Σε μια από τις κρισιμότερες, ίσως, εβδομάδες της σύγχρονης πολιτικής της ιστορίας εισέρχεται η Γαλλία, δεδομένου ότι από την ερχόμενη Πέμπτη 18 Ιουλίου κινδυνεύει να βρεθεί σε κατάσταση ακυβερνησίας. Κι αυτό διότι την ερχόμενη Πέμπτη θα συγκληθεί σε σώμα η Γαλλική Εθνοσυνέλευση και στην παρούσα φάση ουδείς μπορεί να εγγυηθεί αν η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γκαμπριέλ Ατάλ, τον οποίο είχε διορίσει στην αρχή του χρόνου ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, θα είναι στη θέση της, ή ενδεχομένως θα πέσει μετά από πρόταση μομφής με την οποία θα συμφωνήσει η απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών της Εθνοσυνέλευσης.
Συν τοις άλλοις, ως την ερχόμενη Πέμπτη τα δεκαεπτά μέλη του σημερινού κυβερνητικού σχηματισμού που εξελέγησαν βουλευτές θα πρέπει να έχουν αποφασίσει, αν - στην περίπτωση που δεν έχει παραιτηθεί η κυβέρνηση Ατάλ - προτιμούν να είναι προσωρινοί υπουργοί ή αντιθέτως βουλευτές, αφού ανάμεσα στα δύο αξιώματα υπάρχει ασυμβίβαστο.
Το μείζον πρόβλημα στην παρούσα φάση είναι ότι για να υπάρξει κυβέρνηση με αυτοδυναμία, που δηλαδή θα στηρίζεται από τουλάχιστον 289 βουλευτές, θα πρέπει να επιτευχθεί κάποιας μορφής πολιτική συμφωνία ανάμεσα στις δύο πρώτες σε έδρες παρατάξεις, ήτοι της Αριστεράς και του προέδρου Μακρόν, που αθροιστικά ελέγχουν πάνω από 340 εκ των 577 εδρών της Εθνοσυνέλευσης. Ωστόσο, οι δύο αυτές παρατάξεις εμφανίζουν σημάδια εσωτερικού διχασμού.
Η Αριστερά, τέσσερις μέρες μετά τις εκλογές, παρουσιάζει εμφανή δυστοκία να προσδιορίσει το πολιτικό πρόσωπο που υπό κανονικές συνθήκες οφείλει να προτείνει για πρωθυπουργό στον πρόεδρο Μακρόν, αφού είναι η μεγαλύτερη σε έδρες πολιτική παράταξη. Η δυστοκία οφείλεται στο γεγονός ότι εντός της αριστερής παράταξης δεν έχει συμφωνηθεί αν αυτό το πολιτικό πρόσωπο θα πρέπει να προέλθει από την πρώτη σε έδρες συνιστώσα του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Που κι αυτό ακόμα δεν είναι σαφές, λόγω πιθανολογούμενων μεταγραφών και μετακινήσεων από συνιστώσα σε συνιστώσα.
Το ζήτημα θα πρέπει να ξεκαθαριστεί το αργότερο ως την ερχόμενη Πέμπτη, όποτε η Εθνοσυνέλευση θα συγκροτηθεί σε Σώμα, θα εκλέξει τον πρόεδρό της και θα γίνει γνωστό πόσες και ποιες είναι οι αναγνωρισμένες, εκ του κανονισμού της Εθνοσυνέλευσης, κοινοβουλευτικές ομάδες. Ωστόσο, ιθύνοντες της Αριστεράς βεβαιώνουν ότι η πρόταση για τον νέο πρωθυπουργό θα υποβληθεί εντός της εβδομάδας, ενδεχομένως και σήμερα Πέμπτη. Στην προηγούμενη Εθνοσυνέλευση πάντως η Αριστερά ήταν χωρισμένη σε τέσσερις κοινοβουλευτικές ομάδες και η παράταξή Μακρόν σε τρεις.
Αλλο ζήτημα που φαίνεται να ταλανίζει την αριστερή παράταξη είναι το αν θα επιδιώξει, έχοντας την πρωθυπουργία, να έχει και κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ή αν θα προτιμήσει να έχει κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως άλλωστε είχε από το 2022 και μετά ο πρόεδρος Μακρόν. Στην περίπτωση αυτή βεβαίως, τα νομοσχέδια που δεν συγκεντρώνουν την πλειοψηφία των βουλευτών θα πρέπει να εγκρίνονται με προεδρικά διατάγματα, να φέρουν δηλαδή την υπογραφή του προέδρου Μακρόν. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Υπέρ της διακυβέρνησης της Γαλλίας με προεδρικά διατάγματα και με αποκλειστικά αριστερή κυβέρνηση έχει ταχθεί ο επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας Ζαν-Λικ Μελανσόν, ενώ σε άλλο μήκος κύματος δείχνουν λίγο πολύ να κινούνται οι υπόλοιπες συνιστώσες της αριστερής συμπαράταξης.
Στην περίπτωση βεβαίως που καταστεί σαφές ότι κυβέρνηση με αυτοδυναμία δεν μπορεί να υπάρξει στην Γαλλία, τότε ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας της παράταξης Μακρόν με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα (το οποίο χθες αποφάσισε την μετονομασία του σε Ρεπουμπλικανική Δεξιά), που από κοινού ναι μεν δεν έχουν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, πλην όμως έχουν περισσότερες έδρες από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της Αριστεράς και συνεπώς δικαιούνται να διεκδικήσουν τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Επί του ζητήματος η παράταξη Μακρόν εμφανίζεται διχασμένη, με τη δεξιόστροφη συνιστώσα της να τάσσεται υπέρ της συνεργασίας με τους Ρεπουμπλικάνους και την αριστερόστροφη να τάσσεται υπέρ μιας ευρύτερης συνεργασίας, η οποία θα εκτείνεται από τους Ρεπουμπλικάνους ως και το Κομμουνιστικό κόμμα και που δεν θα κινδυνεύει να πέσει μετά από πρόταση μομφής. Μια πρόταση μομφής που, ας σημειωθεί, για να εγκριθεί θα είναι προαπαιτούμενη η συνεργασία των βουλευτών του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν με μη ακροδεξιούς βουλευτές που εξελέγησαν επειδή άλλοι μη ακροδεξιοί βουλευτές αποσύρθηκαν για να τους διευκολύνουν απέναντι στην Ακροδεξιά.
Μια κάποια προσομοίωση του τι μέλλει γενέσθαι στο επίπεδο της διακυβέρνησης ενδέχεται πάντως να υπάρξει σε κοινοβουλευτικό επίπεδο την ερχόμενη Πέμπτη, με την ευκαιρία εκλογής του νέου προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, ο οποίος αν δεν έχει την έγκριση της απόλυτης πλειοψηφίας των βουλευτών εκλέγεται με σχετική πλειοψηφία, δηλαδή με τις ψήφους της παράταξης με τις περισσότερες έδρες.
Αν κάθε παράταξη κατεβάσει δικό της υποψήφιο, τότε πρόεδρος θα εκλεγεί βουλευτής προερχόμενος από τον χώρο της Αριστεράς. Αν ωστόσο η παράταξη Μακρόν συνεργαστεί με τους Ρεπουμπλικάνους, θα έχουν τη δυνατότητα να εκλέξουν πρόεδρο της επιλογής τους.
Στο μεταξύ ο υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας Μπρουνό Λεμέρ δήλωσε ότι στο πλαίσιο κατάρτισης του κρατικού προϋπολογισμού προβλέπεται η εξοικονόμηση 25 δισεκατομμυρίων ευρώ και ότι στην αντίθετη περίπτωση η γαλλική οικονομία απειλείται με ναυάγιο, ενώ ο διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας Φρανσουά Βιλρουά ντε Γκαλό εμφανίστηκε μάλλον απαισιόδοξος τόσο σε σχέση με τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας όσο και σε σχέση με τη μείωση του γαλλικού δημόσιου χρέους. Τέλος, το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, η CGT, ανακοίνωσε την πραγματοποίηση διαδήλωσης στις 18 Ιουλίου, όταν σιγά-σιγά θα αρχίσουν να καταφθάνουν οι αθλητές και θεατές τον Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ