Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντιμετωπίζει νέο κύμα κριτικής από τις τράπεζες για τον τρόπο με τον οποίο εποπτεύει τον κλάδο, στην προσπάθεια καταστολής του «επικίνδυνου» δανεισμού.
Οι γκρίνιες αντικατοπτρίζουν την ανανεωμένη δυσαρέσκεια ως προς την επίβλεψη που ορισμένοι τραπεζίτες αντιλαμβάνονται ως υπερβολικά γραφειοκρατική και όχι αρκετά ρεαλιστική, ειδικά σε σύγκριση με τις αρχές των ΗΠΑ. Παρόμοιες κατηγορίες εμφανίστηκαν πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν επικεφαλής τραπεζών όπως η Deutsche Bank και η Societe Generale εξέφρασαν εκνευρισμό για την -κατά την άποψή τους- υπερβολική παρέμβαση της Φρανκφούρτης.
Η κριτική τους υποχώρησε αφού η ΕΚΤ εφάρμοσε ορισμένες μεταρρυθμίσεις, ενώ η χρεοκοπία αρκετών τραπεζών σε άλλες δικαιοδοσίες πέρυσι προκάλεσε επιχειρηματολογία υπέρ της αυστηρής εποπτείας. Τώρα οι τραπεζίτες σηκώνουν πάλι μπαϊράκι, καθώς η νέα επικεφαλής της ΕΚΤ επί των ρυθμιστικών κανονισμών Κλαούντια Μπουχ συνεχίζει μια εποπτεία που θεωρούν «παρεμβατική», γράφει το Bloomberg.
Μερικά από τα ζητήματα που έθεσε ο τραπεζικός κλάδος το 2022 «επανέρχονται στην επιφάνεια», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Γκονζάλο Γκάσος, αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ομοσπονδίας. «Απορρέουν από συγκρίσεις μεταξύ τραπεζών της Ευρώπης και άλλων παγκοσμίως».
Αυτή τη φορά, η απογοήτευση των στελεχών πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από την έρευνα της ΕΚΤ σχετικά με τη μόχλευση δανεισμού σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, που όπως υποστηρίζουν διενεργήθηκε από συμβούλους που δεν παρακολουθούν στενά τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να μην έχουν κατανοήσει το πώς μεμονωμένες τράπεζες συμμετέχουν στην επιχειρήσεις, υποστηρίζεται. Πολλές τράπεζες επέκριναν επίσης την έρευνα διότι επισήμανε ορισμένα δάνεια ως επισφαλή ή χρεοκοπημένα, παρόλο που οι εν λόγω εταιρείες συνεχίζουν να εξυπηρετούν το χρέος τους.
«Η ευρωπαϊκή εποπτεία βοηθά να διατηρούνται οι τράπεζες ασφαλείς και υγιείς», δήλωσε εκπρόσωπος της ΕΚΤ στο Bloomberg. «Έχει επιδείξει αποφασιστικότητα και ευελιξία ανταποκρινόμενη άμεσα σε σειρά εξωτερικών κραδασμών: την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη μετατόπιση του περιβάλλοντος επιτοκίων, την τραπεζική αναταραχή του 2023».
Συγκρούσεις μεταξύ τραπεζών και των ρυθμιστών τους συμβαίνουν και σε άλλες περιοχές. Η Μπουχ, η οποία ανέλαβε φέτος, λέει ότι οι πιο ανθεκτικές τράπεζες είναι πιο ικανές να βγουν στον διεθνή ανταγωνισμό, τονίζοντας ότι θέλει να διασφαλίσει πως μπορούν να αντεπεξέλθουν σε νέους κινδύνους, όπως η κλιματική αλλαγή.
Αυτή η εστίαση έχει αυξήσει τον εκνευρισμό των τραπεζιτών. Τέσσερις τράπεζες παραβίασαν τις προθεσμίες που είχε θέσει η ΕΚΤ για να αντιμετωπίσουν την ελλιπή προετοιμασία για τους κλιματικούς κινδύνους, και δέχτηκαν οικονομικές κυρώσεις μετά από πολλαπλές προειδοποιήσεις.
Μερικές από αυτές τις τράπεζες, οι οποίες είναι από την Ισπανία, τη Μάλτα, τη Λετονία και τη Λιθουανία, είναι οργισμένες καθώς ανησυχούν για ζημιά στη φήμη τους, είπαν οι πηγές. Επίσης, τράπεζες από χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία έχουν ενημερωθεί ότι εξίσου κινδυνεύουν με κυρώσεις.
Επιπλέον επικρατεί απογοήτευση μεταξύ πολλών τραπεζών για τον χρόνο που χρειάζεται η ΕΚΤ ώστε να εξετάσει και να εγκρίνει τα λεγόμενα εσωτερικά μοντέλα που καθορίζουν πόσα κεφάλαια χρειάζονται. Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Τράπεζες όπως η Deutsche Bank και η Nordea Bank απογοήτευσαν τους επενδυτές αφού διέκοψαν επαναγορές μετοχών λόγω αναθεώρησης των μοντέλων κινδύνου τους.
«Θα πρέπει να πάρουμε ως πρότυπο αυτό που κάνουν οι Αμερικανοί», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank Christian Sewing, σε συνέδριο την περασμένη εβδομάδα. «Αν κοιτάξετε τους κανόνες της Fed, η σταθερότητα και η ευρωστία είναι στο προσκήνιο, αλλά υπάρχει μια τρίτη λέξη, η ανταγωνιστικότητα. Η Fed δίνει προσοχή στο ότι οι τράπεζες των ΗΠΑ ρυθμίζονται με τρόπο που τους επιτρέπει να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Αυτή η λέξη δεν υπάρχει σε κανέναν ευρωπαϊκό κανονισμό».
Για να είμαστε δίκαιοι, οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν δείξει ότι μπορούν να ασκήσουν μέρος της ευελιξίας που ζήτησε ο κλάδος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε πρόσφατα ότι θα καθυστερήσει βασικό μέρος των παγκόσμιων κεφαλαιακών κανόνων για τις τράπεζες κατά ένα χρόνο, ώστε να μην τεθούν σε μειονεκτική θέση έναντι των αμερικανικών ανταγωνιστριών.