Υπό την πίεση του ελληνικού Ναυτικού, οι έμποροι ρωσικού πετρελαίου βρήκαν νέα τοποθεσία για τη μεταφόρτωση φορτίων αργού στη Μεσόγειο, γράφει το Bloomberg, ένδειξη του πόσο δύσκολο είναι να περιοριστεί μια δραστηριότητα που ανησυχεί ιδιαίτερα τόσο τις ρυθμιστικές αρχές όσο και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Δεξαμενόπλοια μεταφορτώνουν την υψηλή ρωσική πετρελαϊκή ποικιλία Ουραλίων από μικρότερα τάνκερ κοντά στην πόλη Nαντόρ στο ανατολικό άκρο της ακτής του Μαρόκου στη Μεσόγειο, σύμφωνα με στοιχεία παρακολούθησης πλοίων που συγκεντρώθηκαν από το Bloomberg. Από τον περασμένο μήνα, το ελληνικό Ναυτικό πραγματοποιεί ασκήσεις στην τοποθεσία όπου διεξαγόταν μέχρι πρότινος το εμπόριο, σε μια προσπάθεια να το αποτρέψει.
Το Rolin, πλοίο VLCC μεγάλης μεταφορικής ικανότητας πετρελαϊκών προϊόντων, εμφανίζεται να λαμβάνει αργό Ουραλίων από το μικρότερο δεξαμενόπλοιο Serendi στα ανοιχτά της μαροκινής πόλης, δείχνουν τα στοιχεία. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται εκεί η μεταφόρτωση Urals από πλοίο σε πλοίο.
Το Serendi είναι ένα πλοίο κατηγορίας Aframax. Άλλα δύο -το Ocean AMZ και το Sea Fidelity- έχουν επίσης φτάσει στο σημείο. Και τα τρία φόρτωσαν περίπου 730.000 βαρέλια από το ρωσικό λιμάνι Πριμόρσκ στη Βαλτική τον περασμένο μήνα.
Περίπου το 80% του ρωσικού αργού Ουραλίων αποστέλλεται στην Ασία, κυρίως σε Ινδία και Κίνα. Η χρήση VLCC προσφέρει οικονομίες κλίμακας για τη ναυτιλία μεγάλων αποστάσεων, ωστόσο τα ευρωπαϊκά κράτη δεν ενθαρρύνουν τη μεταφόρτωση φορτίων κοντά στις ακτές τους.
Στη Θέουτα, ισπανικό θύλακα που βρίσκεται στα δυτικά του Μαρόκου, γίνονταν κατά κόρον μεταφορτώσεις αργού Ουραλίων από πλοίο σε πλοίο, όμως σχεδόν σταμάτησαν τον περασμένο χρόνο, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν τόσο οι εγχώριες αρχές όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντίστοιχα, οι ασκήσεις του ελληνικού Ναυτικού, επισημαίνει το Bloomberg, εμπόδισαν σε ικανό βαθμό την ίδια δραστηριότητα στον Λακωνικό Κόλπο, όπου οι μεταφορές ρωσικού πετρελαίου από πλοίο σε πλοίο ξεπήδησαν σαν μανιτάρια στον απόηχο της εισβολής στην Ουκρανία.
Ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ), ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών που θέτει κανόνες για τη ναυτιλία, χαρακτήρισε την αλλαγή φορτίων στην ανοιχτή θάλασσα ως «επικίνδυνη πρακτική».