Η στρατιωτική διοίκηση της Ρωσίας είχε προβλέψει την εισβολή της Ουκρανίας στην περιοχή του Κουρσκ και είχε κάνει σχέδια για να την αποτρέψει εδώ και αρκετούς μήνες, σύμφωνα με έγγραφα που ο ουκρανικός στρατός δηλώνει πως εντόπισε σε εγκαταλειμμένες ρωσικές θέσεις στην περιοχή, γράφει ο Guardian.
Τα έγγραφα, που κοινοποιήθηκαν στον Guardian, αποκαλύπτουν επίσης ρωσικές ανησυχίες για το ηθικό στις τάξεις των στρατιωτών στο Κουρσκ, οι οποίες εντάθηκαν μετά την αυτοκτονία ενός στρατιώτη στο μέτωπο, ο οποίος φέρεται να βρισκόταν σε «παρατεταμένη κατάθλιψη λόγω της θητείας του στον ρωσικό στρατό».
Ο Guardian δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ανεξάρτητα την αυθεντικότητα των εγγράφων, αν και φέρουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ρωσικού στρατού. Στα τέλη Αυγούστου, η εφημερίδα συνάντησε την ουκρανική ομάδα ειδικών επιχειρήσεων που τα εντόπισε. Η ομάδα είπε ότι είχε πάρει έγγραφα του ρωσικού υπουργείου Εσωτερικών, της FSB και του στρατού από κτίρια στην περιοχή του Κουρσκ και αργότερα παρείχε κάποια εξ αυτών.
Τα έγγραφα προέρχονται ως επί το πλείστον από μονάδες του 488ου Συντάγματος και συγκεκριμένα από τον δεύτερο λόχο του 17ου Τάγματος.
Η εισβολή της Ουκρανίας στο Κουρσκ αιφνιδίασε τους δυτικούς εταίρους του Κιέβου και πολλούς στην ουκρανική ελίτ, καθώς ο σχεδιασμός είχε γίνει από πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων. Όμως τα ρωσικά στρατιωτικά έγγραφα περιέχουν προειδοποιήσεις που πάνε μήνες πίσω για πιθανή εισβολή στην περιοχή και προσπάθεια κατάληψης της Σούτζα, μιας πόλης 5.000 κατοίκων που βρίσκεται τώρα υπό ουκρανική κατοχή για περισσότερο από ένα μήνα.
Ένα έγγραφο από τις 4 Ιανουαρίου έκανε λόγο για «πιθανότητα εχθρικής προέλασης στα κρατικά σύνορα» από ουκρανικές ένοπλες ομάδες και έδινε διαταγή για αυξημένη εκπαίδευση και προετοιμασία για την απόκρουση κάθε επίθεσης. Στις 19 Φεβρουαρίου, οι διοικητές μονάδων προειδοποιήθηκαν για τα σχέδια της Ουκρανίας για «ταχεία προώθηση από την περιοχή Σούμι προς το ρωσικό έδαφος, σε βάθος 80 χιλιομέτρων [50 μίλια], για τη δημιουργία ενός διάδρομου πριν από την άφιξη των κύριων μονάδων του ουκρανικού στρατού με τεθωρακισμένα οχήματα».
Στα μέσα Μαρτίου, οι μονάδες στα σύνορα έλαβαν εντολή να ενισχύσουν τις αμυντικές γραμμές και να «οργανώσουν πρόσθετες ασκήσεις» ως προετοιμασία για μια διασυνοριακή επίθεση της Ουκρανίας.
Στα μέσα Ιουνίου, υπήρξε μια πιο συγκεκριμένη προειδοποίηση για τα ουκρανικά σχέδια «προς την κατεύθυνση Ουνακίβκα-Σούτζα, με στόχο να τεθεί υπό έλεγχο η Σούτζα», κάτι που όντως συνέβη τον Αύγουστο. Υπήρχε επίσης μια πρόβλεψη ότι η Ουκρανία θα επιχειρούσε να καταστρέψει μια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Σέιμ για να διαταράξει τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού στην περιοχή, κάτι που επίσης συνέβη αργότερα. Το έγγραφο του Ιουνίου εξέφραζε παράπονα γιατί οι ρωσικές μονάδες που σταθμεύουν στο μέτωπο «έχουν επάνδρωση μόνο 60-70% κατά μέσο όρο και αποτελούνται κυρίως από εφεδρεία με αδύναμη εκπαίδευση».
Όταν ήρθε η ουκρανική επίθεση στις 6 Αυγούστου, πολλοί Ρώσοι στρατιώτες εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και μέσα σε μια εβδομάδα η Ουκρανία είχε πάρει τον πλήρη έλεγχο της Σούτζα. «Έφυγαν τρέχοντας, χωρίς καν να εκκενώσουν ή να καταστρέψουν τα έγγραφά τους», είπε ένα μέλος της ομάδας ειδικών επιχειρήσεων που κατέσχεσε τους φακέλους.
Κατά τη διάρκεια της χαοτικής υποχώρησης της Μόσχας, οι ουκρανικές δυνάμεις συνέλαβαν εκατοντάδες Ρώσους στρατιώτες, πολλοί από τους οποίους ήταν στρατεύσιμοι, οι οποίοι γενικά δεν αναμένονταν να αντιμετωπίσουν μάχη.