Η υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου Ρέιτσελ Ριβς ήρθε στην κυβέρνηση υποσχόμενη ένα αναπτυξιακό θαύμα, οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα στα δημόσια οικονομικά. Έξι μήνες τώρα και το σχέδιό της κοντεύει να διαλυθεί, καθώς οι επενδυτές, μεταξύ άλλων, ανησυχούν για την αύξηση του δανεισμού που είχε ανακοινώσει κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προϋπολογισμού τον Οκτώβριο.
Οπως μεταδίδει το Bloomberg, η Ριβς, η πρώτη γυναίκα υπουργός Οικονομικών στην 800χρονη ιστορία του αξιώματος, πασχίζει να διατηρήσει την εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο γίνεται το επίκεντρο μιας παγκόσμιας πώλησης ομολόγων.
Παρά το γεγονός ότι η ίδια και ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έκαναν τη «δημοσιονομική υπευθυνότητα» σύνθημα της περσινής προεκλογικής εκστρατείας που συνέβαλε στην ανάδειξη της πρώτης κυβέρνησης των Εργατικών εδώ και 14 χρόνια, έχουν πληγεί από μια εξέγερση των επενδυτών που ανεβάζει το κόστος δανεισμού και κινδυνεύει με βρόχο καταδίκης για τα δημόσια οικονομικά.
Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αυξήθηκε αυτή την εβδομάδα στο υψηλότερο επίπεδο από το 2008, στο 4,923% (σήμερα βρίσκεται στο 4,891%), ενώ η στερλίνα υποχώρησε στο πιο αδύναμο επίπεδο εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Η αύξηση των αποδόσεων, αν συνεχιστεί, θα παρασύρει την οικονομία, υπονομεύοντας την «ομιλία για την ανάπτυξη» που λέγεται ότι σχεδίαζε η Ριβς τις επόμενες εβδομάδες, για να διορθώσει το αφήγημα.
Η Ριβς πληρώνει το τίμημα επειδή έδωσε στον εαυτό της πολύ μικρή ανάσα έναντι των κύριων δημοσιονομικών της στόχων. Άφησε λίγο λιγότερο από 10 δισεκατομμύρια λίρες χώρο στον προϋπολογισμό της τον Οκτώβριο, τα οποία έχουν πλέον σχεδόν εξανεμιστεί λόγω των υψηλότερων πληρωμών τόκων χρέους που συνοδεύουν την αύξηση του κόστους δανεισμού.
Ακόμη και αν οι αγορές ηρεμήσουν και αντιστρέψουν την πορεία τους, αυτό το επεισόδιο σημαίνει ότι η απειλή μιας αντίδρασης θα πλανάται πάνω από κάθε δημοσιονομική κίνηση στο μέλλον.
Η καταστροφή των ομολόγων αυτή την εβδομάδα είναι διαφορετική από την τεράστια καταστροφή που προκάλεσε η Λιζ Τρας, καθώς αυτή τη φορά οι αιτίες βρίσκονται στις ΗΠΑ και όχι στις αμιγώς εγχώριες εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Συνδέονται όμως σε ένα βασικό στοιχείο: Την εμπιστοσύνη.
Προς το παρόν, οι επενδυτές έχουν αποφασίσει ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στα σχέδια της Ριβς για την επίτευξη της ανάπτυξης που απαιτείται για να αντιμετωπιστεί ο σωρός του εθνικού χρέους, σε υψηλό 60 ετών κοντά στο 100% του ΑΕΠ, ή για την αντιμετώπιση του επίμονου πληθωρισμού.
Το ξεπούλημα της αγοράς, το οποίο έχει πλήξει ταυτόχρονα τις αποδόσεις των ομολόγων και το νόμισμα, υποδηλώνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο βιώνει φυγή κεφαλαίων, όπως συνέβη πριν από την κρίση της στερλίνας το 1976.