Σε περιόδους αισχροκέρδειας, οι καταναλωτικές οργανώσεις δίνουν βροντερό παρών αλλά αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Ίσως γιατί οι περισσότερες οργανώσεις είναι στην ουσία δικηγορικά γραφεία και ασχολούνται κυρίως με άλλα θέματα, όταν δεν είναι οργανώσεις-σφραγίδες όπως λένε οι κακές γλώσσες.
Γιατί π.χ. η αλυσίδα σουπερμάρκετ Lidl έχει φτηνότερες τιμές σε αρκετά από τα ίδια προϊόντα που πουλά στη Γερμανία σε σύγκριση με την Ελλάδα; Είναι το κόστος μεταφοράς και γενικότερα τα logistics, το μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς που εξηγούν την διαφορά τιμής ή κάτι άλλο;
«Οι Γερμανοί, ως καταναλωτές, είναι πολύ συνειδητοποιημένοι, για να μην πω φραγκοφονιάδες. Μελετούν όλες τις τιμές και υπολογίζουν μέχρι και το σεντ. Αντιθέτως, στην Ελλάδα είμαστε "άπλες" και προτιμάμε τις μάρκες κ.λπ., οπότε οι εταιρείες βρίσκουν και τα κάνουν. Κανείς δεν θα κατεβάσει την τιμή όσο μπορεί και το πουλάει άνετα στην υψηλότερη τιμή», μας τόνισε άνθρωπος της αγοράς που διαμένει στο εξωτερικό.
Πριν από λίγες μέρες αναφερθήκαμε στην τάση αρκετών Νεοελλήνων να αγοράζουν ακριβά προϊόντα γιατί θεωρούν πως είναι καλύτερα. Από τα επώνυμα γυναικεία είδη έως το βρεφικό γάλα. Για το τελευταίο δεχθήκαμε κάποια κριτική καθώς μας επισημάνθηκε ότι πολλά ζευγάρια ακολουθούν τη συμβουλή του παιδιάτρου τους. Μάλιστα, όπως μας αναφέρθηκε, παιδίατρος έδινε δείγματα ακριβού βρεφικού γάλακτος προκειμένου να επιλέξουν.
«Εμείς παίρναμε βρεφικό του Γιώτη που ήταν άριστο και πολύ φθηνό, αν και η παιδίατρος συνέχεια μας προμοτάριζε με δείγματα κ.λπ. τις ακριβές μάρκες. Αυτή είναι η αιτία του κακού αλλά δεν τολμάει κανείς να την πει», μας ανέφερε μπαμπάς.
Οι τιμές δεν πέφτουν ποτέ χωρίς πίεση, μας έλεγε πρόσφατα ένας πρώην επιχειρηματίας, εκμυστηρευόμενος τη δική του εμπειρία, όταν συνεργαζόταν με τυπογραφεία.
«Κάναμε κάποια συμφωνία για τις τιμές και κλείναμε τον λογαριασμό στο τέλος κάθε μήνα. Εν τω μεταξύ λόγω του ανταγωνισμού οι τιμές έπεφταν σιγά σιγά κάθε χρόνο, οπότε οι νέοι πελάτες έφταναν να παίρνουν χαμηλότερες τιμές από τους παλιούς, καλούς πελάτες που είχαν ακόμη σταθερές τις παλιές τιμές. Όσο δεν γκρίνιαζαν, δεν υπήρχε λόγος να τους κατεβάσω τις τιμές. Κάπου κάπου, βέβαια, κάποιος τούς έδινε καλύτερη προσφορά, οπότε θα έπρεπε να δώσω κι εγώ την ίδια ή καλύτερη τιμή», τόνισε.
Τι ήθελε να πει ο πρώην επιχειρηματίας; «Πολλές φορές οι καλύτεροι και πιο πιστοί μου πελάτες είχαν και τις πιο ακριβές τιμές, γιατί κανείς δεν πάει από μόνος του να κατεβάσει μια τιμή, αν δεν υπάρχει λόγος. Χρειάζεται επαγρύπνηση και πίεση προς τους προμηθευτές», συμπλήρωσε.
Ο πληθωρισμός έπεσε απότομα στο 3,5% το 2023 από 9,6% το 2024, αλλά η αύξηση του δείκτη τιμών στην ομάδα Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά ήταν 8,9%, πλήττοντας όλους τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς αλλά κυρίως των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Η κυβέρνηση έχει λάβει διάφορες πρωτοβουλίες όπως το «Καλάθι του Νοικοκυριού», που παρέχει πρόσβαση σε ορισμένα προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές και πιο πρόσφατα τη «μόνιμη μείωση τιμής» με την ένταξη 1.300 προϊόντων τα οποία έχουν μειωμένες τιμές στα ράφια κατά τουλάχιστον 5% για τους 6 μήνες.
Όμως, δεν κατάφεραν να επιτύχουν τον επιδιωκόμενο στόχο. Ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Σκρέκας ανακοίνωσε νέα μέτρα για άλλα προϊόντα, π.χ. απορρυπαντικά, αλλά άνθρωποι των σουπερμάρκετ εκτιμούν ότι θα έχουν περιορισμένο αντίκτυπο.
Αν λοιπόν θέλουμε να καταπολεμηθεί η ακρίβεια πιο αποτελεσματικά, θα πρέπει αφενός κι εμείς να γίνουμε «φραγκοφονιάδες» όπως οι Γερμανοί καταναλωτές και αφετέρου να αποκτήσουμε πραγματικό καταναλωτικό κίνημα.