Οι εκτιμήσεις θέλουν το 2022 να είναι μια ακόμη χρονιά ισχυρής ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία, μετά την ανάκαμψη κατά 7%-8,5% την προηγούμενη χρονιά. Οι λόγοι είναι λίγο-πολύ γνωστοί, με κυριότερο τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης, που όμως έχουν καθυστερήσει.
Την ίδια στιγμή, ανάμεσα στους παράγοντες που θα μπορούσαν να βάλουν εμπόδια στην ανάπτυξη εμφανίζεται η κρίση στην Ουκρανία. Η Μόσχα απειλεί με εισβολή και οι ΗΠΑ πιέζουν την ΕΕ να προχωρήσει σε κυρώσεις σε μια τέτοια περίπτωση, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει τις τιμές του φυσικού αερίου στα ύψη στη Δυτ. Ευρώπη, τροφοδοτώντας την ακρίβεια.
Χθες, ο πρόεδρος της Άνω Βουλής δήλωσε πως τυχόν αποβολή των ρωσικών τραπεζών από το σύστημα SWIFT θα οδηγούσε σε μείωση της προσφοράς ρωσικού αερίου προς τη Δυτ. Ευρώπη. Πρόκειται για γεωπολιτικό παίγνιο που αφορά και την Ελλάδα, καθώς η αμερικανική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη διευκολύνει την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, όπως έχουν επισημάνει Ρώσοι αξιωματούχοι.
Το ρίσκο είναι υπαρκτό και θα έχει αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα κι άλλες χώρες της ΕΕ, σε περίπτωση που ο Πούτιν δώσει το πράσινο φως. Όμως, θα μπορούσε να είναι επίσης ένα τεστ των αντοχών της Δύσης και της ΕΕ ειδικότερα.
Όμως, όσο σοβαρό κι αν είναι το γεωπολιτικό ρίσκο δεν ξεπερνά σε σημασία ένα άλλο ρίσκο που η κακοκαιρία «Ελπίς» εκτιμούμε πως ενίσχυσε. Πρόκειται για το πολιτικό ρίσκο στο οποίο έχουμε αναφερθεί ξανά στο παρελθόν. Η «φτωχή» διαχείριση της κακοκαιρίας φρονούμε ότι ήλθε να προστεθεί σε άλλους χειρισμούς και αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής όπως στο ζήτημα της πανδημίας, πληγώνοντας την εικόνα της κυβέρνησης.
Κι αν οι 80-100 νεκροί την ημέρα δεν έχουν ακόμη την επίπτωση που θα περίμενε κάποιος στις δημοσκοπήσεις, ίσως γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πείθει, ιδιαίτερα όσο εκφράζεται από τον κ. Πολάκη, η κατάσταση με τη διαχείριση της κακοκαιρίας είναι διαφορετική, φρονούμε. Η κακή διαχείριση υπονόμευσε την εικόνα της κυβέρνησης όπως φρονούμε, παρότι είναι ακόμη νωρίς για εξαγωγή μόνιμων συμπερασμάτων. Επιπλέον, η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει καταστήσει τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο πιο αποδεκτό σε μετριοπαθείς ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν αποτελεσματικότητα, διευκολύνοντας τις αποχωρήσεις. Αυτό σημαίνει αποδυνάμωση του κυβερνώντος κόμματος που ίσως επιταχυνθεί τα επόμενα τρίμηνα, αν το παρελθόν είναι καλός οδηγός. Επομένως, οι πιθανότητες πολιτικής αβεβαιότητας ενισχύονται ενόψει των επόμενων γενικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν.
Όμως, αυτό δεν είναι καλό νέο ούτε για τους κατόχους ελληνικών αξιών ούτε για την ελληνική οικονομία.