Η φετινή χρονιά αναμένεται να είναι έτος-ρεκόρ για την αιολική ενέργεια στο Ηνωμένο Βασίλειο, τουλάχιστον όσον αφορά το πόση ενέργεια πάει χαμένη, γράφει το Bloomberg.
Η αυξανόμενη παραγωγή και οι καιρικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν οδηγήσει σε τεράστια αύξηση της παραγωγής το 2024. Όμως το δίκτυο δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, αναγκάζοντας τον διαχειριστή να πληρώσει αιολικά πάρκα για να απενεργοποιηθούν, ένα κόστος που τελικά βαρύνει τους καταναλωτές. Είναι μια κατάσταση που θέτει σε κίνδυνο τα σχέδια απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές του δικτύου έως το 2030 και καθιστά δυσκολότερη την περικοπή των τιμών ρεύματος.
Αποφασιστικής σημασίας για τον καθαρό στόχο μηδενικού δικτύου είναι η μαζική παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ιδιαίτερα από την αιολική ενέργεια. Η Βρετανία έχει ενισχύσει τις μονάδες υπεράκτιας παραγωγής κατά 50% τα τελευταία πέντε χρόνια και πρόκειται να τις διπλασιάσει τα επόμενα πέντε, σύμφωνα με στοιχεία του BloombergNEF.
Αλλά το δίκτυο δεν επεκτάθηκε με τον ίδιο ρυθμό. Ως αποτέλεσμα, ο διαχειριστής πληρώνει όλο και περισσότερο τα αιολικά πάρκα, ιδιαίτερα αυτά στη Σκωτία, για να μη λειτουργούν. Μέχρι στιγμής φέτος, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ξοδέψει πάνω από 1 δισεκατομμύριο στερλίνες (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια) σε «κόστος συμφόρησης» για να απενεργοποιήσει μονάδες που δεν μπορούν να παραδώσουν ηλεκτρική ενέργεια λόγω περιορισμών στο δίκτυο και να ενεργοποιήσει άλλα.
Τον περασμένο μήνα, για παράδειγμα, όταν η καταιγίδα Bert σάρωσε το Ηνωμένο Βασίλειο, μερικά από τα νεότερα και μεγαλύτερα αιολικά πάρκα του ήταν σβηστά. Το Seagreen της Σκωτίας, έργο 3 δισεκατομμυρίων λιρών, που ανήκε στις SSE Plc και TotalEnergies SE, σταμάτησε. Έκλεισε επίσης η μονάδα Viking του SSE στα νησιά Shetland.
Οι παραγωγοί του ΗΒ πωλούν συνήθως την παραγωγή εκ των προτέρων στη χονδρική αγορά. Αλλά αυτές οι συναλλαγές δεν λαμβάνουν υπόψη τους φυσικούς περιορισμούς της εξισορρόπησης της προσφοράς και της ζήτησης σε πραγματικό χρόνο. Για να κρατήσει τα φώτα αναμμένα, παρεμβαίνει ο διαχειριστής, πληρώνοντας κάποιες εγκαταστάσεις για να σβήσουν και άλλες που βρίσκονται πιο κοντά σε κέντρα ζήτησης για να ανάψουν.
Συχνά, αυτό σημαίνει ότι κλείνει ένα μακρινό αιολικό πάρκο για να ξεκινήσει ένα εργοστάσιο που τροφοδοτείται με φυσικό αέριο, το οποίο είναι πιο κοντά σε μια πόλη.
«Οι απαρχαιωμένοι κανόνες του ενεργειακού μας συστήματος σημαίνουν ότι τεράστιες ποσότητες φθηνής πράσινης ενέργειας πάνε χαμένες», δήλωσε ο Clem Cowton, διευθυντής εξωτερικών υποθέσεων στην Octopus Energy Group. «Είναι παράλογο να πληρώνει η Βρετανία τα αιολικά πάρκα της Σκωτίας για να απενεργοποιούνται όταν φυσάει, ενώ ταυτόχρονα πληρώνει σταθμούς φυσικού αερίου στο νότο για να ανάβουν».
Ο περιορισμός της παραγωγής γίνεται όλο και πιο συνηθισμένος. Το φετινό «κόστος συμφόρησης» ξεπέρασε ήδη αυτό ολόκληρης της περασμένης χρονιάς και είναι το δεύτερο υψηλότερο, πίσω μόνο από το 2022, όταν οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας ήταν σχεδόν τρεις φορές υψηλότερες.