Νέο γιοφύρι της Άρτας κοντεύει να γίνει το έργο της διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα POS καθώς η μία αναβολή διαδέχεται την άλλη. Παρά τις αυστηρές διακηρύξεις του αρμόδιου υπουργού Οικονομικών κ. Χατζηδάκη και άλλων, η εντύπωση που έχει δοθεί προς τα έξω είναι πως η κυβέρνηση θέλει να υλοποιήσει το έργο χωρίς να επιβάλει πρόστιμα στους υπόχρεους που δυσανασχετούν, έστω κι αν αυτό οδηγεί σε νέες παρατάσεις.
Μόλις 60 χιλ. επιχειρήσεις είχαν συμμορφωθεί με τον νόμο για τη διασύνδεση των ταμειακών με τα POS μέχρι την αρχική καταληκτική ημερομηνία της 29ης Φεβρουαρίου, παρότι γνώριζαν για την υποχρέωσή τους αρκετούς μήνες πριν. Στο ΥΠΕΘΟ «πανηγυρίζουν» τις πρώτες 100.000 διασυνδέσεις σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ της Ε. Λάσκαρη στο Euro2day.gr. Κι αυτό επειδή μόλις 4 στις 10 επιχειρήσεις έχουν συμμορφωθεί.
Σε άλλη σοβαρή Δυτική χώρα, θα είχαν ζητηθεί ευθύνες, γιατί εκεί οι νόμοι εφαρμόζονται. Εδώ, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι νόμοι είναι συνήθως για να παραβιάζονται χωρίς συνέπειες.
Αυτό εξηγεί την άνεση του μετανάστη κουρέα από το Πακιστάν ο οποίος πληρωνόταν σε ρευστό χωρίς να κόβει αποδείξεις και αισθανόταν ξεκάθαρα άβολα όταν πλήρωνες ηλεκτρονικά. Δεν τον ρωτήσαμε αν είχε διασυνδέσει την ταμειακή μηχανή του με το POS, γιατί δεν είχε νόημα. Δεν είναι άλλωστε ο μόνος.
Η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή του ΦΠΑ που πληρώνουν οι καταναλωτές είναι στην ημερησία διάταξη εδώ και δεκαετίες, με την ανοχή του πολιτικού συστήματος και των αρμόδιων αρχών. Εκείνων που δέχονται ότι είναι λογικό να δηλώνει η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων εισοδήματα κάτω από τα όρια της φτώχειας, π.χ. 300 ευρώ τον μήνα.
Πριν από λίγα χρόνια, ο Νίκος Καραμούζης της Grant Thornton έλεγε ότι δεκάδες χιλιάδες POS που είχαν μπει ήταν ανενεργά επί μακρόν. Κάλεσε η ΑΑΔΕ τους ιδιοκτήτες αυτών των POS να δώσουν εξηγήσεις και να επιβάλει πρόστιμα; Αμφιβάλλουμε.
Εδώ, βρήκαμε γιατρό στην Αγ. Παρασκευή της Αττικής να δηλώνει πως δεν έχει ταμειακή και POS, αν και υποχρεούταν από τον νόμο, και δεχόταν μόνο ρευστό.
Φυσικά, υπάρχει κι η άλλη άποψη. Ο φίλος στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής χθες ήταν σαφής: «Ξέρω εστιατόριο στην Αθήνα που βγάζει 40 με 50 χιλιάδες ευρώ την ημέρα... Εσύ θα πλήρωνες 350 χιλιάδες ευρώ στο κράτος αν έβγαζες 1 εκατ. ευρώ; Γιατί να του τα δώσεις; Εσύ πήρες το επιχειρηματικό ρίσκο να χάσεις όλα τα λεφτά σου, δουλεύεις σκληρά, γιατί να τα μοιραστείς με τους χαραμοφάηδες πολιτικούς και τα ρουσφέτια τους; Αν ο φορολογικός συντελεστής ήταν χαμηλός να το έκανες, αλλά δεν είναι».
Είμαστε σίγουροι ότι η άποψη που εξέφρασε, απηχεί κι άλλους. Ακόμη και αν έχει βάση στο θέμα της ανταποδοτικότητας των φόρων, πάσχει σε άλλα σημεία. Κατ’ αρχάς, θεωρεί λογικό να παραβιάζει κάποιος τους νόμους επειδή δεν του αρέσουν ή τους θεωρεί άδικους. Με αυτό τον τρόπο, διαχωρίζονται οι «πονηροί» παραβάτες που δεν τιμωρούνται από τους «βλάκες» που πληρώνουν τους φόρους οι οποίοι τους αναλογούν. Δεύτερον, δεν νομίζουμε ότι το ίδιο εστιατόριο δεν θα συνέχιζε την ίδια τακτική, αν οι φόροι ήταν πιο χαμηλοί.
Όλα αυτά είναι απόρροια της εντύπωσης, νοοτροπίας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, που θέλει τους νόμους είτε να αγνοούνται, είτε να εφαρμόζονται α λα καρτ, είτε να αλλάζουν ανάλογα με τις επιθυμίες της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τα POS το αποδεικνύει ακόμη μια φορά, με τη σύμφωνη γνώμη του πολιτικού συστήματος.