Ο πρόεδρος Ερντογάν δεν θα μπορούσε να ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αν η τουρκική οικονομία δεν είχε σημειώσει τόσο μεγάλη πρόοδο τις δύο τελευταίες δεκαετίες που έχει την ηγεσία της, με εξαίρεση δυο-τρεις χρονιές. Ακόμη και τώρα, που η οικονομία της γείτονος δεν τα πάει καλά, η Τουρκία συνεχίζει να βγάζει προς τα έξω την εικόνα μιας μεγάλης οικονομικής και στρατιωτικής δύναμης.
Είναι π.χ. άγνωστο στην Ελλάδα ότι η Τουρκία πληρώνει μέρος τους χρέους της Σομαλίας προς το ΔΝΤ και φυσικά δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας της. Στη χώρα της Αφρικής έχει μεγάλη ναυτική βάση. Έτσι εξηγούνται άλλωστε κι άλλες αγαθοεργίες της όπως το νοσοκομείο στο Μογκαντίσου, που φέρει το όνομα του Ταγίπ Ερντογάν.
Η Ελλάδα είχε φτιάξει ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στη Βόρειο Ηπειρο (Αλβανία) τη δεκαετία του 1990, που έχει γίνει σήμερα πάρκινγκ μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, όπως μαθαίνουμε.
Παρότι είμαστε αντίπαλοι και θα έπρεπε να καταγράφουμε και αναλύουμε καθετί που συμβαίνει στη γείτονα, εντούτοις δεν το κάνουμε, σε αντίθεση με τους Τούρκους. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο για τη Συρία, οι γείτονες απασχολούν πάνω από 60 (!) αναλυτές, σύμφωνα με αλλοδαπό αναλυτή.
Όσο λοιπόν πιέζεται η τουρκική οικονομία τόσο περιορίζονται οι δυνατότητές της να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική μηχανή της και την επεκτατική εξωτερική πολιτική της. Και φυσικά ένα αδιευκρίνιστο ποσό θα διοχετεύθηκε στις προεδρικές ΗΠΑ, για να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή.
Όμως, η εκλογή του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία δημιούργησε πρόβλημα στην Τουρκία και στον Ερντογάν, πριν ακόμη γνωστοποιηθεί. Η τουρκική λίρα έπεσε σε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου την Παρασκευή, οδηγώντας τον Ερντογάν στην απόφαση να αποπέμψει ένα δικό του άνθρωπο από διοικητή της κεντρικής τράπεζας και εν συνεχεία να παραιτηθεί ο υπουργός Οικονομικών, που είναι γαμπρός του.
Η μεγάλη υποτίμηση της λίρας οδηγεί σε φτωχοποίηση ένα μέρος του πληθυσμού και απειλεί με χρεοκοπία πολλές επιχειρήσεις με δάνεια σε ξένο νόμισμα. Σε συνδυασμό με την πανδημία, δημιουργεί χειρότερες οικονομικές συνθήκες και υπονομεύει το πολιτικό μέλλον του Ερντογάν, που έχει προεδρικές εκλογές το 2023.
Ο Μπάιντεν δεν είναι ασφαλώς Τραμπ. Έχει καλή γνώση της κατάστασης στην περιοχή καθώς διετέλεσε επί πολλά χρόνια όχι μόνο αντιπρόεδρος αλλά και πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων στη Γερουσία. Δεν είναι η καλύτερη δυνατόν εξέλιξη για τον Ερντογάν, που είχε καλή, απευθείας σχέση με τον Τραμπ ενώ αντίθετα είχε συγκρουσθεί δημοσίως με τον Μπάιντεν.
Κι αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί και τις πιέσεις που δέχθηκε η λίρα λόγω και της διαφαινόμενης νίκης του δημοκρατικού υποψηφίου, δεν θα έπρεπε να τρέφουμε αυταπάτες. Στη γεωπολιτική δεν υπάρχουν φιλίες αλλά συμφέροντα. Οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία και η τελευταία χρειάζεται τις ΗΠΑ, όπως έχουμε ξαναπεί. Είτε πρόεδρος είναι ο Μπάιντεν είτε όχι.
Δεν ξεκίνησε λοιπόν καλά η μέρα για την Τουρκία με τον Μπάιντεν, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να βελτιωθεί.