Τα ξενοδοχεία στην Κω λειτουργούν στο 10%-15% της χωρητικότητάς τους. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που οι λιγοστοί ξένοι και Έλληνες τουρίστες στο νησί διαπιστώνουν κατά τις 10-11 μ.μ. το βράδυ ότι μοιάζει σαν να είναι χειμώνας με θερμοκρασίες καλοκαιριού. Η ίδια εικόνα προκύπτει από τα Ιόνια νησιά, π.χ. Κεφαλονιά, όπου η απουσία των Βρετανών τουριστών είναι ακόμη πιο αισθητή. Η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη στις Κυκλάδες. Και πάλι όμως είναι μεν καλύτερη από πέρυσι αλλά απέχει πολύ από το 2019.
Η Μύκονος ξεχωρίζει, αν και είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος προστέθηκαν δυο ακόμη πλοία στα 12 που έκαναν τα δρομολόγια προς στο νησί των Ανέμων, σύμφωνα με ντόπιο πράκτορα. Προφανώς, πολλοί έφτασαν από την Αττική. Ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος είναι τίγκα και ο Ιούλιος φουλάρει, οπότε η κατάσταση μοιάζει καλή στη Μύκονο. Χωρίς μάλιστα να έχουν γίνει εκπτώσεις στις τιμές όπως αλλού και ενώ πολλές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ελλείψεις προσωπικού, ισχυρίζονται ντόπιοι. Στη Σαντορίνη υπάρχουν επίσης περισσότεροι τουρίστες σε σχέση με το περσινό καλοκαίρι. Αν όμως πιστέψουμε όσα μας λένε, λίγοι από αυτούς μπαίνουν στα καταστήματα για να αγοράσουν πράγματα κι αυτό μεταφράζεται σε περιορισμένη κίνηση.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι προορισμοί. Γενικά, δεν νομίζουμε ότι δικαιολογείται η συγκρατημένη αισιοδοξία που εξέφρασε χθες ο αρμόδιος υπουργός κ. Χάρης Θεοχάρης. Ιδίως όταν η μετάλλαξη Δέλτα του κορωνοϊού προκαλεί αύξηση των κρουσμάτων στη Βρετανία κι αλλού. Είναι ασφαλώς καλό να μπαίνουν περισσότερες πτήσεις, π.χ. από τη Ρωσία, αν όμως οι μισές θέσεις στα αεροπλάνα είναι άδειες όπως συμβαίνει με πτήσεις από την Κεντρική Ευρώπη, το αποτέλεσμα δεν είναι για πανηγύρια. Αν είναι να πέσουν οι τιμές για να έλθει περισσότερος κόσμος και τα έσοδα να είναι λιγότερα, καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Προφανώς, εκείνο που μετρά είναι τα έσοδα που φέρνει ο τουρισμός και δευτερευόντως οι αφίξεις.
Αναμφισβήτητα, ο τουρισμός είναι σημαντικός για την ελληνική οικονομία. Εισοδήματα -άσπρα, μαύρα-, κρατικά έσοδα, θέσεις εργασίας κ.λπ. Όμως, η εμπειρία της πανδημίας δείχνει επίσης πόσο ευάλωτος κλάδος είναι. Ακόμη χειρότερα, δεν ξέρουμε ακόμη ποιες είναι οι μόνιμες επιπτώσεις της πανδημίας στην τουριστική βιομηχανία διεθνώς και τι σημαίνει αυτό για το ελληνικό τουριστικό προϊόν.
Ο κ. Θεοχάρης εκπέμπει ένα αίσθημα αισιοδοξίας για την πορεία του φετινού τουρισμού παρά τους κινδύνους μιας έξαρσης των κρουσμάτων λόγω μεταλλάξεων. Από τη σκοπιά του, ίσως καλά κάνει. Όμως, η εικόνα που αποκομίζει η στήλη, μιλώντας με παράγοντες του χώρου και απλούς τουρίστες, δικαιολογεί προβληματισμό αναφορικά με την επίτευξη του κυβερνητικού στόχου για το 45% των τουριστικών εσόδων του 2019.
Όπως προβληματισμό θα έπρεπε να προκαλέσει η παρατηρούμενη έλλειψη προσωπικού σε διάφορες ειδικότητες, π.χ. καμαριέρες. Κι αυτό γιατί εν μέρει οφείλονται στην επιδοματική πολιτική που ακολουθείται. «Γιατί να πάει να δουλέψει κάποιος για 7 ή 8 χιλ. ευρώ, όταν παίρνει 5 χιλ. ευρώ και κάθεται σπίτι του;» τόνισε άτομο που γνωρίζει πολύ καλά τον κλάδο.