Η μεγάλη νίκη των Εργατικών στη Βρετανία, πολύ μεγαλύτερη σε κοινοβουλευτικές έδρες απ' ό,τι σε άνοδο ποσοστών, που ήταν περιορισμένη, καθώς έλαβαν το 33,8% των ψήφων, κρύβει ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό που δεν διαφέρει από εκείνα στις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Η νίκη του Κιρ Στάρμερ προήλθε εν μέρει από το κύμα υποστήριξης προς τον Νάιτζελ Φάρατζ, γνωστό από την καμπάνια του υπέρ του Brexit, και το αντιμεταναστευτικό κόμμα του Reform UK, που «έκλεψε» ψήφους από τους Τόρις. Το κόμμα έλαβε περίπου το 14% των ψήφων, αν και κέρδισε μόλις τέσσερις έδρες στο βρετανικό κοινοβούλιο, με βάση το βρετανικό εκλογικό σύστημα (23,8% πήραν οι Τόρις).
Ένας από αυτούς είναι ο ίδιος ο Φάρατζ, ο οποίος έγινε βουλευτής στην όγδοη προσπάθειά του. Έχει δεσμευτεί να συνεχίσει την προσπάθειά του να γίνει πρωθυπουργός μέχρι το 2029. «Ερχόμαστε για τους Εργατικούς», δήλωσε μετά τη νίκη του.
Με τη συμμετοχή να υποχωρεί σε χαμηλό 100 ετών, οι βρετανικές εκλογές έδειξαν μεγάλη δυσαρέσκεια με το πολιτικό κατεστημένο. Μικρά κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των Φιλελεύθερων Δημοκρατών που κατέλαβαν την τρίτη θέση, είδαν το σωρευτικό μερίδιο ψήφων τους να αυξάνεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 1918!
Ο Στάρμερ αναφέρθηκε στην πρόκληση στη νικητήρια ομιλία του σήμερα. «Μην κάνετε λάθος», είπε στους υποστηρικτές του, «ο αγώνας για εμπιστοσύνη είναι η μάχη που καθορίζει την ηλικία μας».
Με βάση τις δηλώσεις του, μετά την ολέθρια ήττα των Συντηρητικών, τη μεγαλύτερη στην ιστορία του κόμματος, ο Φάρατζ σύμφωνα και με δηλώσεις του δεν αποκλείεται να προσπαθήσει να καταλάβει το κόμμα.