Οι ελλείψεις φαρμάκων από την ελληνική αγορά δεν λένε να καταλαγιάσουν. Αυτή είναι η αίσθηση που έχουμε, μιλώντας με γιατρούς, φαρμακοποιούς και ανθρώπους από φαρμακευτικές εταιρείες.
«Το ενέσιμο Βuscopan που χρησιμοποιούμε σε κολονοσκοπήσεις είναι σε έλλειψη. Το Fortrans (PEG 4000) για την προετοιμασία είναι επίσης σε έλλειψη, ανάλογα με τη φαρμακαποθήκη. Το ίδιο ισχύει για το αντιβιοτικό CIPROXIN που χρησιμοποιείται για την εκκολπωματίτιδα στο έντερο, αλλά τουλάχιστον υπάρχει γενόσημο με την ίδια δραστική ουσία,» τόνισε γαστρεντερολόγος.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αλλού βρίσκεις και αλλού δεν βρίσκεις την αλοιφή RectorGecik για ραγάδες στον πρωκτό, που πονάνε πολύ.
Αλλος γιατρός, ενδοκρινολόγος, ανέφερε ότι υπάρχει έλλειψη της ορμόνης Τ3 εδώ και καιρό, την οποία παίρνουν ασθενείς με καρκίνο στον θυρεοειδή αδένα και όχι μόνο. «Δεν ξέρω τι θα γίνει, υπάρχει έλλειψη», συμπλήρωσε.
Φαρμακοποιοί οι οποίοι ρωτήθηκαν σχετικά επιβεβαίωσαν ότι υπάρχει έλλειψη της Τ3 και του σχετιζόμενου Dithyron καθώς «έχει διακοπεί η εγχώρια παραγωγή τους». Οι ίδιοι έδωσαν μια συμβουλή-προειδοποίηση.
«Οι εταιρείες μπορεί να σταματήσουν να παράγουν περισσότερα φθηνά φάρμακα στο μέλλον. Γι’ αυτό καλό είναι να στοκάρει ο κόσμος τέτοια φάρμακα», μας ανέφερε φαρμακοποιός.
Υπενθυμίζουμε ότι αρκετά φάρμακα χαμηλής τιμής, όπως το Prezolon 5 tabl mg με λιανική τιμή 1 ευρώ, έχουν αποσυρθεί από την αγορά εδώ και καιρό, γιατί δεν συμφέρει οικονομικά τις εταιρείες που τα παράγουν. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είτε εισάγονται σκευάσματα της ίδιας δραστικής ουσίας από το εξωτερικό σε πολλαπλάσια τιμή είτε υποκαθίστανται στη συνταγογράφηση από άλλα ακριβότερα.
Το αποτέλεσμα είναι να επιβαρύνονται τόσο οι ασθενείς όσο και τα ασφαλιστικά ταμεία με μεγαλύτερα έξοδα. Επιπλέον, η παραγωγή τέτοιων φαρμάκων μεταφέρεται στο εξωτερικό.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν πρέπει να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι. Δεν μπορεί να μην έχουμε πρόβλημα όταν εγκρίνεται αύξηση 5% σε ακριβό φάρμακα, π.χ. 1.000 ευρώ, δηλαδή 50 ευρώ, και να μη δεχόμαστε να πάει η τιμή του φαρμάκου των 2 ευρώ στα 6 ή τα 8 ευρώ, γιατί η ποσοστιαία μεταβολή θα είναι 200% ή 300%. Μια συμφωνία μεταξύ των κρατικών αρχών και των φαρμακευτικών εταιρειών μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί με αμοιβαίο όφελος.
Το πολιτικό κόστος δεν πρέπει να καθορίζει την τιμολογιακή πολιτική αλλά η εξασφάλιση της επάρκειας των φαρμάκων σε σχετικά προσιτή τιμή και η διατήρηση της παραγωγής τους στη χώρα. Ακόμη κι αν πρέπει να υπάρξουν μεγάλες ποσοστιαίες αυξήσεις. Καλύτερα αυτό παρά να τα πληρώνουμε ακριβότερα και να τα εισάγουμε.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις φαρμάκων που η μειωμένη παραγωγή τους μπορεί να οφείλεται σε ελλείψεις πρώτων υλών από το εξωτερικό. Αυτό είναι διαφορετικό.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Κύπρο, τα φάρμακα είναι ακριβότερα και οι ελλείψεις σαφώς μικρότερες σε σχέση με την Ελλάδα. «Όταν υπάρχει έλλειψη φαρμάκων, δυστυχώς, περνάνε στα κατεχόμενα και αγοράζουν τα τουρκικά φθηνότερα», υπογράμμισε Κύπριος φίλος.
Όσο σημαντικό είναι να γνωρίζουν ασθενείς και γιατροί, σε πραγματικό χρόνο, ποια φάρμακα είναι σε έλλειψη μέσω της εφαρμογής (app) που έχει προαναγγελθεί αλλά ακόμη δεν έχουμε δει, άλλο τόσο είναι να μειωθούν ριζικά οι ελλείψεις στα φάρμακα. Γι’ αυτό θα χρειασθεί αλλαγή στην τιμολογιακή πολιτική. Ιδιαίτερα των φθηνών σκευασμάτων.