Σε ολόκληρο τον πλανήτη, και ειδικά στην Ευρώπη, τα βλέμματα είναι στραμμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες ώρες πριν ανοίξουν και επίσημα οι κάλπες για να μάθουμε αν θα έχουμε επιστροφή Τραμπ στην προεδρία ή την Κάμαλα Χάρις ως πρώτη γυναίκα πρόεδρο της χώρας. Την αγωνία αυτή δεν την συμμερίζονται πάντως σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στον πολύπαθο Λίβανο, για παράδειγμα, που συνεχίζει να βομβαρδίζεται, κανείς δεν δείχνει να περιμένει και πολλά από αυτή τη διαδικασία. Χαρακτηριστικά τα λόγια του 63χρονου Γιόζεφ.
«Με βάση τις εμπειρίες που είχαμε με Αμερικανούς ή ξένους, δεν υπήρξε ποτέ εμπιστοσύνη στον Αμερικανό πρόεδρο, σημερινό ή επόμενο. Είδαμε πώς ο Ντόναλντ Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ και στη συνέχεια είδαμε επίσης τι έκανε παντού, στη Συρία, στην Υεμένη, στο Ιράκ. Δεν υπάρχει καθόλου εμπιστοσύνη στους Αμερικανούς, ούτε στον Τραμπ ούτε στη Χάρις ούτε στον... Μάρις ούτε σε όποιον άλλον έρθει».
«Αμερική σημαίνει Ισραήλ»
Κατηγορηματικός είναι και ο 70χρονος Αμπου, κάτοικος Βηρυτού, που -όπως λέει- έχει δει κατά καιρούς να διαψεύδονται πολλές προσδοκίες για αλλαγή στάσης των ΗΠΑ στην περιοχή μετά από αλλαγή προέδρου…
«Το Ισραήλ είναι η Αμερική και η Αμερική είναι το Ισραήλ. Δεδομένου ότι κάθε πρόεδρος ήταν δουλικός απέναντι στο Ισραήλ, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Ιστορικά, ο κόσμος στοιχημάτιζε ότι ο τάδε Αμερικανός πρόεδρος θα είναι καλύτερος από τον δείνα. Τελικά ο ένας είναι χειρότερος από τον άλλο».
Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο απερχόμενος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν όσο και η υποψήφια διάδοχός του δεν έχουν δείξει διάθεση να πιέσουν την κυβέρνηση Νετανιάχου για κατάπαυση του πυρός, αλλά κυρίως για μόνιμη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων στην περιοχή.
Η κατάρα των έξωθεν αναμίξεων
Οι Λιβανέζοι θα ήθελαν να σταματήσουν οι παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων στην ταλαιπωρημένη πατρίδα τους, υπογραμμίζει ο Γιόζεφ.
«Οι εκλογές που διεξάγονται τώρα στην Αμερική δεν έχουν καμία σχέση με τον Λίβανο. Κατά τη γνώμη μου, για να λυθεί το πρόβλημα του Λιβάνου, η ξένη ανάμιξη θα πρέπει να σταματήσει. Να αφήσουν τους Λιβανέζους ήσυχους να εκλέξουν έναν πρόεδρο, ένα καθαρό κοινοβούλιο, μια καθαρή κυβέρνηση και ούτω καθεξής. Δεν είναι σωστό το ότι η σύγκρουση στον Λίβανο συνδέεται με την Αμερική».
Αυτές τις μέρες το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι η ανθρωπιστική κρίση στον Λίβανο, όπως και στη Γάζα, «θα μπορούσε σύντομα να κλιμακωθεί σε λιμό». Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και από εκείνη του πολέμου του 2006. Αυτή η πραγματικότητα δεν αναμένεται να αλλάξει άμεσα, ασχέτως του αν τη νύχτα της Τρίτης θα πανηγυρίζουν οι μπλε των Δημοκρατικών ή οι κόκκινοι των Ρεπουμπλικάνων.
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE