Δεν μας αρέσει να κομίζουμε άσχημα νέα, όμως είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε.
Πριν όμως αναφερθούμε στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, όπως διαμορφώνεται με βάση τα τωρινά δεδομένα και τις προβολές μέχρι τέλους του 2020, θα θέλαμε να θίξουμε ένα άλλο θέμα που συνδέεται με τα δημόσια οικονομικά και θα είμαστε καυστικοί.
Οι Τούρκοι και ειδικότερα η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα δεν χρειάζεται να ξοδεύουν λεφτά για πράκτορες κ.λπ., προκειμένου να μαθαίνουν πληροφορίες σχετικά με τους σχεδιασμούς της Ελλάδας.
Εχουν τους ανεγκέφαλους υπηρεσιακούς ή/και κυβερνητικό/ούς παράγοντες που διαρρέουν στο Τύπο μυστικές (υποτίθεται) πληροφορίες για τις επαφές που γίνονται, ώστε να ενισχυθεί η εθνική άμυνα.
Αναφερόμαστε στο θέμα της προμήθειας των μαχητικών αεροσκαφών Ραφάλ 5ης γενιάς από τη Γαλλία, με πιθανή διευκόλυνση όσον αφορά τη διαθεσιμότητα από την Αίγυπτο στο πλαίσιο της συνεργασίας των τριών χωρών, που είδε το φως της δημοσιότητας.
Είναι μια πληροφορία που υποτίθεται δεν έπρεπε να βγει προς τα έξω και να τη μάθουν σ’ αυτό το στάδιο οι Τούρκοι.
Και να φανταστεί κανείς πως πρόκειται για αρχικές σκέψεις και δεν έχουν γίνει ακόμη συνομιλίες επί τούτου, όπως μαθαίνουμε.
Φυσικά, η πρόθεση αγοράς των συγκεκριμένων αεροσκαφών από ελληνικής πλευράς υπάρχει, αφού οι σχέσεις με την Τουρκία οδηγούνται στα άκρα και δημιουργούνται σαφείς ανάγκες.
Κι επειδή κάθε Ραφάλ 5ης γενιάς με τον εξοπλισμό του μπορεί να φθάσει ή να ξεπεράσει τα 100 εκατ. ευρώ, είναι λογικό να υποθέσει κάποιος πως η συνολική επιβάρυνση του προϋπολογισμού μπορεί να ανέλθει σε 1 δισ. ευρώ και άνω.
Υπενθυμίζεται ότι το ποσό καταγράφεται στον προϋπολογισμό με την παραλαβή του εξοπλισμού.
Επειδή η Ελλάδα θα ήθελε τα αεροσκάφη να είναι διαθέσιμα το συντομότερο, λόγω Τουρκίας, υπάρχει πιθανότητα αυτό να συμβεί, οπότε θα επιβαρύνουν τον φετινό προϋπολογισμό. Μαζί με όποιον άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό παραλάβουμε.
Σ’ αυτό το ποσό θα πρέπει να προσθέσουμε τα επιπλέον μέτρα στήριξης για το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού.
Για να μην τα πολυλογούμε, το πρωτογενές έλλειμμα θα ξεπεράσει, με βάση τα τωρινά δεδομένα και τις προβολές που γίνονται, το 6% του ΑΕΠ το 2020 από 2,5% αρχικά και 5% που ανέφερε η στήλη πριν από ένα μήνα.
Αν σκεφθεί κανείς ότι ο στόχος ήταν για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ φέτος και πάμε για έλλειμμα άνω του 6%, μιλάμε για δημοσιονομικό εκτροχιασμό 9,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ τουλάχιστον.
Κοινώς, επιβάρυνση του δημόσιου χρέους με 17 δισ. ευρώ, με λεφτά που κατευθύνονται κυρίως στην κατανάλωση.
Ασφαλώς, η κρατική στήριξη σε ομάδες του πληθυσμού και κλάδων που πλήττονται από την κρίση είναι αυτονόητη όπως και η ενίσχυση της εθνικής άμυνας με κύριο εξοπλισμό μετά από κάπου 15-20 χρόνια.
Όμως, καλό θα είναι να γνωρίζουμε επίσης τις συνέπειες.
Κοινώς, αύξηση του δημόσιου χρέους, καθυστέρηση (στην καλύτερη περίπτωση) στην αναβάθμιση της πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης και ενδεχομένως υψηλότερο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους στο μέλλον.
Ακόμη μια φορά τον λογαριασμό θα πληρώσουν οι συνεπείς φορολογούμενοι.