Η χρηματιστηριακή αγορά δεν είναι ακόμη φούσκα αλλά πλησιάζει όλο και περισσότερο καθώς έξι από τις επτά προϋποθέσεις έχουν ήδη εκπληρωθεί, υποστηρίζει στρατηγικός αναλυτής χρηματιστηριακής αγοράς, γράφει το Marketwatch.
Ο Andrew Garthwaite της UBS, συνέταξε τη λίστα του καθώς συνέκρινε τις τρέχουσες συνθήκες με τη φούσκα dot-com στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και την ιαπωνική φούσκα της δεκαετίας του 1980.
Τέλος μιας δομικής ανοδικής αγοράς: Ναι. Η UBS ορίζει τη «δομική ανοδική αγορά» όταν οι μετοχές ξεπερνούν (outperform) τα ομόλογα για μια περίοδο 10 ετών κατά τουλάχιστον 5% ετησίως.
Κέρδη υπό πίεση: Ναι. Η αύξηση των κερδών επιβραδύνεται, ιδιαίτερα σε κυκλικούς τομείς.
Απώλεια εύρους: Ναι. Μια χούφτα τεχνολογικοί γίγαντες -αυτοί που η UBS αποκαλεί «Magnificent Six», που αποκλείει την Tesla- οδηγούν την αγορά, ενώ οι μικρότερες μετοχές υστερούν.
25 χρόνια από την τελευταία φούσκα: Ναι. Έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από τότε που κορυφώθηκε η φούσκα των dot-com.
Το αφήγημα «αυτή τη φορά είναι διαφορετικά»: Ναι. Οι επενδυτές στοιχηματίζουν πολλά στη γενετική τεχνητή νοημοσύνη ως παράγοντα που αλλάζει το παιχνίδι για την παραγωγικότητα.
Συμμετοχή μικροεπενδυτών: Ναι. Οι μικροεπενδυτές συνωστίζονται σε κερδοσκοπικά περιουσιακά στοιχεία, από memes έως τα crypto.
Χαλαρή νομισματική πολιτική: Όχι ακόμη. Αυτή τη στιγμή υπάρχει το αντίθετο, καθώς οι αποδόσεις του μακροπρόθεσμου χρέους έχουν αυξηθεί, παρότι τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια έχουν μειωθεί, γεγονός που υπονομεύει τον αντίκτυπο των περικοπών των επιτοκίων κατά 100 μονάδες βάσης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Επιτρέπει δύο πιθανές «δικαιολογίες» για μια φούσκα. Η μία θα ήταν η τεχνητή νοημοσύνη οδηγεί σε μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας, ας πούμε 2 ποσοστιαίες μονάδες από το 2028.
Ένα άλλο σημείο είναι το να φανεί ότι οι ισολογισμοί της κυβέρνησης είναι πιο επικίνδυνοι από το κανονικό έναντι των εταιρικών ισολογισμών. Τότε ίσως το risk premium για τις μετοχές έναντι των ομολόγων θα έπρεπε να είναι χαμηλότερο, ιδιαίτερα για εκείνες τις εταιρείες με ισχυρούς ισολογισμούς όπως οι μεγάλοι τεχνολογικοί γίγαντες.
Η Johnson & Johnson και η Microsoft έχουν η καθεμία καλύτερες αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και στην Ευρώπη, η Eni, η L'Oreal και η Generali συγκαταλέγονται στις εταιρείες με δύο βαθμίδες υψηλότερες από τις κυβερνήσεις τους.
Ο Garthwaite λέει ότι είναι καιρός να ανησυχούμε εάν η απόδοση του 10ετούς ομολόγου υπερβαίνει το 5% (αν και η UBS προβλέπει ότι θα είναι 4,25% στο τέλος του έτους). Εκτιμά ότι οι επενδυτές θα πρέπει να παραμείνουν underweight σε μη χρηματοοικονομικές κυκλικές εταιρείες, προτιμώντας αμυντικές μετοχές με χαμηλή μόχλευση, όπως η SAP, η Microsoft και η BAE Systems.