Η απόφαση της κυβέρνησης να χορηγήσει προπληρωμένη κάρτα 150 ευρώ σε νέους ηλικίας 18-25 ετών είναι αμφιλεγόμενη. Κι όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, ο καθένας μπορεί να την αξιολογήσει από τη δική του οπτική γωνία.
Για την κυβέρνηση και τους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος, η απόφαση είναι σωστή. Συνεισφέρει στην εκστρατεία για τον εμβολιασμό του πληθυσμού και την επίτευξη ανοσίας ενός τμήματος του πληθυσμού που κινδυνεύει λιγότερο μεν, αλλά διασπείρει ευκολότερα τον κορωνοϊό. Για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η οπτική είναι τελείως διαφορετική. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέφερε ότι οι νέοι αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση «ως ψάρια που θα τσιμπήσουν». Ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας ανέφερε στο τουίτερ ότι η σύνδεση του εμβολίου με το χαρτζιλίκι των 150 ευρώ είναι εξευτελιστική για τη νέα γενιά. Το ΚΙΝΑΛ τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν έπεισε για τον εμβολιασμό και τώρα καταφεύγει στους λαϊκισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, με επιδόματα για τους μισούς νέους, κάνοντας λόγο για «Γαλάζιο ΣΥΡΙΖΑ που είναι εδώ».
Όμως, αποφασίσαμε να ζητήσουμε τη γνώμη τόσο δύο από τους άμεσα ενδιαφερομένους, δηλ. νέους 18-25 ετών, που χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους απολιτίκ, όσο και δύο ηλικιωμένους πολίτες 40-60 ετών. Ασφαλώς το δείγμα είναι πολύ μικρό για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα. Όμως μας έκανε εντύπωση ότι οι νέοι είδαν την κυβερνητική εξαγγελία με θετικό μάτι, αν και συνόδευσαν την τοποθέτησή τους με απαξιωτικά σχόλια για το πολιτικό προσωπικό ενώ οι πιο ηλικιωμένοι, με αρνητικό.
Από τη δική μας σκοπιά, εκείνο που μας έκανε εντύπωση αλλά δεν μας εντυπωσιάζει πλέον, είναι ότι όλοι συμπεριφέρονται με τη λογική του «λεφτά υπάρχουν». Κι όλα αυτά μετά τη χρεοκοπία της χώρας το 2012 και μια βαθιά, παρατεταμένη οικονομική κρίση, που καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα δεν έχει βιώσει στη σύγχρονη ιστορία. Προφανώς, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι περισσεύουν λεφτά, έστω κι αν είναι δανεικά, που θα πληρωθούν στο μέλλον και μπορεί να τα μοιράζει, επικαλούμενος την πανδημία. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης συμφωνούν και επαυξάνουν συνήθως, ζητώντας περισσότερα, αν και όχι σ’ αυτή την περίπτωση.
Θα μπορούσαμε επίσης να σκεφθούμε ότι η κυβέρνηση πρακτικά πληρώνει μέρος των καλοκαιρινών διακοπών των νέων με δανεικά, για να τους καλοπιάσει μετά τις καραντίνες των προηγούμενων μηνών. Όμως, η Ελλάδα είναι μια υπερχρεωμένη χώρα με μονόπατη οικονομία, καθότι βασίζεται σε ελάχιστους κλάδους κι αυτό δεν πρόκειται δυστυχώς να αλλάξει με τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης. Η συνεχής επιβάρυνση του δημόσιου χρέους με επιδόματα και «δώρα» κάθε είδους, όπως η προπληρωμένη κάρτα των 150 ευρώ στους νέους, υπονομεύει το μέλλον της Ελλάδας και το δικό τους.
Βραχυπρόθεσμα, η ανωτέρω επαναλαμβανόμενη τακτική μπορεί να δημιουργεί ευφορία και ίσως αποφέρει πολιτικά οφέλη σ’ αυτούς που τα ξοδεύουν. Όμως, μεσομακροπρόθεσμα, η ανωτέρω πολιτική δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα, γιατί τα χρέη θα αποπληρωθούν.
Θεωρούμε λοιπόν ατυχή την κυβερνητική έμπνευση για το «επίδομα» των 150 ευρώ.