψη μετά μια μεγάλη περίοδο κρίσης.
Οι πιστοί αναγνώστες της στήλης γνωρίζουν ότι θεωρούμε καθοριστικό γεγονός για την μετέπειτα πορεία της χώρας την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας του Ιωάννη Καποδίστρια. Ενός Ελληνα πολιτικού της Διασποράς που έδωσε για την χώρα όχι μόνο την περιουσία του, αλλά και την ζωή του χωρίς να πάρει τίποτα.
Πολιτικοί ανάλογου ηθικού αναστήματος, αφήνουμε τις διεθνώς αναγνωρισμένες ικανότητες δεν υπήρξαν, ούτε υπάρχουν. Οι περισσότεροι μπαίνουν στη πολιτική φτωχοί και βγαίνουν πλούσιοι. Και φυσικά ο «εξυπνότερος λαός του κόσμου» που τους εκλέγει και επανεκλέγει έχει μεγάλες ευθύνες.
Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Αφορμή μας έδωσε το γεγονός ότι ακόμη μια φορά γίναμε θεατές στο ίδιο έργο. Μια ακόμη πυρκαγιά στη Νοτιοανατολική Αττική που έκαψε μεγάλες εκτάσεις, κάτω από 100 σπίτια, άλλα κτίρια και παραπήγματα.
Κι ενώ έχουν προηγηθεί εκείνες του 2022 και του 2009 και οι αρμόδιοι θα έπρεπε να είναι υποψιασμένοι, ιδίως την περίοδο που φυσάνε ισχυροί άνεμοι στη περιοχή, φάνηκε εκ του αποτελέσματος ότι ο σχεδιασμός και η εκτέλεση ήταν ανεπαρκής.
Η στήλη δεν θέλει να υπεισέλθει στις πολιτικές αντεγκλήσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης που έχουν πάντοτε στόχο τις ψήφους και όχι την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων. Ούτε υποτιμά η παραβλέπει τις ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης, της περιφέρειας και της πυροσβεστικής με τους ελλιπώς εκπαιδευμένους πυροσβέστες που πληρώνονται για την δουλειά που κάνουν και δεν είναι φυσικά όλοι ήρωες. Ούτε τις ευθύνες πολλών πολιτών που δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους αλλά απαιτούν ένα ελικόπτερο ή ένα πυροσβεστικό όχημα έξω από το σπίτι τους όταν έρχεται η φωτιά, αλλά οι ίδιοι δηλώνουν ψίχουλα στην εφορία.
Η στήλη γνωρίζει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει γιατί έχει ζήσει από μέσα (λόγω κατοικίας) όλες τις μεγάλες φωτιές του 2009, του 2022 και την πρόσφατη. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει ότι πέρα από το ενοχλητικό ίσως αλλά απαραίτητο 112, η οργάνωση στην εκκένωση των περιοχών του 2022 και πρόσφατα δεν συγκρίνεται με εκείνη της χαοτικής κατάστασης του 2009. Ούτε η σύντομη αποκατάσταση των ζημιών στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ και των τηλεφωνικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές.
Όμως, η πρόληψη είναι πολύ καλύτερη από την εκ των υστέρων αντιμετώπιση των συνεπειών μιας πυρκαγιάς σε περιοχές που έχουν πληγεί κατ’ επανάληψη. Οι ευθύνες όσων είχαν πολιτική ευθύνη και επιτελικό ρόλο είναι δεδομένες.
Ομως, αποδεικνύεται ακόμη μια φορά ότι στην Ελλάδα, ο προγραμματισμός και το σχέδιο για την προληπτική αντιμετώπιση αναμενόμενων καταστάσεων συνεχίζει να χωλαίνει, η ανάληψη της ευθύνης από την πολιτεία παραμένει άγνωστη λέξη, ενώ οι περισσότεροι πολίτες έχουν μάθει να τα περιμένουν όλα από το κράτος, χωρίς οι ίδιοι να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Το αντίθετο δηλαδή απ’ ότι συμβαίνει στις πλούσιες χώρες χωρίς φυσικό πλούτο που προαναφέραμε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.