Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο υπουργός Οικονομικών κ. Χατζηδάκης όσο και άλλοι είχαν αναφερθεί στην ίδρυση Εθνικού Επενδυτικού Ταμείου (Sovereign Wealth Fund) στο παρελθόν.
Δεν πέσαμε λοιπόν από τα σύννεφα, όταν ανακοινώθηκε ότι προβλέπεται η ίδρυση Εθνικού Επενδυτικού Ταμείου στο νέο νομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ. Αυτό θα γίνει στο πλαίσιο της λειτουργίας του Υπερταμείου (ΕΕΣΥΠ) και στόχος του θα είναι η χρηματοδότηση τομέων τεχνολογικής αιχμής, πράσινων και ψηφιακών έργων.
Το νέο Ταμείο θα ιδρυθεί το φθινόπωρο και θα διαχειρίζεται αρχικά τα κεφάλαια που θα πάρει το Υπερταμείο από το Δημόσιο έναντι της μεταβίβασης των μετοχών των εταιρειών ύδρευσης, ΕΥΔΑΠ και ΕYΑΘ όπως ανακοινώθηκε.
Μιλώντας με ανθρώπους της αγοράς που έχουν γνώση και εικόνα από τη λειτουργία των Εθνικών Επενδυτικών Ταμείων άλλων χωρών και διαβάζοντας τη σχετική κυβερνητική ανακοίνωση, το πρώτο πράγμα που αναρωτηθήκαμε είναι αν αποτελεί ευσεβή πόθο του κ. Χατζηδάκη.
Το Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο θα είναι πρακτικά θυγατρική του Υπερταμείου. Το τελευταίο από την ίδρυσή του το 2016 μέχρι σήμερα δεν έχει να επιδείξει κάτι σημαντικό αναφορικά με την ανάταξη των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων που έχει στο χαρτοφυλάκιό του. Αν δεν το έχει κάνει στο παρελθόν, γιατί θα το κάνει τώρα;
Μάλιστα, προκάλεσε ουκ ολίγα αρνητικά σχόλια η απόφασή του να εξαγοράσει μέτοχο μειοψηφίας στις Ελληνικές Αλυκές μετά από μια χρήση όπου η πώληση μεγάλων αποθεμάτων αλατιού έδωσε ώθηση στα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας.
Είναι εύκολο να αναθέτει κάποιος μελέτες σε ξένους επενδυτικούς οίκους ή συμβούλους, πληρώνοντας εκατ. ευρώ σε αμοιβές. Αυτό όμως δεν τον κάνει καλό διαχειριστή σε σοβαρές χώρες όπου όλοι κρίνονται με βάση τις αποδόσεις του χαρτοφυλακίου τους. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν είναι τέτοια. Κι αυτό γιατί η έλλειψη διαφάνειας βολεύει όλους.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να διαθέσει 300 εκατ. ευρώ, όπως έχει γραφτεί, για να φτιάξει μια νέα γραφειοκρατική δομή προκειμένου να χρηματοδοτήσει τομείς τεχνολογικής αιχμής, πράσινα και ψηφιακά έργα.
Η χώρα θα μπορούσε κάλλιστα να εξυπηρετήσει τον ίδιο στόχο μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης (RRF), όπου υπάρχουν και κάποιες δικλίδες ασφαλείας για να αποφεύγονται κακοτοπιές ή ακόμη και το ΕΣΠΑ. Τι ακριβώς χρειάζεται το Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο στη συγκεκριμένη περίπτωση πέρα από προσλήψεις και αναθέσεις μελετών κ.λπ.;
Κι επειδή όλα αυτά υποτίθεται ότι γίνονται για να αυγατίσουν τα έσοδα του Υπερταμείου και να αποπληρωθεί περισσότερο δημόσιο χρέος, μήπως θα ήταν χρησιμότερο να δοθούν τα 300 εκατ. ευρώ άμεσα για την αποπληρωμή μεγαλύτερου μέρους του;
Υπάρχουν πολλά ακόμη ερωτήματα που σχετίζονται με το Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο το οποίο οραματίζεται η κυβέρνηση και το ΥΠΟΙΚ. Θα χρειασθεί λοιπόν να επανέλθουμε. Προς το παρόν, μια άλλη ερώτηση διατρέχει το μυαλό μας.
Ως πότε θα κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας;