Η φωνή στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν γνωστή αλλά μας προκάλεσε εντύπωση γιατί ήταν Σάββατο μεσημέρι και δεν το περιμέναμε. Ο τόνος της φωνής του συνομιλητή μας, ο οποίος είναι γνωστό ενεργό στέλεχος της αγοράς -με θητεία παλαιότερα σε μεγάλες ελληνικές τράπεζες και στο εξωτερικό- είχε ένα μείγμα ειρωνείας και εκνευρισμού. «Το έμαθες; Θα επιδοτήσουν τους λογαριασμούς ρεύματος κι εκείνων που έχουν σταματήσει να τους πληρώνουν. Δηλαδή στέλνουν το μήνυμα στον κόσμο ότι θα παίρνει λεφτά από το κράτος αν σταματήσει να πληρώνει,» τόνισε, χαμογελώντας. Του απάντησα ότι δεν γνώριζα κάτι τέτοιο αλλά όλα θα μπορούσε να τα περιμένει κάποιος στην Ελλάδα.
Ο συνομιλητής μας συνέχισε, βάζοντας στο στόχαστρό του όλες τις εταιρείες-παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας που εισπράττουν τα λεφτά από τους πελάτες τους αλλά δεν τα αποδίδουν στους Δήμους κ.λπ. «Όλους αυτούς (τους παρόχους) που έχουν φεσώσει το σύστημα θα έπρεπε να τους έχουν κλείσει. Ιδίως αν παρακρατούσαν λεφτά του Δημοσίου», ανέφερε. «Στον καπιταλισμό κλείνεις, δεν σε κρατάνε ανοιχτό γιατί θα φεσώσεις ακόμη περισσότερους και η κατάσταση θα χειροτερεύσει». Συμφωνήσαμε μαζί του ότι εταιρείες που λειτουργούν με τέτοιο τρόπο δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Η κατάληξη της τηλεφωνικής συνομιλίας συμπεριλάμβανε μια πρόβλεψη. «Ο Μητσοτάκης δεν εκλέχθηκε για να ασκεί επιδοματική πολιτική. Από τη στιγμή που το κάνει, θα υπόκειται σε συνεχή φθορά, όπως κι άλλοι στο παρελθόν, και η ΝΔ μπορεί να μην είναι πρώτο κόμμα αν γίνουν εκλογές το 2023», συμπλήρωσε το στέλεχος της αγοράς, που ψήφισε το κυβερνών κόμμα το 2019 κατά δήλωσή του.
Αναφερθήκαμε σ’ αυτό τον άνθρωπο γιατί εκφράζει μια κατηγορία ατόμων των οποίων η άποψη δεν ακούγεται συχνά. Δεν είχαμε την ευκαιρία να ρωτήσουμε την άποψή του για το πρόγραμμα αντικατάστασης μίας ή περισσότερων ενεργοβόρων οικιακών συσκευών με κρατική επιδότηση που προωθεί η κυβέρνηση. Το πρόγραμμα θα επιδοτήσει 200 χιλ. νοικοκυριά με 100 εκατ. ευρώ, έχοντας στόχο την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Η επιδότηση θα μειώσει τον χρόνο απόσβεσης της επένδυσης σε νέο ψυγείο, κλιματιστικό, καταψύκτη.
Όμως, το συζητήσαμε με ενεργό στέλεχος μεγάλης τράπεζας που ανήκει στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος ανέφερε ότι ουσιαστικά επιδοτούμε τα εργοστάσια άλλων χωρών που κατασκευάζουν τις οικιακές συσκευές και αυξάνουμε τις εισαγωγές, διευρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο.
Το στέλεχος ήταν της άποψης ότι θα έπρεπε να προσεγγίσουμε το θέμα διαφορετικά. Σύμφωνα με τον ίδιο, θα έπρεπε να ενθαρρύνουμε τη τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στην οροφή κατοικιών, γραφείων κ.λπ. καθώς έχουν μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία. Ταυτόχρονα, να επενδύαμε περισσότερα στο δίκτυο για να μεταφέρεται η ηλεκτρική ενέργεια χωρίς προβλήματα. Πρόκειται για μια λογική πρόταση και η στήλη τουλάχιστον συμφωνεί.
Είναι προφανές ότι άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους με κοινό σημείο αναφοράς την αγορά θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε πολιτικές για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Όταν όμως μπαίνουν στη μέση τα κόμματα και επικρατεί η λογική του πολιτικού κόστους ή οφέλους, πολλά απ' αυτά χάνονται.
Αυτό που μένει, είναι οι χαμένες ευκαιρίες για μια χώρα που θα μπορούσε να είναι Μονακό και παραπάνω σε πλούτο και ευημερία.