Κατασκευαστές πουλάνε διαμερίσματα του 1ου ορόφου προς 3.000 ευρώ το τ.μ. στην Αγία Παρασκευή στην Αττική και δεν μπορούν να το πιστέψουν σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους με φίλους και γνωστούς. «Δίνουν 300.000 ευρώ για διαμέρισμα 100 τ.μ. του πρώτου ορόφου», αναφέρει ένας, γελώντας, αν και είναι πολύ ικανοποιημένος.
Και πώς μπορεί να μην είναι, όπως συμπεραίνει οποιοσδήποτε πληροφορηθεί από ανθρώπους της αγοράς, λογιστές κ.λπ. πώς δουλεύει η οικοδομή. Εξυπακούεται ότι όλα αυτά συμβαίνουν επί δεκαετίες, είναι γνωστά στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά δεν υπάρχει πολιτική βούληση να γίνει κάτι.
Θα συνεχισθεί λοιπόν το φαινόμενο να πουλά κατασκευαστής τα διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας 1.000 τ.μ. προς 1 εκατ. ευρώ με βάση τις αντικειμενικές αξίες (συμβόλαια) και να εισπράττει συνολικά 1,6 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων οι 600 χιλ. ευρώ σε ρευστό, συνήθως σε σακούλες, σύμφωνα με τους επαΐοντες. Οι τιμές του παραδείγματος είναι ενδεικτικές.
Φυσικά, ο κατασκευαστής έχει έξοδα που συνήθως ανέρχονται σε 700-800 χιλ. ευρώ, με βάση τα τιμολόγια (εκτιμήσεις). Επισήμως, λοιπόν, εμφανίζει κέρδος 200-300 χιλ. ευρώ από την πώληση μιας τέτοιας πολυκατοικίας. Όμως, το πραγματικό κέρδος του είναι διαφορετικό, καθώς ο κατασκευαστής έχει κι άλλα έξοδα που είναι κάτω από το τραπέζι, όπως εκμυστηρεύονται οι άνθρωποι της πιάτσας.
Οταν τους ζητάς να σου δώσουν μια καλύτερη, πιο αναλυτική εικόνα των δαπανών για μια τέτοια πολυκατοικία των 1.000 τ.μ., οι ίδιοι ξεκινάνε από την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Ο μηχανικός, ο αρχιτέκτονας, ο στατικός κ.λπ. (συνήθως συνεργάζονται) μπορεί να λάβουν 40 χιλιάδες ευρώ και πάνω. Ομως, κόβουν συνήθως για ποσά κοντά στις 5-10 χιλ. ευρώ, με βάση το νέο σύστημα. Υπάρχουν όμως και μερικοί που κόβουν για πολύ λιγότερα όπως ισχυρίζονται λογιστές.
Ο εργολάβος με το συνεργείο πληρώνεται με βάση τα κυβικά μέτρα μπετόν και δεν εισπράττουν κάτω από τα 45 ευρώ το κυβικό. Οι απλοί εργάτες μπορούν πληρώνονται 30-40 ευρώ την ημέρα και ο μάστορας 50-60 ευρώ καθαρά.
Συνήθως, ο κατασκευαστής ασφαλίζει το προσωπικό στον ΕΦΚΑ με βάση τον ελάχιστο μισθό, π.χ. των 35 ευρώ. Σε αυτό το ποσό γίνονται κάποιες κρατήσεις και καταλήγει ο εργαζόμενος να παίρνει καθαρά λιγότερα, π.χ. 25 ευρώ. Αν η συμφωνία ήταν να παίρνει 50 ευρώ την μέρα, τα υπόλοιπα 25 ευρώ τα παίρνει σε φάκελο από τον εργολάβο, όπως λένε.
Οι σιδεράδες πληρώνονται με τα κιλά και εκεί επίσης κάποια λεφτά φέρονται να πληρώνονται κάτω από το τραπέζι. Το συνεργείο με τους κτίστες πληρώνεται με το τρέχον μέτρο και διαφορετικά για εξωτερικά ή εσωτερικά τούβλα, ανοίγματα κ.λπ. Η αμοιβή του συνεργείου για μια πολυκατοικία 1.000 τ.μ. μπορεί να ανέλθει σε 20 χιλ. ευρώ και να κόψει τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών 3-5 χιλ. ευρώ.
«Οπου μπαίνει άνθρωπος στην οικοδομή υπάρχει μαύρο χρήμα», τόνισε λογιστής. «Αντίθετα, τα βιομηχανικά προϊόντα, π.χ. μπετόν, πληρώνονται κανονικά».
Φυσικά, εμπλέκονται κι άλλες ειδικότητες στην οικοδομή, π.χ. σοβατζήδες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, πατωματζήδες, μονωτές, χρωματιστές, αλουμινάδες κ.λπ., που επίσης πληρώνονται εν μέρει ατύπως. Όμως, δεν πρόκειται να σας κουράσουμε, παραθέτοντας κι άλλα νούμερα.
Νομίζουμε ότι ο καθένας μπορεί να κατανοήσει με βάση τα ενδεικτικά ποσά που αναφέρθηκαν παραπάνω για μια οικοδομή 1.000 τ.μ., τι πάρτι φοροδιαφυγής γίνεται εν γνώσει της πολιτείας. Φαντασθείτε πόσα επιπλέον έσοδα θα είχε το κράτος, αν δεν υπήρχαν τα «μαύρα» στην οικοδομή. Τόσο σε επίπεδο ΦΠΑ όσο και στον φόρο εισοδήματος.
Γι’ αυτό τον λόγο, οι ειδικοί λένε πως η ανάκαμψη της οικοδομής συνοδεύεται από έκρηξη φοροδιαφυγής.
Ιδού η Ρόδος, ιδού...