Με πρόσχημα την πανδημία, μοιράστηκαν μεγάλα ποσά σε άτομα και επιχειρήσεις που δεν θα έπρεπε ενώ δόθηκαν πολύ λιγότερα σε άλλους που είχαν πραγματικά πληγεί. Είναι μια παρατήρηση που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά με κομπίνες, π.χ. αναστολές συμβάσεων κ.λπ.
Σχολιάζοντας τα μέτρα ανακούφισης από τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας πριν από πολλούς μήνες, η στήλη είχε κάνει την πρόβλεψη ότι θα έλθει η μέρα που οι πολιτικοί θα «τσακώνονται» ποιος θα χαρίσει τα περισσότερα από τα δάνεια, τις (μη) επιστρεπτέες προκαταβολές κ.λπ. που δόθηκαν. Η πρόβλεψη αποδείχθηκε σωστή, κρίνοντας εκ των υστέρων, και δεν το λέμε για να ευλογήσουμε τα γένια μας. Απλά γιατί αποδεικνύεται ακόμη μια φορά ότι η συμπεριφορά του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι προβλέψιμη σε τέτοια ζητήματα.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να φανεί όσο πιο γαλαντόμα γίνεται ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλειοδοτούν σε υποσχέσεις και εκκλήσεις για χάρισμα χρεών κ.λπ. Όλοι χαϊδεύουν τα αυτιά των πολιτών για τις ψήφους. Αυτό γίνεται πιο επιτακτικό όταν υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να γίνουν πρόωρες εκλογές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κι αυτό ακριβώς που μας υπαγορεύει η λογική φαίνεται ότι υποψιάζονται/ενστερνίζονται/υιοθετούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση για το φθινόπωρο, ό,τι κι αν λένε δημοσίως.
Φυσικά, όλα αυτά δεν θα γίνονταν, αν η μάζα του κόσμου είχε εκπαιδευθεί να κρατά μια πιο κριτική στάση απέναντι στις διάφορες παροχές ή υποσχέσεις, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Μπορεί το κομμάτι του κόσμου που προβληματίζεται να έχει αυξηθεί μετά την πολυετή, βαθιά ύφεση, όμως παραμένει μειοψηφικό. Ακόμη και σήμερα, πολιτικοί και κόσμος μοιάζουν να μην έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν θα είναι εύκολο να εφαρμόσουμε τις ευχάριστες επεκτατικές οικονομικές πολιτικές που θα θέλαμε μετά το 2023. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα θα είναι σε κάποιας μορφής εποπτεία από το Eurogroup, μέχρις ότου αποπληρώσουμε το 70% του χρέους που χρωστάμε στον ESM/EFSF και στα κράτη (δάνεια GLF). Ιδίως, οι πολιτικοί συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει ένα βουνό χρέους μπροστά μας ή να το υποβαθμίζουν, θεωρώντας ίσως ότι κάτι θα γίνει στο μέλλον και θα μας το χαρίσουν. Κι όλα αυτά όταν η υπερχρεωμένη Ελλάδα επιβαρύνθηκε με περισσότερο χρέος τη διετία 2020-2021, λόγω του Covid-19, αντί να το μειώσει.
Χθες, διαβάσαμε για διευκολύνσεις/κουρέματα στα δάνεια του «Γέφυρα ΙΙ» μετά από επαφές με τις κοινοτικές αρχές. Προηγουμένως, είχαμε πλειοδοσία για το χάρισμα χρεών που συνδέονται με την πανδημία. Αντίθετα, δεν είδαμε να γίνεται τίποτα χειροπιαστό για την τιμωρία των κάθε λογής κομπιναδόρων που εκμεταλλεύθηκαν τις συνθήκες της πανδημίας, ούτε να ζητείται από την αντιπολίτευση.
Αυτό όμως συμβαίνει όταν οι ψήφοι είναι πολλοί και αυτοί που πληρώνουν για τις παροχές, τα «κουρέματα» κ.λπ. είναι λίγοι. Ας ελπίσουμε ότι θα αλλάξει μέσα στην τρέχουσα 10ετία.