Κάποια πράγματα δεν τα εκτιμάμε όσο τα έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα. Ο εκ Βραζιλίας ομογενής επιχειρηματίας ο οποίος αποφάσισε να επιστρέψει για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα μετά από τέσσερις δεκαετίες ήταν σαφής. Ο γιος του έχει πλέον τη δυνατότητα να πηγαίνει στο γυμναστήριο που βρίσκεται δύο με τρία τετράγωνα μακριά από το σπίτι τους σε νότιο προάστιο της Αθήνας, χωρίς να φοβάται ότι θα τον ληστέψουν για να του πάρουν το κινητό ή τα χρήματα -και πολύ χειρότερο τη ζωή του. Με άλλα λόγια, ο 19χρονος γιος του, ο οποίος έχει γεννηθεί στη Βραζιλία, εκτιμά την ασφάλεια και την ελευθερία κινήσεων που έχει στην Ελλάδα. Άλλοι συνομήλικοί του εδώ θεωρούν αυτό ως δεδομένο. Όμως, δεν είναι έτσι στις περισσότερες περιοχές του Σάο Πάολο.
Και φυσικά δεν ήταν πάντοτε έτσι στη Βραζιλία. Τα πράγματα αλλάζουν. Όπως δεν ήταν στη Βηρυτό, το άλλοτε Παρίσι της Μέσης Ανατολής, τη δεκαετία του 1960, όταν η πρωτεύουσα του Λιβάνου πρωταγωνιστούσε στα κινηματογραφικά έργα. Τώρα, οι κάτοικοι της Βηρυτού έχουν ηλεκτρικό ρεύμα μόλις δύο με τρεις ώρες καθημερινά και δεν βρίσκουν καύσιμα για τα αυτοκίνητά τους.
Κάναμε αυτή την εισαγωγή στο σημερινό κείμενο για να δείξουμε, αφενός, ότι πολλές φορές αγνοούμε πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε στην Ελλάδα παρά τις όποιες δυσκολίες και αφετέρου, πόσο ριζικά μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το χειρότερο, μερικές φορές εντός ολίγων δεκαετιών. Τα θυμηθήκαμε, αφενός, διαβάζοντας πόσο προβληματίζει άλλες δυτικές χώρες η μετάλλαξη Δέλτα του ιού και αφετέρου, μαθαίνοντας τι συμβαίνει σε χώρες της Ασίας.
Όπως μας ανέφεραν, στο Βιετνάμ των 100 εκατ. κατοίκων έχει επιβληθεί πραγματικό λοκντάουν και όχι γιαλαντζί α λα ελληνικά. Με άλλα λόγια, ο στρατός, η αστυνομία κ.λπ. έχει βγει στους δρόμους του Χο Τσι Μινχ (πρώην Σαϊγκόν) και δεν επιτρέπει στον κόσμο να πάει ούτε στα σουπερμάρκετ. Κι όλα αυτά γιατί υπάρχει έξαρση της πανδημίας λόγω της μετάλλαξης Δέλτα, σε μια χώρα που τα είχε πάει πολύ καλά με βάση τα κρούσματα και τους θανάτους παρά το πολύ χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού μέχρι τον περασμένο Απρίλιο.
Την ίδια περίοδο, στα ελληνικά νησιά, από την Κρήτη μέχρι τη Σαντορίνη και τις Σπέτσες, ο κόσμος δεν κρατάει αποστάσεις, διασκεδάζει όπως παλιά σχεδόν, αρκετοί φοράνε μάσκες αλλά ως εκεί. Για κάποιον που έχει ζήσει στην Ασία, η σύγκριση της συμπεριφοράς των Νεοελλήνων με τους Βιετναμέζους, τους Φιλιππινέζους και άλλους Ασιάτες είναι η μέρα με τη νύχτα.
Ως γνωστόν, η μετάλλαξη Δέλτα μεταδίδεται και σε εμβολιασμένους. Επομένως, θα ήταν ουτοπικό να περιμένει κανείς πως ξεμπερδέψαμε με τον ιό ή πως θα επιτύχουμε την ανοσία της αγέλης σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Με δεδομένο ότι ο χειμώνας ευνοεί τη μετάδοση του ιού και την υψηλή μεταδοτικότητα της παραλλαγής Δέλτα, το ενδεχόμενο ενός νέου αποκλεισμού δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Φυσικά, κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει πως δεν πρόκειται να επιβάλουν νέο λοκντάουν καθώς θα προκαλούσε μεγάλη ζημιά στην οικονομία. Αυτή είναι η πρόθεσή τους. Αν όμως η Δέλτα είναι τόσο μεταδοτική όσο φαίνεται και οι βαριά νοσούντες είναι πολλοί, η κυβέρνηση ίσως αναγκασθεί να το πάρει πίσω, προβάλλοντας την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ήδη το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι πολύ μεγάλο ως προς το ΑΕΠ και το χρέος αυξάνεται.
Ο χειμώνας προμηνύεται βαρύς.